از این خانواده افشین حسین پناهی به دلیل پیگیری پرونده برادر خود در زندان به سر می برد و برادر دیگر به نام اشرف حسین پناهی به طرز مشکوکی به قتل رسیده است، یکی از اعضای خانواده طی نامه ای از شرح مشکلات و فشارها بر این خانواده سخن می گوید. این نامه عیناً در پی می آید.
پس از بازداشت انور حسین پناهی فرزند بزرگ خانواده که دارای همسر و سه فرزند است، اشرف فرزند دوم خانواده که در تهران شاغل بود کمک خرج پدر پیر این خانواده شد، پس از صدور حکم اعدام برای انور، اشرف کار خود را به سنندج منتقل کرد و وضعیت پرونده انور و پسر خاله اش را که هر دو محکوم به اعدام شده بودند پیگیری نمود.
متاسفانه اشرف در تاریخ 6/7/1387 در زمانیکه عازم سفر تهران بود و همراه خود نیز مدارکی برای بی گناهی برادر بزرگش همراه داشت توسط افراد ناشناسی به قتل رسید، با از دست دادن اشرف که تنها نان آور خانواده خود و برادرش بود ضربه جبران ناپذیری را هر دو خانواده متحمل شدند که تبعات آن از صدور حکم اعدام برای انور و ارسلان نیز بیشتر بود.
بعد از مرگ اشرف پیگیری پرونده انور برای سایر اعضای خانواده غیر ممکن شد و ما کمتر از روند پرونده انور خبر داشتیم، کسی با وکلا ارتباطی نداشت، ملاقت هفتگی انور به دلیل هزینه بالا و نبود آن کمتر شد، دیگر پولی برای انور در زندان فرستاده نمی شد و از همه مهمتر بچه های انور چشم به دست پدربزرگ پیر که خود او نیز از همه بی پناه تر است دوخته اند.
از طرفی دیگر افشین نیز یا در بازداشتگاه اطلاعات و یا در این دادگاه و آن دادگاه با سن کمش پیگیر پرونده برادرانش بود و همواره از راه تلفن  مورد تهدید نیز قرار می گرفت.
در حال حاضر پس از برگزاری مجدد دادگاه انور که به 16 سال زندان محکوم شد، خانواده مجاب شد برای پیگیری وضعیت وی مبلغ 5 میلیون هزینه وکیل را بپردازد، اینها همه در حالی رخ می دهد که به دلیل پیگیری وضعیت انور تک تک اعضای خانواده از سوی اداره اطلاعات مورد بازجویی و تهدید قرار می گیرند.
در آخرین اقدام سیستماتیک ظلم و ستم در حق این خانواده، افشین برادر کوچک انور که 18 سال دارد به دلیل پیگیری وضعیت برادرش به 3 ماه زندان محکوم شد.
انگار خانواده ما بزرگ ترین گناه تاریخ را مرتکب شده که این طور از سوی ارگانهای دولتی همواره پاسخ منفی دریافت می کند، بیش از دو سال است که خانواده ما از سوی ارگانهای دولتی مورد تحریم قرار گرفته آنهم به گناهی ناکرده، تنها جرم ما این است که دو نفر از اعضای خانواده مان به خاطر اعتقادات شخصی در راه مبارزه سیاسی که با حکومت جمهوری اسلامی دارند برای ادامه فعالیتهایشان در خارج ازایران زندگی می کنند، در این شرایط  و با فرض اینکه دو عضو خانواده خطایی هم مرتکب شده باشند آیا می شود دیگر اعضای خانواده را محاکمه و مجازات کرد؟
حال در این شرایط سختی که بر خانواده ام روا داشته اند ما فریاد مظلومیت و داد خواهی خود را به گوش شما انسانهای آزاده و سازمانهای حقوق بشری می رسانیم، چرا که بر این باوریم دیگر از راه قانون جمهوری اسلامی فریاد رسی نیست !