یک نمونه این واقعیت را می توان در بحرانی بنام ترک تحصیل از آموزش و پرورش» در کشور بخوبی مشاهده نمود. وجود ساختارهای فرسوده آموزشی، سیستم خشک و ارتجاعی آموزشی به همراه مجموعه بزرگی از سیاست های سرکوبگرانه اکنون در منطق خود به رشد این پدیده شوم راه برده است.

برای نمونه باید به وضعیت معلمان و کادرهای فرهنگی و یا مجموعه بحران ها برای میلیون ها دانش آموز در ایران اشاره نمود. نبود بودجه های فرهنگی، عدم توازن حقوق و مزایا برای کارکنان و معلمان اموزش و پرورش و همچنین و جود فقر گسترده در میان خانوارها، تماما در این چارچوب قرار دارند.

ابعاد فقر و فلاکت رشد یابنده در رژیم فاسد اخوندی بحدی است که بنا بر گزارش مرکز آمار حکومتی طی ۲۰ سال گذشته، سیستم آموزشی کشور شاهد کاهش بیش از «۲ میلیون » دانش آموز بوده است. 
خبرگزاری حکومتی ایسنا ( ۲۸ مهر ۱۴۰۰) در این رابطه اعتراف کرده است: «تعداد دانش آموزان ایرانی در ۲۰ سال گذشته تاکنون بیش از دو میلیون نفر کاهش یافته و به حدود ۱۵.۶ میلیون نفر رسیده است». 

بروز این بحران به یقین طی سال های همزمان با رشد و نمو ویروس مرگبار کرونا شدت بی سابقه ای بخود گرفته است. 
بسیاری از دانش آموزان اکنون بدلیل نداشتن حداقل های آموزشی مانند کتب و لوازم تحصیلی، تبلت و یا گوشی های همراه ، و نیود اینترنت مجانی برای بخشهای آموزشی و مدارس، عملا از صحنه درس و مشق خارج شده وبه جرگه کودکان کار پیوسته اند.

پیشتر نیز سایت حکومتی موج ( ۲۵ بهمن ۱۳۹۹) در گزارشی اعتراف کرده بود: «چندی قبل سخنان یکی از نمایندگان مجلس که در آن ادعا شده بود بیش از ۳.۵ میلیون نفر از دانش آموزان ایرانی به دلیل نداشتن گوشی هوشمند، تبلت یا اینترنت مجبور به ترک تحصیل شده اند، جنجالی را رقم زد که بسیاری از کارشناسان و مدیران ارشد کشور، از آن به عنوان یک فاجعه اجتماعی و فرهنگی یاد می کنند».
.
همچنین وجود فقر گسترده در ایران آخوند زده یکی دیگر از دلائل ترک تحصیل برای میلیون ها دانش آموز می باشد. براین اساس این قشر دردمند با رفتن به بازار کار ، بناچار تن به استثمار حکومتی داده تا بدین سان به «نان آوران » خانه تبدیل شوند.

این گزارش فوق در ادامه قدری به عمق فاجعه رفته و سپس می افزاید: «در سال تحصیلی ۱۳۸۱ - ۱۳۸۰ مجموع دانش‌آموزان در کشور ۱۷ میلیون و ۸۸۲ هزار و ۵۱۵ نفر بوده است که از این تعداد ۹ میلیون و ۳۵۹ هزار و ۹۵۲ پسر و هشت میلیون و ۵۲۲ هزار و ۵۶۳ دختر بودند.
اما در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۳۹۹ مجموع دانش‌آموزان در ایران به ۱۵ میلیون و ۶۶۶ هزار و ۵۸۷ نفر کاهش یافته ».