متن پشت کتاب به شرح زیر است:
ماکیاول، هارینگتون و یاران بنیانگذار قانون اساسی آمریکا، سیه یس، مارکس، لنین: تنی چند از متفکرانی هستند که نگری آثارشان را مورد تأمل و تعمیق قرار داده است تا به تعریفی از «قدرت بنیانگذار» دست پیدا کند.
منبع اولیه نظام حقوقی به‌نظر او، مفهومی می‌رسد که قابل تقلیل به ثبات قوانین اساسی جاری نیست. از این تضاد آشتی‌ناپذیر است که گشایش نا معین روند بنیانگذاری ناشی می‌شود که تداوم چهره‌های شاخص قدرت را مختل می‌کند، و امکان یک آلترناتیو دائمی در شکل تکامل یافته دولت را میسر می‌سازد.
ضمن دنبال کردن مطالعه آلترناتیوهایش در مدرنیزاسیون کاپیتالیستی تاریخ دنیای مغرب زمین، نگری در این کتاب رشد بنیانگذاری دیگری را توصیف می‌کند که از رنسانس تا پساسوسیالیسم ادامه می‌یابد و رشد تولید اجتماعی را با رشد خودکفایی سیاسی می‌آمی‌زد: «ضد مدرنیتة» قاطعاً دمکراتیک، خراب کننده و آفرینشگر، که تمامی اصلاحات دولت را پشت سر می‌گذارد. «قدرت بنیانگذار» مضمون یک اخبار روز آتشین در زمانی است که سوسیالیسم و دمکراسی‌های نمایندگی کننده در بحران قرار دارند.
آنتونیو نگری، متولد ۱۹۳۳، استاد تئوری سیاسی در دانشگاه پادوا، یکی از بنیانگذاران مکتب «گرایش کارگری» ایتالیاست. از ۱۹۸۲ در فرانسه سکونت دارد. در میان آثار ترجمه شده‌اش «مارکس در آن سوی مارکس، (کریستیان بورژوا، ۱۹۷۹؛ ناهنجاری وحشی، قدرت و قوه نزد اسپیتوزا (PUL۱۹۸۲) اسپیتوزای برانداز (تنوعات روشنفکرانه) انتشارات ۱۹۹۴ Kimé قرار دادند. او یکی از گردانندگان مجله Futur antérieur است.