حکومت ورشکسته چیزی برای از دست دادن ندارد:
کهکشان امسال قرار بود در روز شنبه اول مرداد ماه برگزار شود. فضای حاکم بر گردهمایی این کهکشان بنا به دلایلی بسیار متفاوت تر از سالهای پیش بود. حکم حبس ابد حمید نوری دژخیم، توسط دادگاه استکهلم صادر شده بود و مبارزه ای جانانه برای در هم کوبیدنِ توطئه کثیف انتقالِ دیپلمات – تروریست رژیم اسدالله اسدی به ام القراء ترور و جنایت، در جریان بود.
درگیری همزمان در چند جبهه مختلفِ نبرد و پا پس نگذاشتن و عقب زدن دشمن چه در جنس ارتجاعی و چه در نوع استعماری اش در ابعاد جهانی، اصالت و عیار یک مقاومت و آلترناتیوِ مشروع و واقعی را در تمامی میدانهای رزم به نمایش گذاشت. ما در این صحنه ها شاهد مبارزه شکوهمند مقاومتی بودیم که تمامی نیروهای انسانیِ شیفته آزادی و عدالت را در کمترین زمان ممکن، در سراسر جهان به حرکت در آورد و بر سر معامله گرانِ نفت و خون، آوار کرد.

البته پیشروی ها و پیروزی های این مقاومت هرگز خوشایندِ حکومتی که در اوج ذلت و بدبختی، برای حفظ موجودیت پلید خود، پشتِ استخوانهای یک قزاقِ دیکتاتور سنگر می گیرد، نبوده و نخواهد بود.
 چاره کارِ حاکمانِ نعلین پوش، طبق معمولِ چهل سال گذشته، جز ترور و تهدید و ایجاد رعب و وحشت، چیز دیگری نمی تواند باشد. این آدمکشانِ حرفه ای با توسل به همین حربه و عقب نشینی هایِ مفتضحانه اصحاب مماشات، سالهاست که به امتیازات فراوانی دست یافته اند.
آخوندها که در قضیه دژخیم نوری و خیمه شب بازی "قابیلیان" در استکهلم به یُمن رشادت "کانونهای سیاسی شورشیِ" آن دیار و همچنین افشاگری های مقاومت در سطح جهانی نسبت به زد و بند دولت بلژیک جهت آزادی دیپلماتِ بمب گذارشان، حسابی قافیه را به اصلی ترین آلترناتیو خودشان باخته بودند، دیگر تاب و طاقت و تحمل برگزاری گردهمایی عظیم سالانه اپوزیسیون سرنگونی طلب را نداشتند.
وحوش ولایت بر آن بودند تا حداقل یکی از ضربه های وارده را جبران کنند. اما این بار هم تیرشان به سنگ خورد و بور و سرشکسته دست از پا درازتر، تو سریِ دیگری نوش جان کردند. 

تهدیدِ حمله با موشکهای بالستیک و پهپادها به قلب تپنده جنبش، یعنی اشرف سه، به خوبی نشان می دهد که آخوندها و مزدورانشان در چه درجه ای از اوضاع و احوال هیستریک و جنون زده، قرار دارند. اینکه یک حکومت اپوزیسیون خود را در کشوری که از قضا عضو ناتو نیز به شمار می آید، با موشک و پهپاد تهدید نماید، قبل از هر چیز مبین این نکته است که هیولای بی آبروی زخم خورده ، روسیاه و ورشکسته، در شرایطی است که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد. 

مزدورانِ دست آموز، نه شرف دارند و نه ملیّت:
بنا به گزارش یورونیوز در تاریخ چهارم مرداد، رژیم با به کارگیری پنجاه تروریست، قصدِ حمله به اجلاسِ ایرانِ آزاد در اشرف سه داشت.
پلیس آلبانی بیست و دو بریده مزدور را شناسایی کرده که در خاک آن کشور با سفارتِ آخوندها و بالطبع عوامل اطلاعاتی رژیم، در تماس می باشند. اداره "مقابله با تبهکاری سازماندهی شده و تروریسمِ"  آلبانی از رابطه آنها با سفارت رژیم در تیرانا، آگاه است.  
طبق اطلاعیه "کمیسیون امنیت و ضد تروریسم" شورای ملی مقاومت ایران، یازده نفر از این خائنین، از جمله حسن حیرانی (که مسئولیت سایر بریده مزدوران را بر عهده دارد)، به مدت ده ساعت توسط پلیس آلبانی بازجویی شده اند و کلیه وسایل ارتباطی و کامپیوترهای آنها جهت تحقیق ضبط شده است.
در منازل آنها به غیر از واحد پول آلبانی، یورو و ارزهای دیگر به دست پلیس افتاده که بنا به گزارش دادستانی، مقدار این پولها، تناسبی با کمک هزینه های کمیساریای سازمان ملل برای پناهندگان، ندارد. 
یعنی در واقع اینها پولهای "طیب و طاهر" وزارت بدنام و سپاه رسوای قدس می باشند، که در ازای فروش ته مانده شرف، در اختیار این مزدوران قرار گرفته است.
اطلاعات وسیعی در پی این تحقیقات، به دست پلیس و مقامات مربوطه آلبانی افتاده است. از نکبتِ رژیم منفور همین بس که نام قاچاقچی ها و خلافکاران نیز از کشورهایی مانند ترکیه، برای کمک به آخوندهای درمانده، در لیست تحقیقات پلیس آلبانی قرار گرفته اند.
پلیس آلبانی و سازمانهای مربوط به مقابله با تهدیدات تروریستی در آن کشور، به مدت چهار سال است که تحقیقات خود را در مورد تماس این عوامل با وزارت اطلاعات و سپاه قدس، آغاز کرده اند. جرائم آنها همکاری با سازمان ها تروریستی و تعقیب و مراقبت غیر قانونی و همچنین جاسوسی برای دولت خارجی می باشد، که در صورت اثبات می تواند حبس های سنگینی برای آنها به ارمغان بیاورد.

