روز سه شنبه 17 اوت رژیم آخوندی اعلام کرد که یک فروند هواپیمای اف – 4  که فانتوم هم نامیده میشود در 6 کیلومتری نیروگاه اتمی بوشهر سقوط کرده ولی هر دو خلبان آن با چتر نجات بیرون پریده  و سالم هستند. این سقوط سئوالاتی را مطرح میکند که شک برانگیزند.

پرواز بر فراز این نیروگاه تا شعاع 20 کیلومتری اطراف آن ممنوع اعلام شده و این ممنوعیت اعلام بین المللی نیز شده است. کلیه هواپیماهائی که در این مسیر پرواز می کنند از این ممنوعیت اطلاع دارند. چگونه ممکن است که هواپیماهای نیروی هوائی در داخل ایران از آن بی اطلاع باشند؟

نیروگاه بوشهر توسط توپهای ضد هوائی و موشکهای روسی TOR-M1 محافظت میشوند که قادرند هواپیماها را در هر ارتفاعی هدف قرار دهند. از زمان سوخت گذاری در نیروگاه توسط روسیه سیستم پدافندی نیروگاه به حال آماده باش کامل در آمده است, در این حالت که آتش به اختیار نیز نامیده میشود, هر هواپیمائی که به محدوده نیروگاه نزدیک شود باید بدون اخطار قبلی هدف قرار گیرد.

سئوال این است که هواپیمای فانتوم چگونه تا 6 کیلومتری نیروگاه پیشرفته است؟ آیا کارکرد سیستم موشکهای روسی بدون خطا می باشد؟

در هواپیماهای شکاری معمولا خلبان در چند حالت خود را با چترنجات به بیرون پرتاب می کند, یکی از این حالات آتش گرفتن موتور هواپیما می باشد, حالت دیگر روشن شدن چراغ سیستم هشدار دهنده موشک است که اعلام می کند موشکی – از هرنوع- به سمت هواپیما می آید و حالات بعدی....

عصر روز سه شنبه 17 اوت رامین مهمانپرست – که برای ایشان نام شیطانپرست مناسبتر است, البته با عذر خواهی از شیطان پرستان – اعلام نمود که که هر نوع تهاجمی به نیروگاه اتمی بوشهر دفع خواهد شد. این سخنان نیز در عصر روز سقوط فانتوم شک برانگیز است.

با توجه به جمیع جهات میتوان گفت که به احتمال قریب به یقین این هواپیما مورد اصابت پدافند نیروگاه بوشهر قرار گرفته است. این که قصد خلبان از نزدیک شدن به نیروگاه چه بوده است, سئوالی است که پاسخ آن تا زمانی که هردو خلبان آن - مانند سایر مردم ایران - توسط رژیم آخوندی به اسارت گرفته شده اند نامعلوم است. آنچه که روشن و واضح است این است که یک خلبان حرفه ای به هیچ عنوان اشتباها وارد منطقه ممنوعه آتش به اختیار نمی شود, چه رسد به دو خلبان حرفه ای در یک هواپیما.