۱۰ اکتبر سالروز جهانی «نه به اعدام» می باشد. 
سخن از روزی است که جامعه بین‌الملل عطف به میثاق‌ها و تعهدات انسانی خود، تصمیم به یک بازنگری جدی در رابطه با حقوق انسانی گرفته است.

دراین راستا در حالیکه بیش از۱۷۰ کشور جهان مجازات اعدام را از قوانین خود حذف کرده اند، اما دیکتاتوری ولی‌فقیه همچنان بر ادامه این سیاست ضد انسانی، با هدف مرعوب و قفل نمودن جامعه دردمند ایران پافشاری می کند.
 
براین اساس سیاست راهبردی خامنه‌ای برای فرار از سرنگونی، سرکوب در تمامی ابعاد خود و بویژه اعدام می‌باشد که اکنون به یکی از ستون‌ها برای او تبدیل شده است.

تازه ترین داده‌های بین‌المللی اکنون بر افزایش «۱۰ درصدی» اعدام ها در ایران تاکید دارند. 
برای نمونه «تعداد اعدام‌های اجراشده در فاصله زمانی ۸ اکتبر ۲۰۲۰ تا ۹ اکتبر ۲۰۲۱ نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱۰ درصد افزایش داشته است».
بنا بر این گزارش «در این بازه زمانی در نقاط مختلف ایران حداقل ۲۶۶ نفر حلق‌آویز شده‌اند. از میان اعدام شدگانی که هویتشان محرز شده، ۹ تن زن بوده و سه نفر هنگام ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال سن داشته‌اند». ( سایت دویچه وله ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱)

ابعاد وخامت در زمینه حقوق بشر در ایران آخوند زده بحدی است که اخیرا دبیرکل سازمان ملل متحد در تازه‌ترین گزارش خود از روند شتابان اعدام ها در ایران سخن به میان آورده است. 
آنتونیو گوترش در این رابطه تاکید دارد: «وضعیت کلی حقوق‌بشر در ایران کماکان به‌صورت یک نگرانی جدی باقی مانده است. مجازات اعدام هم‌چنان علیه معترضان اعمال می‌شود. اعدام مصطفی صالحی و نوید افکاری در ۵اوت و ۱۲سپتامبر۲۰۲۰ به‌رغم اعتراض جهانی از جمله این اعدامهاست». (سایت مجاهدین خلق ۲۰ خرداد ۱۴۰۰) 

در راستای این روند نیز شاهد افزایش صدور احکام اعدام علیه قیام آفرینان بویژه در آبان ۹۸ از سوی دستگاه قضائیه حکومت می باشیم. 
بخش بزرگی از پرونده متهمین شامل اتهاماتی از قبیل «اقدام علیه امنیت ملی» و یا «محاربه » می باشند که ترجمان ابعاد مخالفت و مقاومت مردم با دیکتاتوری ولی فقیه است.
 
همچنین وجود لیست بزرگی از کودکان که در صف انتظار برای اعدام قرار دارند، مبین این واقعیت است که خامنه ای به هیچ وجه نسبت به تعهدات بین المللی رژیم برای رعایت کنوانسیون ها متعهد نیست. سخن از رژیمی است که دارای بیشترین تعداد اعدام ها نسبت به جمعیت خود می باشد.

در این رابطه خانم مریم رجوی در تازه ترین پیام خود به مناسبت روزجهانی «نه به اعدام » تاکید کرده اند: «خامنه‌ای می‌خواهد با افزایش سرکوب و تشدید شکنجه و اعدام عموم زندانیان، مثل سال ۶۷ رژیم را از سرنگونی نجات دهد. به‌این منظور نه فقط زندانیان سیاسی بلکه تمام زندانیان را زیر فشارهای ضدانسانی قرار داده‌ است، آن‌ها را تا سرحد مرگ شکنجه می‌کند و به‌سادگی به‌ حلقه‌های دار می‌سپارد تا شاید از این راه، جامعه را مرعوب کند و راه‌ قیام‌ها را ببندد».