در این جلسه ابتدا دادگاه به سوال و جواب با تورون لیندهولم کارشناس و متخصص روانشناسی حافظه اختصاص داشت و در بخش بعدی خانم شادی صدر، کارشناس حقوق بینالملل و از مؤسسین سازمان عدالت برای ایران، به ادای شهادت پرداخت. خانم شادی صدر از سال ۲۰۱۰ به کمک همکارانش تحقیقات دامنهداری در مورد شکنجه و خشونت علیه زندانیان سیاسی، بخصوص زندانیان سیاسی زن در سیاهچالهای رژیم آخوندی در دهه ۶۰ را آغاز کرد.
وی همچنین تاکید کرد که تحقیقات آنها مربوط به قتل عام زندانیان سیاسی در زندانهای شهرستانهای مختلف ایران را هم در بر می گرفته که بیش از بیست زندان در شهرهای مختلف را شامل میشده است
خانم صدر در بخشی از سخنان خود گفت که در ابتدا تحقیقاتی در مورد وقایعی که برای خانواده های قتل عام شدگان طی این سالها صورت گرفته را شروع کرده اند و تاکید کرد ما در تحقیقاتمان توانستیم نشان بدهیم که
پیکر زندانیان قتل عام شده به خانواده هایشان تحویل داده نشده و در اکثر موارد خانواده های زندانیهای سیاسی که در یکی از زندانهای تهران اوین یا گوهردشت اعدام شده بودند در سال ۶۷ بر این باور بودند که پیکر عزیزانشان در گورهای جمعی در خاوران دفن شده است
خانم شادی صدر سپس توضیحاتی در مورد تحقیقات سازمان عدالت برای ایران در باره گورهای دستجمعی قتل عام شدگان ۶۷ در شهرهای مختلف داد و تاکید کرد که رژیم آخوندی تلاش می کند با از بین بردن این گورها آثار قتل عام زندانیان سیاسی را از بین ببرد
وی ضمن اشاره به گورهای دسته جمعی زندانیان سیاسی در خاوران گفت:
همونطور که گفتم خانواده های زندانیان سیاسی در سال ۶۷ که بدنبال دونستن و فهمیدن اطلاعاتی در مورد عزیزانشون در تابستان ۶۷ میگشتند و این شامل اوین و گوهردشت هردو میشد. متوجه شدن که کانالهای بسیار عمیقی در یک زمین متروکه در حاشیه شهر تهران حفر شده و چندین پیکر کشته شده یا در واقع مرده توی اونها روی هم دفن شده. خانواده ها تونسته بودن خاک رو در بعضی جاها کنار بزنن و عکسهایی رو از اون مناطق و از اون گورهای جمعی بگیرن. که در واقع هنوز هم یکی از مهمترین مدارک و اسنادی هستش که وجود گورهای جمعی در خاوران رو اثبات میکنه. موضوع دیگه ای که ما متوجه شدیم اینه که خاوران و همینطور سایر مکانهایی رو که ما در طول تحقیق تونستیم به عنوان مکانهای احتمالیه گورهای جمعی شناسایی کنیم.
دادستان: بعد گفتی یه جایی وجود داشته خیلی بسیار قبرهای گورهای دسته جمعی بزرگی بوده اسم اینجا هم خاوران بوده. ولی در سایر نقاظ سایر کشور هم وجود داشت.
شادی صدر: بله دقیقا ما نزدیک به ۷۰ محل رو در سراسر ایران شناسایی کردیم بعنوان مکانهایی که احتمال میدیم درش گورهای جمعی وجود داره. و روش تحقیق هم به این صورت بوده که در واقع این خانواده ها در اون شهرها بر این باور بودن که پیکر عزیزانشون در اون مکانها بشکل جمعی دفن شده و در این بین سی مکان هستن که ما احتمال بالاتری میدیم که فراتر از حدس و گمان خانواده ها اسنادی وجود داره که نشون میده به احتمال قریب به یقین گورهای جمعی در اونجا وجود داره. بعنوان مثال در بعضی از موارد خانواده ها قبرها رو باز کرده بودن در برخی از موارد و دیده بودن بخشی از یا لباسها و یا بخشی از پیکر عزیزانشون. یا کارمندان گورستانها شهادت داده بودند و گفته بودن که ما دیدیم که پیکرها رو بطور جمعی شبانه در این مناطق دفن کردن. و همونطور که گفتم اصرار مقامات حکومتی برای تخریب اون مکانها خودش در واقع علامتی بود یا نشانه ای بود بر اینکه در اون مکانها گورهای جمعی وجود داره.
