عطف به این گزارش، میانگین شاخص فلاکت در کشور اکنون از مرز «۶۰ درصد» نیز گذشته است. نرخ فلاکت که ترجمان «نرخ بیکاری و تورم» می باشد ، برای نمونه در استان کرمانشاه «۶۴ درصد» در چهارمحال بختیاری «۶۳،۳ درصد»، خوزستان سابقا زرخیز «۶۲،۵ درصد»، کردستان «۶۱ درصد» ، خراسان «۶۴ درصد» و هرمزگان به «۶۳،۵ درصد» رسیده است. (سایت حکومتی اعتماد ۹ آبان ۱۴۰۰) 

همچنین با نیم نگاهی به این آمار و ارقام های بغایت سانسور شده، وضعیت در سایر استان های کشور برای نمونه تهران، البرز، قم، مرکزی، کردستان در بهترین حالت از مرز «۵۰ درصد» نیز گذشته است.ترجمان این وضعیت ضد انسانی به معنای آن است که بطور متوسط قریب «۴۵ میلیون» ایرانی اکنون با بحرانی بنام «فلاکت» درست و پنجه نرم می کنند.

فلاکت به یقین محصول سیاست های رژیمی است که بنیان آن برپایه ناعدالتی استوار شده است. غارت اموال ملی و هزینه های سنگین حاکمیت برای پروژه های مخرب اتمی ، موشکی وصدور بنیادگرایی به کشورهای همسایه در منطق خود دیگر رمقی برای صندوق‌های حکومتی باقی نگذاشته است. بدینسان خامنه ای با راه اندازی این سیاست های مخرب، بروز بیکاری، فقر و به تبع آن فلاکت سازمان داده شده را برای سالیان متمادی برنامه ریزی کرده است.

ایعاد فقرو فلاکت در دیکتاتوری ولی فقیه بحدی است که بنابرداده های حکومتی، حقوق ماهیانه مزد بگیران در بهترین حالت کفاف تنها «۱۰ روز زندگی » آنان را نمی دهد. 
یک گزارش حکوتی ضمن اعتراف به گرانی افسار گسیخته می نویسد: «نرخ سبد معیشت خانوار در مهرماه به یازدهم میلیون و ۴۷۹ هزار تومان رسیده است؛ این محاسبات نشان می‌دهد که هزینه خوراکی‌ها به تنهایی به مرز حداقل دستمزد ۴ میلیون تومانی رسیده است؛». (خبرگزاری حکومتی ایلنا ۱۳ آبان ۱۴۰۰) 

این وضعیت ضد انسانی در حالی است که درآمد یک کارگر ساده در بهترین شرائط از سقف یک و نیم میلیون تومان در ماه تجاوز نمی کند. برای کارگران خبره نیز که پایه حقوق آنان به سقف ۴ و نیم میلیون تومان می رسد، وضعیت به همین میزان وخامت بار گزارش شده است. 
این گزارش با اذعان به بحران موجود برای زحمتکشان و اقشار ضربه خورده ادامه می دهد: «در مهرماه درصد پوشش دستمزد ۳۵.۳۶ درصد رسیده است درواقع حداقل دستمزد کمتر از ۴۰ درصد هزینه سبد معیشت را پوشش می‌دهد و با این حساب، برای تنها ۱۰.۶ روز از ماه کافیست».

حال با نیم نگاهی به ابر بحران موجود، اکنون سوال اینجا است که دولت آخوند جلاد ابراهیم رئیسی بدنبال کدامین راهکار برای خروج از این وضعیت می باشد. 
آنچه که طی چهار ماه گذشته و از فردای بروی کار آمدن دولت نحس سیزدهم به اثبات رسیده ، مبین این واقعیت است که رژیم آخوندی هیچ راهکار عملی برای بههبود شرائط در دست ندارد و به گفته یک کارگزار حکومتی «مجلس و دولت در ایران به دنبال شوک‌درمانی هستند».