اگر معنی مختصر و خلاصه تقوی، مصونیت از لغزش و پرهیزکاری از لغزشها است، جا دارد دریابیم که میدان و دامنه آن چیست و تا کجاست؟ و در همین مبحث، باید در نظر بگیریم که مطابق دین حنیف ما، اسلام انقلابی، «تقوی» ارزش ارزشها است و همه ارزشهای شناخته شده و یا کشف شونده توحیدی و اسلامی، تنها به اعتبار محتوای گوهر تقوی که در خود دارند، معتبر و بر همین پایه قابل ردهبندی هستند. همان که قرآن گفته است:
«ان اکرمکم عند الله اتقیکم»
(بهطور مؤکد، کسانی از شما نزد خداوند ارجمندتر محسوبند که در مدارج تقوی برتر باشند).
این همان پیامی است که نافی ارزشهای تبعیضآمیز خونی و نژادی، تبعیض فکری و دینی، تبعیض جنسی و جنستی است و نافی همه سنن، مقررات و روابطی است که جز بر «تقوی» شناخته و بر جای باشد. اگر بررسی کنیم، این کلید یک انقلاب دائمی و وقفهناپذیر بوده و خواهد بود، چرا که «تقوی» در پویش انسانی و اجتماع انسانی، مفهومی «پویا» دارد و یک استاندارد دگم نیست.