خانم شادی صدر در ادامه شهادتش در دادگاه سوئد تخریب سازمانیافته گورهای دستجمعی توسط رژیم آخوندی را مد نظر قرار داد و گفت: بطور دائم و بشکل سازمانیافته در حال تخریب شدن با شکلها و روشهای مختلف از سوی مقامات امنیتی و نیروهای وابسته به حکومت ایران در سراسر کشور.
تخریب مکانهای گورهای جمعی که مهمترین سند این جنایت بودن یک موضوع بسیار فوری بود. بهمین دلیل ما در سازمان عدالت برای ایران به نهادهای مختلف مرتبط سازمان ملل گزارش دادیم.
خانم صدر در بخشی دیگری از سخنان خود به دادگاه گفت تحقیقات آنها نتیجه گفتگو و مصاحبه با دهها زندانی سیاسی سابق است که از جمله برخی از بازماندگان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ در زندان گوهر دشت هستند.
وی تاکید کرد که برای گفتگو با بخشی از زندانیان که شاهدان قتل عام ۶۷ در زندانهای مختلف بودند به آلبانی سفر کرده اند و در آنجا بصورت جداگانه با ۵۰ تن از شاهدان قتل عام۶۷ و خانواده های شهیدان قتل عام مصاحبه کرده اند.
شادی صدر: ما دو سری مصاحبه انجام دادیم برای تحقیقاتمون در مورد کشتار ۶۷ سری اول توسط عدالت برای ایران و عمدتا با زندانیان سیاسی چپ بود. سری دوم بیش از ۵۰ مصاحبه ای بود که بهمراه عفو بین الملل در تیرانا در آلبانی انجام دادیم و با زندانیای مجاهد و همینطور خانواده های کشته شدگان مجاهد.
سوال دادستان: با توجه به همه معلوماتی که داری شنیده ای و خوانده ای آیا جای شک و شبههای هست که خمینی نباشه که صادر کرده این فتوا را ؟
شادی صدر: من فکر می کنم جای هیچ تردیدی نیست که خمینی این حکم یا فتوا را صادر کرده بدلیل این که این فتوا در کنار توضیحات بسیار مفصلی که در کتاب خاطرات منتظری در مورد روند صدور این فتوا و همینطور اتفاقاتی که در اون زمان در زندانهای مختلف می افتاد صادر شد
سوال دادستان:از لحاظ قانونی آیا شرایطی وجود داره که یک فتوا باید به چه صورتی باشه؟
شادی صدر: درواقع استناد دوم من برای اینکه اعتقاد دارم که این فتوا توسط رهبر جمهوری اسلامی صادر شده دقیقا همینه که ناظر به موضوعی هست که بدون تصمیم گیری در بالاترین سطح حاکمیت جمهوری اسلامی امکان پذیر نبود. در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی به اون شکل که در قانون اساسی جمهوری اسلامی پیش بینی شده رهبر ولی مطلقه فقیه هستش. یعنی درواقع بالاترین مقام سیاسی و مذهبی در جمهوری اسلامی رهبر هست.
سوال دادستان: و اعتبارش اینکه تا چه وقتیه و صدق کردنش بستگی داره به اینکه چه کسی این فتوا را صادر کرده درسته؟
شادی صدر: دقیقا مربوط میشه به این که فقط رهبر جمهوری اسلامی میتونه چنین حکمی را صادر کنه که در واقع ماورا یا فراتر از قوانین عادیه.
سوال دادستان: مفهوم محتویات این فتوا چیه؟
شادی صدر: منظورتون اینه که ماهیت چی هستش؟
دادستان: نه منظورم اینه که این فتوا ۱۳۶۷ صادر شد آیا نسبت به گروه خاصی صادر شده؟
شادی صدر: فتوا به طور مشخص از کلمه منافقین استفاده می کنه که در اون زمان اصطلاحی بود که مقامات جمهوری اسلامی برای اعضا و یا هواداران سازمان مجاهدین استفاده می کردند.
سوال دادستان: یعنی به معنایی می خواهی بگی که این حکم برای مجاهدین بود.
شادی صدر: بله
سوال دادستان: عواقب این برای مجاهدین چی شد؟
شادی صدر: در واقع فتوا یا اون جوری که من برداشت می کنم ازش این حکم ولایی یا حکومتی صادر شده و درواقع خطاب و دستوری است که خطاب به یک سری از مقامات مشخص داده شده که آنها در زندان با زندانیانی که مجاهد هستند، یعنی به اتهام هواداری یا عضویت در سازمان مجاهدین دستگیر شدند و دارن مدت حبس شون را میگذرانند، مصاحبه کنند و بازجویی کنند و به این نتیجه برسند که آیا اونها هنوز سرموضع هستند یا نه یعنی و آن دستهای که از زندانیانی که از نظر این افراد این مقامات مشخص شده در فتوا هنوز سرموضع هستند رو حکم اعدامشان را صادر کنند.