پیشکشی ناچیز به پیشگاه ستارگان هماره فروزان آسمان توحید، آزادی و تکامل انسانی که با قیام تاریخی فروغ جاودان افق پیش روی تاریخ میهن را از بیم تاریکی زدودند. 

چرخش سرخ تکامل بود آن رزم گران

تا ابد خواهد درخشید آن فروغ جاودان

مرتجع در وحشت از نابودی محتوم خویش

سر بسنگ و خشت میزد جان بلب کف بر دهان

یکطرف پوسیده مغزان گله هایی مست خون 

مسخ تاریکی، تباهی تا بمغز استخوان

سوی دیگر عاشقان، جاویدیاد اسطورگان

ارتش آزادی و گل، ارتش میهن ستان

پرچم از باور بانسان، زندگی، ایمان بنور

در ستیزی تن بتن با ایل شیطان بی امان

جبهه دشمن چنین با موج خون درهم شکست

جبهه ای بر ضد انسان، مرتجع در قلب آن

گاهگه تاریخ را اینگونه میباید نوشت

گاه آرش میگشاید ره بر انسان با کمان

گاه تاریخ بشر بر ناگزیری بسته است

تا که گامی پیشتر یابد تکامل این جهان

ناگزیری اینچنین را گر بشر غفلت کند

روزگار خلق میگردد خزان اندر خزان

اینچنین آری فروغ جاودان را زد رقم

ارتشی در قلب سرخش عشق خلق قهرمان

چرخش سرخ تکامل بود آن رزم گران

تا ابد خواهد درخشید آن فروغ جاودان

رضا پچراک