خاموشی استاد رحمان کریمی، شاعر و سخن پرداز نیک پرست، پاک زبان و پاک نهاد مقاومت انسانی-مردمی، را به جامعه آزادیستانان و آزادیستایان میهن تسلیت میگویم و برای بستگان و نزدیکانش صبر کلان آرزو دارم
رنج انسان بر زمین را عشق درمان میکند
آنچه را سامان دهد غم، عشق ویران میکند
مرغ عشقی در دلم دارم که گه پرپرزنان
خویشتن را همسفر با مرغ طوفان میکند
صبح زیبائیست اما زخمی از اخبار تلخ
چون هزارآوا بهاران ترک بستان میکند
گرچه دلتنگم ولی باید بپرهیزم ز غم
زین غم سنگین که جنگل را بیابان میکند
انتظارم از زبان در شرح دلتنگی کم است
کی جرس تفهیم درد و بغض هجران میکند
بر لبم لبخند اما خود خراب اندر خراب
درد خود را دل چنین در سینه پنهان میکند
کوه پیمان، نورباور، زندگانی را سرود
اینچنین تاریخ میهن یاد رحمان میکند
شعله های سرخ آزادیستاندن زنده باد
نوبهاران شعله ور نفی زمستان میکند
رنج انسان بر زمین را عشق درمان میکند
آنچه را سامان دهد غم، عشق ویران میکندیادش فرخ و راهش پاینده باد
ReplyForward
|