اگر تا دیروز مردم و مقاومت ایران بدرستی بر ورشکستگی، ایزولاسیون و بحران مالی برای دیکتاتوری ولی فقیه انگشت میگذاشتند، اما اکنون تازهترین سخنان پاسدار قالیباف، رئیس مجلس حکومتی، پرده از ابعاد این واقعیات برداشته است.
وی در این رابطه می گوید: «زمانی بود که در مواجهه با تهدیدات دشمنان میگفتیم نفت را روی شما میبندیم و اهرم تهدید ما بود، اما امروز و با این وضعیت کدام نفت را میبندیم و کدام بازار را داریم؟».
به یقین بیان این جملات بدان معنا نیست که دستان حاکمیت برای استخراج آخرین تتمههای ملی خالی می باشد، بلکه بدلیل ایزولاسیون بینالمللی و نیز هزینههای سرسام آور اتمی، جنگ طلبی و حمایت از تروریسم در بسیاری از کشورها، امکان فروش نفت با قیمت بازارجهانی و یا صادرات نفت، بسیار سخت و حتی غیرممکن گردیده است.
برای نمونه دادههای رژیم از وجود تخفیف بشکهای « ۴ الی ۶ دلار » سخن می گوید، اما داده های بینالمللی آن را تا « ۳۰ دلار» برای صادرات نفت به چین نیز گزارش کردهاند، امری که نشان از نیاز شدید خامنهای به « تاراج منابع » ملی ایران با هدف دستیابی به دلارهای نفتی را دارد.
یک رسانه حکومتی در این رابطه اعتراف کرده است که میزان ماهیانه تخفیف برای صادرات نفت به چین، بالغ بر « ۹۰ میلیون دلار» می باشد که در یک حساب سرانگشتی سالانه به بیش از « یک میلیارد دلار» میرسد.(سایت حکومتی فرارو ۲۶ مهر ۱۴۰۳)
همچنین سخن از بحرانی است که در منطق و ذات طبیعی خود اکنون نه تنها تمامی صندوقهای دولتی را به ورشکستگی کامل کشانده، بلکه فراتر از آن کمر جامعه دردمند ایران را نیز خرد کرده است.
بدین سان شاهد هستیم که دریافت دلارهای باد آورده نفتی هیچ کمکی به مردم محروم ایران نکرده و وضعیت معیشت و زندگی جامعه همچنان برپایه فقر، فلاکت، رکود اقتصادی و تولیدی و به تبع آن لشکر بیکاران استوار است.
وی در ادامه قدری به عمق بحران رفته و می افزاید « حتی اگر تولید هم در کار باشد، کشور با «معضل حمل و نقل» برای انتقال نفت مواجه است. «موضوعات ما پیچیدهتر از آن است که الان در این مورد حرف بزنیم که مازوت سوزانده شود یا نشود».
ترجمان « موضوعات پیچیده » نیز همان اعتراف به این واقعیت است که رژیم « اکنون ۱.۶ میلیون بشکه قاچاق نفت » و سال گذشته نیز « ۶۴ میلیارد متر مکعب کسری گاز » داشته است که در روند خود به برهم خوردن تراز تجارت برق و یا « افت شدید تولید برق » انجامیده است.
همچنین اشاره پاسدار قالیباف به واقعیتی بنام تحریم کشتیهای نفتی رژیم میباشد که اکنون حاکمیت را ناچار ساخته تا دست به « فریز» نمودن محمولههای نفتی در آب های بینالمللی بزند. دراین رابطه رژیم آخوندی با اجاره ده ها ناوگان نفتی یا همان « ناوگان اشباح» ، میلیونها بشکه نفت خام را با این امید که روزی، روزگاری برای خرید آن مشتری پیدا شود، در دریاها مستقر ساخته است.
دادههای بین المللی در سال جاری تاکید دارند که رژیم آخوندی « ۲۰ نفتکش، از جمله ۱۳ نفتکش عظیم، به ناوگان دریایی خود اضافه کرده است».
دراین راستا خامنه ای درمانده نیز برای کسب دلار نه تنها دست به « حمل و نقل پنهانی نفت و صادرات به بازارهای چین» زده، بلکه فراتر از آن طی یک سال گذشته با ارائه تخفیفهای زیاد به « پالایشگاههای کوچک چینی » صادرات نفتی خود را با قیمت بسیار نازل، بطرز بی سابقهای افزایش داده است.