تقدیم به کانون های شورشی 

اگر چرتیان را 
بر گرد اجاقهای پراکندهٌ حقیر 
کم نمی بینی ؛ 
کاروان بلند شب زنده داران در راه هم ؛ 
دیدنی ست . 

بیدار با ش هایتان را بنازم  ای بچه های نجیب عشق ! 
اگر بی طاقتی آسمان از محاق ابرها ، 
انفجار خورشیدی فرداست ؛ 
شما امشب ، همین امشب 
سیلاب پر خروش ستارگانید 
تا دامنهٌ سرخ فام صبح نزدیک . 

من پیوسته از دو هدیه سرفراز و سرشارم : 
از عشق که چونان همیشه ، 
پیش از من گام های مرا به یقین 
راهبرید . 

و شما 
ای بچه شیطانهای شلوغ 
دم و سُم ساییده در ننگ و دروغ ! 
از جهان ، تکه استخوانی به شما ارزانی ، 
لیس و لاسی بزنید غوغایی !
رقم تاریخ عزم بشر ، اما 
در گرو همت این درویشان است . 

بچه های پدر و مادر و دنیا ، همه عشق ! 
من بگردم به فدای سر پر شور شما 
دیگر چند گاه و قدمی مانده تا رزم بزرگ 
به پیش  ، به پیش ،  به پیش ! 
______________________________________________________ 
زنده یاد رحمان کریمی این شعر را در سال ۱۳۸۰ شمسی  تقدیم به واحد های عملیاتی مجاهدین در داخل کشور نمود 
این واحد ها اکنون « کانون های شورشی » می باشند.