تنها چند هفته به برگزاری اجلاس سالانه سازمان ملل متحد با حضور سران کشورهای مختلف در نیویورک باقی‌مانده، اما تمامی داده‌ها سخن از اوج‌گیری مخالفت‌ها علیه سفر آخوند جلاد ابراهیم رئیسی به آمریکا رادارند.
در این رابطه نه‌تنها مقاومت ایران، اشرف نشانان، بلکه نیروهای آزادی‌خواه و حامی حقوق بشر دست به برگزاری اکسیون های گسترده اعتراضی علیه این سفر زده‌اند.
به‌یقین خیز دیکتاتوری ولی‌فقیه برای گسیل یک رئیس‌جمهور دست‌نشانده و خون‌ریز، معنایی به‌جز نیشخند عامدانه به‌تمامی ارزش‌های جهان‌شمول برای حقوق بشر و همزیستی مسالمت‌آمیز نیست.
رئیسی نیز در این راستا پیام‌آور «مرگ»، «نیستی» و «ترور» در ایران و جهان است.
یک نمونه از این واقعیت را وزارت دادگستری آمریکا روز گذشته پرده‌برداری نمود.
براین اساس و تنها چند هفته به سفر احتمالی آخوند جلاد، روشن گردید که نیروی تروریستی قدس شبکه‌ای از مزدبگیران خود را برای ترور «جان بولتون» و همچنین «مایک پمپئو» از حامیان مقاومت ایران سازماندهی کرده است.
در این راستا روابط عمومی وزارت دادگستری آمریکا اعلام کرده است: «شهرام پورصفی از طرف سپاه پاسداران اقدام به استخدام افرادی در آمریکا برای انجام قتل کرد که احتمالاً در انتقام از مرگ قاسم سلیمانی در ژانویه ۲۰۲۰ بود».
به‌یقین خیز رژیم آخوندی برای سفر به آمریکا نیز باهدف تبلیغات و برپایی «جشن و پای‌کوبی» در فردای ترور این دو شخصیت تأثیرگذار می‌باشد.
ابعاد مخالفت علیه حضور قاتل فرزندان ایران به حدی است که برای نمونه سناتور جوزف لیبرمن و مارک والاس، دو تن از شخصیت‌های برجسته سیاسی این کشور، طی مقاله‌ای در روزنامه وال‌استریت ژورنال ازجمله تأکید کرده‌اند: «به رئیس‌جمهور ایران ابراهیم رئیسی ویزا ندهید. او ریاست حکومتی را بر عهده دارد که به‌طورمعمول جان شهروندان آمریکایی ازجمله جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی را به خطر می‌اندازد». (سایت مجاهدین خلق ۲۰ مرداد ۱۴۰۱)
این وضعیت مخرب در حالی است که رژیم آخوندی در سایه ضعف، بی‌عملی و ناتوانی طرف مقابل در گفتگوهای اتمی، قدم‌به‌قدم بر سیاست‌های تروریستی، دور زدن تحریم‌ها، افزایش پروژه اتمی و موشکی، صدور بنیادگرایی به کشورهای منطقه و اسلامی و همچنین سرکوب خونین مردم در ایران افزوده است.
سناتور لیبرمن در این مقاله ضمن به چالش کشیدن سیاست مخرب مماشات، می‌افزاید: «اولین گام و حداقل کاری که آمریکا باید انجام دهد استفاده از حق حاکمیت خود برای رد اعطای ویزا به رئیسی است. حامیان رژیم ادعا خواهند کرد که واشنگتن التزام دارد که به رؤسای دولت‌هایی که به سخنرانی در ملل متحد دعوت می‌شوند، ویزا بدهد. اما تلاش‌های رئیسی برای قتل آمریکائیان در خاک آمریکا این التزام را منتفی می‌سازد».
به‌یقین عدم صدور ویزا از سوی ایالات‌متحده برای سران دولت‌های سرکوبگر امکان‌پذیر و ریشه‌هایی تاریخی دارد. نمونه‌هایی مانند «عمر بشیر در سودان در سال ۱۳۹۲»، «جواد ظریف در سال ۱۳۹۸» و یا «هیئت روسی در سال ۱۴۰۱» ازجمله تازه‌ترین نمونه‌های آن می‌باشند.
سخن آخر آنکه، جای آخوند جلاد ابراهیم رئیسی، به دلیل آمریت در قتل‌عام بیش از ۳۰هزار زندانی سیاسی در ایران، به دلیل اشاعه تروریسم و بنیادگرایی طی یک سال گذشته، به‌یقین نه در سازمان ملل متحد، بلکه در مقابل یک دادگاه ذیصلاح باهدف رسیدگی به جنایات وی است.
