خاطرمان هست که آخوند جلاد ابراهیم رئیسی در بحبوحه نمایش انتخابات در اردیبهشت ماه گذشته به دروغ وعده ساخت یک میلیون مسکن در سال را می‌داد.
در آن دوران نیز بسیاری از کارشناسان حکومتی نسبت به اجرایی شدن این قول و قرارهای توخالی، آن هم به‌دلیل نبود زیرساختهای اداری، مالی و هم‌چنین فلسفه فکری در حکومت برای راه‌اندازی این پروژه سنگین ابراز تردید می‌کردند.
حال با گذشت بیش از شش ماه از بروی کارآوردن این آخوند بی‌سواد، شاهد هستیم که نه تنها وعده و وعیدهای وی، پوچ از آب درآمده است، بلکه به‌دلیل وجود ساختار فاسد و غارتگرانه آخوندی و هم‌چنین بلبشو در دولت نحس سیزدهم، به بروز بحران دیگر انسانی به‌نام«کانکس‌خوابی» که ترجمان حاشیه‌نشینی و رشد فقر و فلاکت در دیکتاتوری ولی‌فقیه می‌باشد، انجامیده است.
یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به ابعاد این واقعیت از جمله می‌نویسد:«افزایش اجاره بهای مسکن در تهران در طول یک سال اخیر به ۵۴درصد رسیده است. این افزایش چشمگیر حالا باعث شده تا هزینه هر متر اجاره‌خانه در ارزان‌ترین محلات تهران به بیش از ۳میلیون تومان برسد. یعنی یک خانواده برای اجاره یک واحد ۵۰ متری در کمترین حالت باید ماهیانه حدود ۴میلیون و ۵۰۰تومان بپردازند. این در حالی است که دستمزد کارگر قدری کمتر از این میزان است. این موضوع حالا موجب افزایش کانکس‌نشینی در پایتخت شده است» (سایت حکومتی فرارو ۹بهمن ۱۴۰۰).
بدین سان دروغگویی‌های عامدانه آخوند رئیسی با ادامه سیاست« امیددرمانی» در منطق خود برملا گردیده است، زیرا طی شش ماه گذشته هیچ آماری از ساخت و یا حتی آغاز پروژه ساخت«چهار میلیون مسکن» در ایران به ثبت نرسیده است.
یک دلیل برای این واقعیت نیز همان وجود خفگی مالی، فساد و غارت اموال ملی در رژیم آخوندی است که در منطق خود به بروز و رشد انواع و اقسام بحرانهای اجتماعی و به‌ویژه حاشیه‌نشینی راه برده است.
رشد و نمو قارچ‌گونه انواع حلبی‌آبادها و یا پدیده‌های شومی مانند«کارتن خوابی، غار خوابی، چاله خوابی، لوله خوابی، پشت‌بام خوابی، گورخوابی، ماشین خوابی و یا کارتن خوابی» ماحصل سیاستهای میهن برباده ولی‌فقیه طی سه دهه گذشته می‌باشد.
بدین سان با رشد شکاف طبقاتی اکنون جامعه دردمند ایران عملاً به دو طبقه کاملاً مرفه و فقرا تقسیم شده‌اند، به‌طوری‌که طبقه فقرا بیش از ۷۰میلیون نفر از آحاد کشور را تشکیل می‌دهند. از این میان قریب ۴۰میلیون در زیر خط فقر مطلق به‌سر می‌برند.
در این راستا نیز باید به سوء‌استفاده باندهای مافیایی از بحران مسکن در رژیم آخوندی اشاره نمود. این باندها که بخش بزرگی از آنها زیر شبکه‌های حکومتی هستند، از شکاف موجود در بازار سوء‌استفاده کرده وبا راه‌اندازی تجارتی به‌نام« اجاره کانکس» سالانه میلیاردها تومان به جیب دولت سرازیر می‌کنند.
این گزارش با اذعان به‌وجود« شرکت ها» می‌افزاید:«بررسی قیمت شرکتها و افراد اجاره دهنده کانکس‌ها نشان می‌دهد که آنها برای اجاره سه و شش ماه، ۳۵ تا ۴۵درصد ارزش کانکس را دریافت می‌کنند. مثلا یک کانکس ۱۰ متری حدود ۱۴میلیون تومان قیمت دارد و برای اجاره شش ماهه آن باید حدود ۷میلیون تومان پرداخت کرد».
چنین شیوه‌های اخاذی از مردم دردمند، کارگران و محرمان در حالی است که حقوق پایه‌یی یک کارگر ساده در بهترین حالت و با تمامی اضافه دریافتیها به سقف ۲میلیون تومان در ماه نیز نمی‌رسد.
