حقیقت تو در خنده‌هایت بود
«به یاد مجاهد صدیق کیومرث سیدخلخال»
لبریخته‌های خنده‌های تو را حفظ می‌کنیم
در جیبهای خاطره‌هامان
و راه را
با یادهای تو در امتداد عشقهای شهیدان
شتابناک می‌پوییم
بخند!
همچنان که هماره
با شعله‌های شاد نگاهت
صبور، پیمودی
صعوبت ره پر خون و رنج یاران را.
اینک تمام لحظه‌های تو در خاطرات ما جاریست
ای عاشقی که شادی را
از قلب پروقارت
با دستهای خندان
به جمع می‌آوردی
وجود تو لبخند صبر بود
در تلاطم سختیها
وقار تو، نگاه مؤمنانة آن آرمان رهایی‌ست،
که کفر سنگی زنجیر را
به زیر پتک محکم ایمان و صبر حقیقت
همیشه کوبیده‌ست.
تو را نرفته می‌دانیم!
عزیز دلهامان!
تو را چو توشه‌ی لبخند و عشق و امیدی
در امتداد رنج و کوشش و فریاد
کنار خود داریم.
محمد قرایی- ۲ مهر ۱۴۰۴
