رشد و گسترش قیام در شهرهای بپا خاسته میهن و بهتبع آن فشار افکار عمومی از داخل و خارج، اکنون در منطق خود به بروز چرخش از سوی جامعه بینالملل علیه دیکتاتوری ولیفقیه راه برده است.
در این راستا نهتنها اتحادیه اروپا و آمریکا، بلکه کشورهایی مانند سوئیس، کانادا، استرالیا و یا انگلیس نیز بهطور جداگانه بهصف تحریم کنندگان علیه رژیم آخوندی پیوستهاند.
یک رسانه حکومتی ضمن اعتراف به این روند در مطلبی تحت عنوان «سونامی تحریمها» ازجمله مینویسد: «تحریمهای جدید علیه ایران درراه است»، این خبری بود که روز گذشته مقام بلندپایه اروپایی اعلام کرد. جوزف بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا قبل از آغاز نشست وزرای خارجه در بروکسل از افزایش تحریمها علیه ایران خبر داد». (سایت حکومتی اقتصاد نیوز ۲۴ آبان ۱۴۰۱)
در این راستا اتحادیه اروپا از تحریم «۲۹ شخص و ۳ نهاد» رژیم ایران به دلیل نقش بلامنازع آنان در نقض حقوق بشر، سرکوب و جنگ افروزی خبر داده است.
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در پی اعلام تحریمها گفته است: «ما در کنار مردم ایران هستیم و از حق آنها برای اعتراض مسالمتآمیز و ابراز آزادانه خواستهها و دیدگاههایشان حمایت میکنیم».
همچنین آنالنا بئربوک، وزیر خارجه آلمان در یک موضعگیری دیگر علیه دیکتاتوری ولیفقیه ازجمله تأکید کرده است: «هیچکس در تهران، مشهد یا اصفهان نباید تصور کند که میتواند جنایت بدون عقوبت انجام دهد».
بر اساس تحریمهای جدید از سوی این اتحادیه ۵ تن از عالیرتبهترین مقامات سرکوبگر در سپاه پاسداران ازجمله: «پاسدار حسین سلامی سرکرده سپاه پاسداران، پاسدار وحیدی وزیر کشور، پاسدار حاجیزاده سرکرده هوافضای سپاه پاسداران، پاسدار حیدری سرکرده نیروی زمینی سپاه پاسداران، وحید مجید رئیس پلیس سایبری» لیست گذاری شدهاند.
در اقدامی دیگر نیز وزیر خارجه انگلیس بهطور جداگانه از تحریم مجموعه دیگری از افراد حقیقی و مسئولان سرکوب در رژیم آخوندی خبر داده است.
وی در بیانیهای ازجمله تأکید دارد: «بریتانیا عیسی زارع پور، وزیر ارتباطات و تعدادی از مقامات محلی و فرماندهان سپاه که مجری سرکوب و یا صادرکننده دستور آن بودهاند را تحریم میکند. ما همراه با شرکای خود این پیام روشن را به رژیم ایران فرستادیم: سرکوب خشونتآمیز اعتراضات باید متوقف و آزادی بیان باید رعایت شود». (سایت مجاهدین خلق ۲۳ آبان ۱۴۰۱)
مشابه چنین تحریمهایی نیز از سوی دیگر کشورهای عضو جامعه بینالملل اتخاذ گردیده، امری که طی حاکمیت چهلوچهارساله آخوندی نهتنها بیسابقه، بلکه نشان از بروز شکافهای عمیق و بهتبع آن تقابل باسیاستهای رژیم آخوندی رادارند.
ابعاد تحریمها و همچنین هشدارها از سوی دول غربی به شهروندان خود، مبنی بر «عدم مسافرت» و یا درخواست «خروج اتباع» خود از ایران، تأثیرات مستقیم خود را بر وضعیت اقتصادی، تجاری و حتی بازار توریست در رژیم آخوندی نیز برجا گذاشته است.
برای نمونه در حالی که دیکتاتوری ولیفقیه جیب گشادی برای «جذب توریست» در خلال بازیهای جام جهانی در قطر و بهتبع آن تقابل با موج تحریمها و ایزولاسیون بینالمللی دوخته بود، اکنون دادههای حکومتی از وجود «بایکوت» در این بخش پولساز خبر دادهاند.
در این راستا رژیم آخوندی اعلام کرده که «حتی یک تماشاگر خارجی بلیتی برای اقامت در ایران نخریده است»..