زنده یاد رحمان کریمی: چند شعر میهنی

چنــد شــعـر میـهنـی :


  
                     تا گور هم 

از صبح و شام 
تا به سحرگاه حادثه 
حادث برآمدیم و هنوز 
حدیث  درد و رنج وطن 
بپایان نیامده . 

اما مباد دشمن را شاد 
که افراشته ایستاده ایم 
بر طرهٌ غروب عمر 
جوانسال و پر غریو . 

در گورهم ، خفتگان را 
فریاد خواهیم کرد :
سرنگونی ، سرنگونی 
آزادی ، آزادی 
عدالت اجتماعی ، عدالت اجتماعی . 

 

              حوصله کنید رفیقان ! 

حوصله کنید  رفیقان !
چونانکه حوصله می کنند 
مجاهدین خلق و اشرفیان قهرمان 
در عصب سوز روزهای سخت پرشمار . 

حوصله کنید رفیقان ! 
تا ببینید فردای سرانجام را بناگزیر 
که چگونه فرو می ریزد 
برگ برگ آن درخت حنظلی 
در خشم پرخروش خلق میهنت 
و 
انفجار صبر سوداگران وقت استعمار. 

حوصله کنید 
رفیقان !

       

                  چون بهار آید

چون بهار آید 
باید باز ماندهٌ زمستان را 
جاروب کرد . 
باید دل های سرد را گرم 
و گرم دلان را آتش کرد 
تا مگر بروید دگر باره 
سرخ گلان آزادی 
در به تاراج رفته 
باغ های دلسرد میهنم 
ایران .    

_____________________________________________
از کتاب «  در جستجوی قلب جهان  »