به بهانه‌ی فیلم مستندی با عنوان «کودکان اشرف» - صدرالدین تام فیلمساز در تبعید،  برنده ۳ جایزه در جشنواره‌های بین‌المللی

 

به بهانه‌ی فیلم مستندی با عنوان «کودکان اشرف»

صدرالدین تام فیلمساز در تبعید

 برنده ۳ جایزه در جشنواره‌های بین‌المللی - 

۲۰ بهمن ۱۴۰۲

 

ظاهراً بودجه تبلیغاتی رژیم علیه منسجم ترین سازمان برانداز حد و مرزی نمی‌شناسد

همیشه چهارتا مزدور و خود فروخته ناخلف پیدا میشوند که به همه ارزشها پشت پا بزنند و برای منافع حقیر مادی با دشمن همکاری کنند و به مردم و مقاومت و حتی پدر و مادر و اقوام خود که در سنگر مبارزه و مقاومت ایستاده اند خنجر بزنند

اینکه مزدورشناخته شده و لورفته ای مثل مصداقی به گفته خودش مشاور تهیه این فیلم بوده هیچ ابهامی در مورد کارگزار اصلی این فیلم و اهدافش باقی نمیگذارد

نگران این کودکان نباشید این کودکان دیگر سوژه ترحم نبوده و نیستند بل سوژه سرنگونی اند.به پایان نزدیکیم

 

تقدیم به هموطنان شریف و آزاده

به بهانه ی فیلم مستندی با عنوان «کودکان اشرف»

من نمی خواهم این فیلم را با صحبت در مورد آن تبلیغ کنم، بلکه می خواهم یادآور جایگاه یک فیلمساز آزاده در دنیای هنر باشم. نمونه این فیلم ها هر ساله در حاکمیت رژیم آخوندی با کمک فیلمسازان حکومتی باعناوین مختلف تولید میشود.

بزرگترین مشکل این نوع فیلم ها ارتباط با مخاطب است، زیرا این فیلم ها پر از تحریف ها و دروغ هایی است که هیچ آزاده ای آنها را نمی خرد.

ظاهراً بودجه تبلیغاتی رژیم علیه منسجم ترین سازمان برانداز حد و مرزی نمی شناسد.

ابتدا خودباختگان و مزدوران خود را برای آماده سازی فضا به صحنه می فرستد و سپس عنصر ضعیفی را مثلا در قالب هنرمندی که شهرتش را مدیون شخص دیگری است را به میدان می فرستد، ولی رژیم کاملاً آگاه است که در نهایت شکست خواهد خورد، اما با این ترفند می خواهد با مخدوش کردن اذهان عموم چند صباحی دیگر به عمر ننگین خود بیافزاید.

ترفند رایجی که برای رژیم جنایتکار آخوندی استاندارد شده است، جمله معروف جوزف گوبلز وزیر رایش است:

” دروغ هر چه قدر بزرگتر باشد مردم بیشتری آن را باور خواهند کرد”

و برای ساختن این دروغ بزرگ هم مثل همه مقاومتها، همیشه چهارتا مزدور و خود فروخته ناخلف پیدا میشوند که به همه ارزشها پشت پا بزنند و برای منافع حقیر مادی با دشمن همکاری کنند و به مردم و مقاومت و حتی پدر و مادر و اقوام خود که در سنگر مبارزه و مقاومت ایستاده اند خنجر بزنند. اینکه مزدورشناخته شده و لورفته ای مثل مصداقی به گفته خودش مشاور تهیه این فیلم بوده هیچ ابهامی در مورد کارگزار اصلی این فیلم و اهدافش باقی نمیگذارد.

چون از جوزف گوبلز یاد شد ، بگذارید خاطره ای را برایتان تعریف کنم و امیدوارم که بیان این قضیه حمل بر خودستایی نشود.

چند سال پیش فیلمی درباره هولوکاست ساختم که مورد تحسین بسیاری قرار گرفت و در تمام مدارس سوئد نمایش داده شد.

در رابطه با این فیلم، با بهترین بازیگر سوئد در آن زمان، اسون ولتر آشنا شدم.

ولتر مرا در آغوش گرفت و گفت که من چندین فیلم ایرانی ساخته شده در ایران پس از انقلاب را دیده ام و می توانم بگویم اگر در کشور خودت زندگی می کردی یکی از بهترین فیلمسازان ایران می شدی.

به او گفتم متشکرم والتر عزیز این نظر لطف شماست، اگر در تبعید زندگی می کنم به این دلیل است که نمی خواهم یکی از لنی ریفنشتالهای ایران باشم و هنرم را به فاشیستها بفروشم.

توضیح:(لنی ریفنشتال سازنده فیلم تبلیغاتی پیروزی اراده برای آدولف هیتلر بود)

ولتر با لبخندی دوستانه گفت: دوست عزیز لنی ریفنشتال هنری برای فروش داشت که آن را به فروش گذاشت ولی چند فیلم ایرانی را که من دیدم فاقد هر گونه ارزش هنری است که البته ناگفته نماند که حساب تعداد انگشت شماری از این فیلمسازان که چهره ای بین اللملی دارند و به لحاظ محدودیت کاری نمی توانند بطور شایسته ای کار هنری خود را عرضه کنند از آن فیلمسازان حکومتی جداست.

راز ماندن در تاریخ در کنار مردم بودن است نه با قدرت های فاسد بودن.

در مورد فیلم کودکان اشرف اساتید محترمی همچون آقای حسین مهینی بهرام رحمانی و هنرمندان آزاده ای مانند محمد شمس، خانم ناهید همت آبادی، امیر آرام ، دکتر طاهر زاده، گیسوشاکری، خسرو شهریاری، فریدون ژورک و کمیته های پارلمانی در کشورهای مختلف اروپایی و شخصیتهای اروپایی مانند دکتر آلخو ویدال کواداراس، نایب رئیس سابق پارلمان اروپا که اخیرا به خاطر حمایتش ازمقاومت ایران، از سوی رژیم مورد سوءقصد تروریستی قرار گرفت به بهترین شیوه نظراتشان را ابراز فرموده اند.

اما وقتی صحبت از کودکان اشرف می شود، باید به این نکته توجه کنید که رژیم ایران از ابتدا بیش از هرکسی دیگر نگران وضعیت این کودکان بود آن هم نه به لحاظ ترحم و دلسوزی که در قاموس این رژیم ددمنش نمی گنجد بلکه نگران آینده این کودکان بود که مبادا روزی به اینجایی برسند که رسیده اند.

سوال اینجاست که آن کودکان الان کجا هستند؟

آقا یا خانم فیلمساز ، امروز آن کودکان, به جز معدود خائنان و خودفروختگان، بسیار بزرگتر از من و تو هستند و همچون ستاره در سیمای آزادی می درخشند و فاتحانه در صف اول مقاومت در اشرف ۳ و درتظاهرات ها واعتراضات و عرصه های هنری حضوردارند که غرش صدای این شیران خواب را بر چشم خامنه ای جنایتکار و رژیم ولایت وقیح حرام کرده اند. نگران این کودکان نباشید این کودکان دیگر سوژه ترحم نبوده و نیستند بل سوژه سرنگونی اند.

به پایان نزدیکیم.

(برگرفته از فیسبوک نویسنده در ۹ فوریه ۲۰۲۴)