رضا پچراک: یک نفس ماندست و یک خیزش به آغاز بهار

 

 

شصتمین سالگرد بنیانگذاری سازمان مجاهدین خلق ایران

بر کمانداران نور و عارفان آزادی در سراسر پهنه گیتی فرخ باد!

 

یک نفس ماندست و یک خیزش به آغاز بهار

لحظه روییدن گل بر فراز چوب دار

میرسد از راه موجی از کمانداران نور

میشکوفد انقلاب از قلب سرخ انفجار

این نظام عنکبوتی غرق آتش میشود

روبرو میگردد آندم اهرمن با ذوالفقار

سلطه ابلیس و این کابوس شوم آید بسر 

میرسد دوران شادی، مهربانی، کشت و کار

خانمان روستایی میشود روشن به عشق

قلب شهر خسته میکوبد بشادی بیقرار

می‌ستاند اختیار از ارتجاع ضد خلق

در نبردی یکنفس توفنده خلق بیشمار

اجتماعی زنده بنیان میگذارد انقلاب

شاد و آزاد و عدالت محور و انسانمدار

وحشت انسان ز انسان نفرت انسان ز خویش

جای خود را میدهد بر قلبهای بی حصار

هر حقیقت را که پوشاندست نفع اهرمن

میشود زانسوی ابر جهل و ظلمت آشکار

باور انسان ز یزدان میشود عاری ز جهل

باور شیطانی از یزدان شود بی اعتبار

بایدی تاریخی است اینبار آری انقلاب

نوع انسان سرنوشتش بسته بر این کارزار

دشمن خلق و تمدن ریشه کن باید شود

تا بروید گل ز هر خاکی بهر گوش و کنار

در نبرد نور و تاریکی بنام زندگی

بر زبان خلق آزادی بود تنها شعار

هرکه برخیزد بشورش نام نیکش زنده باد!

جز بدین مسلک نماند نام نیکی ماندگار

پرچم سرخ خدا و خلق رمز جنبش است 

اهتزازش لحظه طوفان و ختم انتظار

 

یک نفس ماندست و یک خیزش به آغاز بهار

لحظه روییدن گل بر فراز چوب دار