رضا محمدی: شصتمین سال مقاومت: رژه آزادی و امید در خیابان‌های بروکسل

 

روز ششم سپتامبر، خیابانهای بروکسل به صحنه‌ای از شور و شعور تاریخی تبدیل شد، جایی که یاران و هواداران مقاومت، با قلب ‌هایی پر از عشق به ایران و ایمان به آزادی، گام به گام راه می‌پیمودند تا شصتمین سال تاسیس سازمان پر افتخار مجاهدین خلق ایران را ارج نهند. از روزهای آماده ‌سازی تا لحظه برگزاری، هر حرکت، هر نغمه، هر پرچم سه‌ رنگ شیر و خورشید، همچون شعله‌ ای فروزان، پیام استقامت و امید را در دلها می‌افروخت.

در آن روز، صدای دهها هزار ایرانی آزاده که فریاد آزادی و عدالت سر می‌دادند، همچون موجی خروشان در هم آمیخت با نغمه‌ های سرود مقاومت و خیابانهای بروکسل را به صحنه‌ای سترگ از اراده جمعی بدل ساخت. هر شعار، هر همخوانی، هر گام استوار، پژواکی بود از ایمان خلل ‌ناپذیر به آزادی و نفی استبداد.

این تظاهرات نه صرفا گردهمایی ایرانیان، که نمایشی از قدرت تشکیلاتی، انسجام سیاسی و توان سازمان‌ یافته مقاومت بود، قدرتی که در سازماندهی و برگزاری چنین حرکت عظیم و بی‌ مانندی در این سطح و با چنین کیفیتی، شکوه خویش را به رخ جهانیان کشید. صحنه‌ای که به‌ روشنی نشان داد مقاومت ایران، نه تنها در عرصه آرمان و اندیشه، بلکه در میدان عمل و سازماندهی اجتماعی و سیاسی نیز توانمند، بالنده و بی‌بدیل است.

هر قدم، نشانه‌ای از باور به فردایی روشن بود، فردایی که تنها با تلاش، اتحاد و مبارزه امکان‌ پذیر است. حضور گسترده ایرانیان آزاده، یادآور این حقیقت بود که مقاومت مشروع، تنها آلترناتیو واقعی برای ایران فردا ست و مسیر رسیدن به آزادی و دموکراسی، جز با ایستادگی، ممکن نخواهد بود.

این رژه، نه تنها گردهمایی سیاسی، بلکه شناسنامه‌ای زنده و جوشان از تاریخ و هویت مقاومت بود، یادآور نسل‌هایی که برای آزادی جان باختند و نسلی که امروز پرچم امید را در دست گرفته است.

شرکت‌کنندگان، با اشک شوق و لبخندهای استوار، پیام دادند که هیچ سانسور و سرکوبی قادر به خاموش کردن صدای عدالت‌ خواهی و آزادی‌ طلبی آنان نخواهد بود. هر فریاد، هر شعار، هر نگاه مشتاق، پیوندی است میان گذشته، حال و آینده، میان خاطره شهدای مقاومت و باور به ایران آزاد.

سخنرانان با لحنی پرشور و استوار یادآور شدند که سرنگونی، یگانه راه رهایی از ظلم و استبداد رژیم آخوندی است و تصریح کردند که مشروعیت مقاومت، از اراده خلل‌ناپذیر ملت ایران برای برچیدن بساط استبداد و پاسداری از حق حاکمیت ملی سرچشمه می‌گیرد، اراده‌ای که هم نفی جنگ است و هم رد مماشات و تا زمانی که رژیم استبدادی بر اریکه قدرت تکیه زده، تهدید و بحرانی است برای امنیت مردم ایران و سراسر منطقه.

حضور  دهها هزار از ایرانیان در خیابانهای بروکسل، پیام آشکاری به جهانیان فرستاد: مقاومت، زنده است و تداوم دارد، زیرا بر اراده مردم و حق مسلم آنان برای آزادی و حاکمیت ملی استوار است.

هر پرچم برافراشته، هر شعار سر داده شده، هر گام استوار، نشانه‌ای از افتخار و سربلندی بود. این گردهمایی، نماد امید و امکان تغییر بود، یادآور این حقیقت که آزادی و پیشرفت، هدیه‌ای نیست که از بالا نازل شود، بلکه با تلاش، مبارزه و همبستگی به دست می‌آید. ایرانیان حاضر در بروکسل نشان دادند که باور به حاکمیت مردمی و حق انتخاب آزادانه، نیرویی است که هیچ سانسور رسانه ای و فشار سیاسی نمی‌تواند آن را خاموش کند.

فضای خیابانهای بروکسل در آن روز با شکوه، پر از نور و زندگی بود، ترکیبی از شور حماسی و احساس عرفانی که هر ناظر را مسحور می‌کرد. گویی هر نغمه، هر فریاد، هر نگاه پر شوق، نجوا و دعایی برای رهایی ایران بود، دعایی که از دل تاریخ برخاسته و تا تحقق آزادی، همچنان جاری خواهد بود. این رژه سیاسی، اعلامی بود به جهان که ایرانیان آزاده تنها به شعار بسنده نمی‌کنند، آنها با گامهای استوار، با اتحاد و ایمان، راهی روشن برای فردای ایران می‌سازند.

و در نهایت، این مراسم، نشانی بود از مسیر مستمر مقاومت، مسیری که نه پایان دارد و نه توقف، بلکه با هر قدم و هر فریاد، به سوی آزادی، عدالت و حاکمیت مردم ایران پیش می‌رود.

ایرانیان حاضر در بروکسل با غرور و شوری وصف‌ ناپذیر اعلام کردند که ایران، سرزمین اسارت و آزادی‌ ستیزی نیست، بلکه کانون تاریخ، فرهنگ، امید و استقامت و بستر امکان تغییر است و تا آنگاه که مردم ایران بر مسیر آزادی و حق حاکمیت خویش پای می‌ فشارند، هیچ قدرت استعماری و ارتجاعی، یارای مهار آنان را نخواهد داشت و فردای این سرزمین، روشن، آزاد و شکوفا رقم خواهد خورد.

در آن روز، رد پای ایرانیان آزاده، همچون خطی نورانی، بر سنگفرش خیابانها حک شد و پژواک فریادشان، همچون سرودی آسمانی، در  جانها  و دیوارهای بروکسل تا ابد طنین‌ انداز گردید.

آن روز، روزِ تجدید عهد و پیمان با محمد آقا و یارانش بود، روزی که لبیک بچه های ایران و نسل جوان به ندای جاودانه هل من ناصر ینصرنی جانِ جانان، مسعود رجوی، برای سرنگونی استبداد طنین افکند و در میانه این همایش ملی، حضور همیشگی و درخشش بی‌ مانند مریم رجوی - مهر تابان آزادی- جلوه‌ای دیگرگونه و خاص بر صحنه مقاومت افکند.

درود بر سازندگان این روز تاریخی، میعادی که اراده آزادی و رهایی مردم و مقاومت خونین ایران را در برابر دیدگان جهان به تبلور رساند.