آنکه می مالید پای سیدعلی
می زدی "ملّق" برای سیدعلی

آنکه در بی بی سی و هر محفلی
بود بی وقفه صدای سیدعلی

بی خیال فقر مردم در وطن
بهره ور بود از عطای سیدعلی

با سفارت هم همیشه یار بود
بود خواهان رضای سیدعلی

در صف رای سفارت میخ بود
تا شود حاضر غذای سیدعلی

تا که شد بانگی بلند از مردمان 
زیر و رو شد محتوای سیدعلی

برق از چشمش پرید و مات شد
آنکه می مالید پای سیدعلی

از صدای خلق وحشت کرد و رفت
ناتوان زیر عبای سیدعلی

پاچه خواران را سرآمد روزگار
میدهد ملت جزای سیدعلی