تازه ترین سخنان از سوی وزیر خارجه آمریکا مبنی براینکه « درحال حاضر مذاکره‌ای در کار نیست» به مانند ریختن آب سردی بر تمامی ادعا ها و تبلیغات رژیم آخوندی می‌باشد.

آنتونی بلینکن در این رابطه تاکید کرده است: «از زمانی که از توافق خارج شدیم و زمانی که تلاش می‌کردیم به آن بازگردیم، تحولات و تغییراتی رخ داده است. اما اساساً کاری که سعی کردیم انجام دهیم این بود که با برخی تغییرات کوچک به توافق موجود بازگردیم. توافق روی میز بود. ایران یا نتوانست یا نخواست بله بگوید. ما قرار نیست هر توافقی انجام دهیم». ( سایت مجاهدین خلق ۲مرداد ۱۴۰۲)

دراین راستا نیز شاهد هستیم که دیکتاتوری ولی فقیه طی چند ماه گذشته چنین القاء نموده  که گوئیا طرف های مذاکره کننده در یک قدمی رسیدن به یک توافق برسر سیاست های مخرب اتمی حکومت می باشند.

چشمک و چراغ زدن های خامنه‌ای که در آن موضوع مذاکره را عامدانه مطرح نمود ، سفرهای هفتگی کشور « برادر عمان » به تهران و یا سخنان پاسدار امیر عبدالهیان که گوئیا « درهای مذاکرات برای همیشه باز است » ، به یقین ترجمان سوت زدن های رژیم در تاریکی می باشند.

واقعیت از فردای حضور نظامی رژیم آخوندی در جنگ اوکرائین با ارسال پهپاد ، موشک  و یا نیروهای مستشاری آن است که اساسا هیچگونه امیدی برای رسیدن به هرگونه توافق در چشم انداز نمی‌باشد.

 براین منطق طرف‌های مقابل براین باور هستند که در فردای دادن امتیاز های کلان به دیکتاتوری ولی فقیه که به تبع آن از جمله به برداشته شدن بخشی از تحریم های مالی،  تسلیحاتی و یا موشکی راه خواهد برد، بزرگترین اشتباه بوده و نه تنها تعادل ژئوپلتیک در منطقه را برهم خواهد زد، بلکه فراتر از آن به مانند ریختن بنزین بر آتش جنگ در شرق اروپا نیز می‌باشد.

پیشتر نیز وزیر خارجه آمریکا در سخنانی با اشاره به نقش مخرب رژیم آخوندی در جنگ اوکراین ، از « همکاری با کشورهای اروپایی برای مقابله با اقدامات افراطی حکومت ایران» سخن گفته بود.

دراین راستا نیز شاهد هستیم که اتحادیه اروپا در تازه ترین اقدام، مجموعه دیگری از تحریم ها علیه افراد حقیقی و حقوقی در رژیم آخوندی را راه اندازی نموده است.  

براین اساس شورای اتحادیه تصمیم گرفت  تا نام شش فرد ایرانی را در یک بسته تحریمی، بدلیل حمایت نظامی رژیم آخوندی از جنگ علیه اوکراین  تصویب نماید.

مضافا براین روند نیز باید به افزایش بار نظامی از سوی کشورهای غربی در خلیج فارس با اعزام ناوشکن و جنگده های اف 16 و یا هواپیماهای سوخت رسانی اشاره نمود تا بدین سان پازل تحولات و مجموعه فشارهای بر دیکتاتوری ولی فقیه روشن تر گردد.

دراین راستا نیز ابعاد هراس و وحشت خامنه‌ای از مجموعه تحولات را می توان در نشست‌های اضطراری میان دو تن از وزرای سابق خارجه رژیم با پاسدار امیرعبداللهیان رویت نمود.

رسانه های حکومتی در این رابطه خبر داده اند که در این نشست، « موضوعات مهم سیاست خارجی و روابط بین الملل از جمله روند تحولات در نظام بین‌الملل و نیز روند دیپلماسی و مذاکره در جهت رفع تحریم‌ها مورد گفتگو و تبادل نظر قرار گرفت». ( سایت حکومتی انتخاب ۲۸ تیر ۱۴۰۲)

در فردای این نشست « مهم » نیز علی اکبر صالحی که از وی بعنوان « پدر پروژه اتمی » در حکومت نام می برند،  طی مصاحبه ای علائم وحشت رژیم را با بیان جملاتی مانند «  آغاز گفت‌وگوی سیاسی با آمریکا ، مناسب‌ترین راه باقی‌مانده»، به بیرون ساطع نموده است.

وی سپس اعتراف کرده است : «  نخبگان در این‌باره تبادل نظر کنند.  چینی‌ها به ما می‌گفتند «رابطه‌تان را با آمریکا تنظیم کنید تا ما بتوانیم به راحتی با شما تعامل داشته باشیم»؛ روس‌ها هم این را به ما گفته‌اند». ( سایت حکومتی خبر فارسی ۳۱ تیر ۱۴۰۲)