میدونم که خیلی خَستَ م

 ( فعلاتن فعلاتن ...)

جمشید پیمان 

رو لبام گم شده خنده

توو سَرَم آرزو مُرده

هرچی سروه

نمیبینی سرِ داره؟

هیشکی دیگه

توویِ باغش

گل یاس وُ گل سوسن،

گل نرگس، گل مریم

نمیکاره

زمین از خون شقایق

شده انگار دل عاشق

هی میوفتن

دونه دونه

دسته دسته

آسمون دیگه نداره

حتّا یک دونه ستاره

هرکی رد میشه نیگاشو میپوشونه

اونی که میاد به گوشِت

صدای خِس خِس ِ هیسه!

دیگه چی مونده برامون؟

من وُ تو ، یاد وُ فراموش!

اینهمه خون

توو خیابوون

اینهمه دل تووی میدون

اینهمه فصل زمستون

چشمامو کرده پراز آفتابِ خاموش

میدونم که خیلی خستَ‌ م

توو خودم صد بار شکستَ م

میدونم کار خیلی سخته

امّا من هنوز بیدارم

زندگی رو دوس میدارم

امّا زندگی هنوزم

یه چراغِ پُرِ نفته!