رشد بحران معیشتی در سایه رئیسی بی سواد

 

بروز بحران‌های گوناگون در دیکتاتوری ولی‌فقیه به‌یقین تابع مستقیمی از سیاست‌های راهبردی از سوی «ولی‌فقیه درمانده» می‌باشد که برای حضور خود در تمامی تصمیم‌گیری‌های کلان کشور اجازه‌نامه صادر کرده است.

یک نمونه برای این واقعیت را مردم ایران طی گذشت یک سال و نیم از بروی کار آوردن آخوند بی‌سواد، ابراهیم رئیسی تجربه می‌کنیم. براین اساس شاهد هستیم که طی این دوره زمانی کوتاه چگونه سفره‌های مردم روز بروز خالی‌تر شده، رکود تولیدی و اقتصادی تشدید و به‌تبع آن بیکاری، فقر و فلاکت در میهنمان ساری و جاری‌شده است.

سخن از واقعیتی است که اکنون دیکتاتوری ولی‌فقیه آن را با حضور مردم در کف خیابان‌ها و فریادهای مرگ بر ستمگر، مرگ بر اصل ولایت‌فقیه تجربه می‌کند.
در این رابطه تازه‌ترین داده‌های حکومتی سخن از افت شدید اقتصادی، سقوط ارزش پول ملی، کاهش درآمدهای حکومت، چاپ پول بدون پشتوانه، افزایش شدید تورم و قیمت‌ها در بازار طی گذشت چهار ماه از قیام‌ها رادارند.

یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به ابعاد این فاجعه می‌نویسد: «هر جور حساب کنیم، تا پایان آذر، سبد هزینه‌های زندگی دو و نیم برابر شده و حداقلی‌ترین معیارهای محاسبه هم این واقعیت را نشان می‌دهد. با احتساب داده‌های آماری آذرماه، به هر شیوه‌ای که حساب کنیم نرخ سبد معیشت کمتر از هفده یا هجده میلیون تومان نمی‌شود؛ این واقعیت مسلم را نمی‌توان نادیده گرفت». (سایت حکومتی جماران ۲۱ دی‌ماه ۱۴۰۱)

این روند مخرب در حالی است که تنها طی این مدت کوتاه، ریال ایران با سقوط «35» درصدی در مقابل ارزهای خارجی روبرو گردیده است، امری که تأثیرات مستقیم خود را بر کالاهای مصرفی، مواد خوراکی، دارو، درمان، بهداشت، مسکن، ترابری و انرژی برجا گذاشته است.

بدین‌سان در سایه دولت بی‌سواد آخوند رئیسی که بسیاری از کارشناسان حکومتی از وی با عناوینی مانند «امنیتی» و یا «ریاضتی» نام می‌برند، اکنون جامعه دردمند ایران به طرز بی‌سابقه‌ای فقیرتر شده است.
این گزارش در ادامه بحران معیشتی برای میلیون‌ها خانوار به‌ویژه اقشار ضربه خورده مانند کارگران را این‌گونه به تصویر کشیده است: «بر اساس داده‌های رسمی، دومین هزینه بزرگ خانوارها پس از مسکن، مربوط به هزینه خوراکی‌هاست. طبق گزارش مرکز آمار، قیمت خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها در آذرماه ۱۴۰۱ نسبت به آذرماه ۱۴۰۰ با تورم ۶۳.۶ درصدی، روند افزایشی داشته است.... هر کیلو گوشت قرمز به‌طور متوسط ۲۹۰ هزار تومان قیمت دارد؛ حالا ببینیم با دستمزد روزانهٔ کارگران چقدر می‌شود گوشت قرمز خرید. درواقع حقوق یک روز کارگران فقط پول نیم کیلو گوشت است، آن‌هم نه ران گوسفندی بلکه گوشت گوساله!».

بدین‌سان این روند ضد انسانی در منطق خود نیز به هرچه کوچک‌تر شدن سفره‌های مردم و به‌تبع آن حذف بسیاری از نیازمندی‌های روزانه، مواد غذائی و ضروری راه برده که آن نیز به چرخه مخرب دیگری بنام رشد و نمو انواع و اقسام بیماری‌ها ضریب زده است.

ابعاد بحران در رژیم غارتگر و فاسد آخوندی به حدی است که یک کارشناس حکومتی ضمن اعتراف به نقش بلامنازع آخوند بی‌سواد ابراهیم رئیسی در بروز بحران تورم و گرانی‌های سرسام‌آور می‌گوید: «این‌یک مارپیچ تورمی بوده که ساخته‌شده به این معنا که دولت قیمت ارز را افزایش می‌دهد برای اینکه کسری بودجه را جبران کند و هم‌زمان قیمت تمام کالاها هم بالا می‌رود. از سوی دیگر دولت بزرگ‌ترین متقاضی کالا در بازار است و با افزایش قیمت کالا، هزینه دولت هم افزایش پیدا می‌کند. هیچ‌گاه درآمد دولت با همان سرعتی که هزینه‌هایش افزایش‌یافته، بالا نمی‌رود». (روزنامه حکومتی تجارت ۲۲ دی‌ماه ۱۴۰۱)

 

برای مطالعه سایر مطالب گزیده ها اینـجـا را کلیک کنید