دستاورد آخوندها چه بود؟!
تهدیدات تروریستی حکومت جهل و جنایت، باعث شد تا حساسیت پلیس و سازمانهای ضد تروریستی آلبانی، بر روی عوامل سرسپرده رژیم بیشتر شود. تحقیقات در مورد آنها و تماسهایشان با عواملِ منفور سپاه قدس و وزارت بدنام، وارد فاز تازه ای شده و همانگونه که اشاره شد، وسایل ارتباطی آنها تحت بررسی و بازرسی قرار گرفته است.
تا اینجای کار این بدان معناست که این مزدوران دیگر نمی توانند کما فی السابق آزاد و بی دغدغه تحت پوشش انجمن باصطلاح حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) خواهر خوانده "انجمن نجاست" در ایران، به مزدوری برای رژیم ادامه دهند.
  ضربه دیگر نیز، اخراج خودفروختگانِ رو سیاهی به نامهای افشین کلانتری، بتول سلطانی، با تابعیت های آلمانی، شاهین قجر محمدی فرد با پاسپورت صادره از کنسولگری رژیم در فرانکفورت و سید احمد عظیم ستاره با پاسپورت پناهندگی انگلیس از آلبانی  بود.
مهلک ترین ضربه به رژیم، البته برگزاری گردهمایی بزرگ با شرکت رئیس جمهور برگزیده مقاومت و میهمانان داخلی و خارجی، همراه با حضور خیل عظیمی از هواداران مقاومت در سراسر جهان به شکل آنلاین، علیرغم هارت و پورتها و تهدیداتِ ولیِ منفور فقیه و رئیس جمهورِ قتل عام بود. 
خانم مریم رجوی در قسمتی از سخنرانی پرشور خود در این گردهمایی گفت:
"قاتل مجاهدین آمده بود راه مجاهدین را سد کند، اما در برابر اعتلای کارزارهای این جنبش و کانون‌های شورشی در چارچوب قیام‌های مردم ایران مات شد.
در یک کلام، آوردن رئیسی که قرار بود پروژه بقای رژیم باشد، دکل سرنگونی حکومت ولایت فقیه را ظاهر کرد و به‌قول مسعود رجوی «بارزترین شاخص دوران سرنگونی این رژیم» شد".
هر چند که آخوندها و عوامل تبلیغاتی شان در خارج از کشور، اصلا دوست ندارند که نام مقاومت و مجاهدین در صدر خبرهای رسانه ها قرار بگیرد، "عدو سبب خیر" شد و انتشار اخبار مربوط به قصد عملیات تروریستی بر علیه گردهمایی ایرانِ آزاد، اشرف سه را در راس امواج خبریِ خبرگزاریهای بین المللی قرار داد. 
دشمن زخم خورده و درمانده که تلو تلو خوران به سوی گور تاریخی خود پیش می رود، البته در این دوران خطرناکتر از همیشه به نظر می رسد. هوشیاری ما می تواند کمک های شایانی به خنثی نمودن دسیسه های هیولای رو به مرگ نماید. 
 یکبار دیگر این سخنانِ خانم مریم رجوی در گردهمایی بزرگ ایران آزاد را با هم مرور می کنیم که گفت:
"ما آمده‌ایم که امیدها و باورها را شکوفا کنیم، تا دیوار اختناق در‌هم بشکند، تا راه سرنگونی استبداد دینی گشوده شود. تا آزادی و جمهوری و دموکراسی و برابری در ایران ‌زمین بر پا شود.
ما رسالت بزرگ خود را که انتقال حاکمیت به‌ جمهور مردم ایران است، به‌ هر قیمت، به‌ پیروزی می‌رسانیم".
چنین باد و چنین نیز خواهد شد.