بن‌بست موجود در مذاکرات وین، آن‌هم پس از گذشت قریب یک سال، نشان از واقعیت‌های ملموسی دارند که اکنون سایه خود را بر طرفین مستولی کرده است.
نخستین درس از این تلاش‌های تا به امروز شکست‌خورده را باید در زیاده‌خواهی‌های خامنه‌ای برای حذف نام سپاه پاسداران، گرفتن تضمین و برداشته شدن تحریم‌های غیر مرتبط با مسائل اتمی ارزیابی نمود. بدین‌سان رژیم آخوندی با این اهرم تلاش دارد تا ضمن خرید وقت، پروژه ساخت سلاح اتمی را به‌پیش ببرد. یک دلیل نیز برای واقعیت همان رفتن به‌سوی «غنی‌سازی ۶۰ درصدی» می‌باشد که تنها کاربرد «نظامی» دارد.
خبرگزاری فرانسه (۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۱) در گزارشی از بن‌بست موجود، تأکید دارد: «جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، مصمم به حفظ نام سپاه پاسداران در لیست تروریستی است، درحالی‌که رژیم ایران خواستار حذف آن قبل از توافق برای محدود کردن برنامه هسته‌ای خود است».
همچنین باید به سایه تهدیدات تروریستی از سوی رژیم آخوندی علیه رئیس‌جمهور و سیاستمداران پیشین در کاخ سفید برای «انتقام» گیری، به دلیل آمریت در به هلاکت رساندن پاسدار کودک کش قاسم سلیمانی، اشاره نمود، تا بدین‌سان پازل دلایل برای وجود مجموعه بن‌بست‌ها میان طرفین روشن‌تر گردد.
پاسدار تنگسیری فرمانده نیروی دریایی سپاه در این رابطه می‌گوید: «حالا هم مرتب پیغام می‌دهند اگر از دست انتقام حاج قاسم بکشید، فلان امتیاز را می‌دهیم و فلان تحریم را برمی‌داریم اما این خیالی باطل است. هم رهبری بر گرفتن انتقام تأکیددارند و هم فرمانده سپاه گفته است که انتقام حتمی است». (سایت حکومتی خبر فارسی ۱ اردیبهشت ۱۴۰۱)
مضافاً براین نکات نیز باید به بروز جنگ در اوکراین اشاره نمود که خواسته یا ناخواسته به هرگونه تصمیم‌گیری «سیاسی» برای رسیدن به توافق ترمز زده است.
به‌یقین خامنه‌ای اکنون برای قبول شروط طرف‌های مقابل در انتظار «چراغ سبز» از سوی شریک تجاری خود در مسکو می‌باشد، زیرا بند ناف هر توافق احتمالی در وهله نخست به مجموعه مناسبات تجاری، نفتی، مالی، بازرگانی و خریده‌ای تسلیحاتی، باسیاست «نگاه به شرق» و قرارداد «بیست‌ساله» با آن کشور متصل است.
بدین‌سان رژیم آخوندی نه‌تنها درزمینهٔ داخلی با مجموعه‌ای از بحران‌ها و بن‌بست‌ها روبرو می‌باشد، بلکه حتی در شرایط موجود بین‌المللی نیز عملاً امکان هرگونه تحرک را ازدست‌داده است.
عدم تمایل طرف آمریکایی برای خروج نام این جریان سرکوبگر و تروریستی نیز ریشه در مجموعه اعتراضات و مخالفت‌ها از سوی مجامع حقوق بشری، بازماندگان قربانیان، سیاستمداران، نمایندگان و سناتورها از هر دو حزب را دارد.
در تازه‌ترین نمونه «۹۰۰ نفر» از خانواده‌ها و بازماندگان قربانیان ناشی از حملات تروریستی سپاه پاسداران یا زیر شبکه‌های آن، در نامه‌ای به جو بایدن خواستار ابقاء «نام سپاه در فهرست سازمان‌های تروریستی» شده‌اند.
همچنین نزدیک بودن انتخابات میان‌دوره‌ای که طی آن بخشی از کرسی‌های نمایندگان در مجالس این کشور جابجا خواهند شد، در منطق خود به هرگونه دادن تضمین به دیکتاتوری ولی‌فقیه ترمز زده است.
