کره جنوبی: «چهارشنبه ۱۰۲ شرکت و موسسه ایرانی از جمله شعبه بانک ملت در سئول را همراه با ۲۴ نفر از افراد درگیر در پرونده هسته ای رژیم آخوندی در فهرست تحریمهای جدید خود قرار داد».                                                                 
چین: به گزارش رویتر 7سپتامبر چین از رژیم آخوندی خواست با آژانس بین المللی انرژی اتمی و سازمان ملل متحد همکاری نماید.
به گزارش خبرگزاری فارس بروجردی رئیس کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس ارتجاع، اعمال تحریمهای ژاپن علیه دیکتاتوری آخوندی را فرا قطعنامه یی شورای امنیت ملل متحد خواند و نسبت به عواقب آن ابراز نگرانی کرد.
و به همین منوال بسیاری از کشورها یا خواهان اجرای مصوبه شورای امنیت توسط رژیم شده اند یا به تحریمها پیوسته اند از طرف دیگر فعالیتها و اقدامات افشاگرانه مردم ایران چه در داخل و چه در خارج کشور برای نجات جان سکینه محمدی، زنی که نمادی از دهها هزار زن تحت ستم و قربانی تبعیض در این رژیم می باشد و به اعدام از طریق سنگسار محکوم شده است، همچون شمشیری در بالای سر رژیم به گردش در آمده و آخوندها را در پایین ترین نقطه تعادل سیاسی و انزوای داخلی و بین المللی زمینگیر کرده، دولتهای مختلف یکی پس از دیگری به این تحریمها می پیوندند و خامنه ای مفلوک هنوز در نشئگی «دوران طلایی امام» و روزگار شیرین «کلت و کیک»، نافرجام به نیروهای از رده خارج شده یا در شٌرٌف اضمحلال خود دلخوشی می دهد که: «ما تحریمها را دور می زنیم و تحریم کنندگان را ناکام می گذاریم».
ولی فقیه طلسم شکسته که شکاف و شقه تا پستوهای اندرونی بیتش رسیده، اصلا نمی خواهد به روی نامبارک بیاورد که آنروزهایی که از این قمپزها در می کرد زیر سایه چه کسانی و در کنف حمایت چه سیاست و سیاست پیشگانی نشسته بود و دوران خوش غمزه های ولایی گذشته است.
نکته اینکه در این اجماع جهانی علیه رژیم در پروژه دستیابی به بمب اتمی که به مثابه طرح و نقشه استراتژیک رژیم برای باج خواهیهای بین المللی و قلاب کردن خودش به ثبات جهانی و منطقه ای بوده و «میتوان» آن را «قابل فهم» حداقل در دستگاه مماشات دانست و کوتاه نیامدن از آن را میتوان «فهمید»، ولی فقیه و دستگاه نظامی امنیتیش حتی قادر نیست از اعدام و سنگسار یک نفر عقب نشینی کند، هر «عقل سلیمی» این معادله واضح را می تواند درک کند که برای تنفس و از زیر فشار بیرون آمدن حتی به طور سمبلیک هم که شده پک «ژست حسن نیت» بگیرد و با لغو حکم اعدام این زن برای خود فرجه بخرد، مشکل اما اینست که آن «عقل سلیم» بن بست و لاعلاجی آخوندها و نقش مردم ایران در عقب راندن آنها و مکانیسم اعدام و سرکوبی در حفط و بقا این رژیم مادون تاریخی را ندیده یا  نمیبیند یا نمیخواسته و نمیخواهدکه ببیند.
  اینجاست که تاکید و پافشاری همیشگی مقاومت تاریخساز مردم ایران در معرض دید جهان قرار می گیرد که اگر این رژیم حتی یک سانتیمتر از اعدام و سرکوبی  عقب بنشیند مردم و مقاومت ایران به سرعت به تعرضهای «مرگبار» تا قطع کامل ریشه های استبداد دینی پیشروی خواهند کرد، این همان «رمز و رازی» است که تا قبل از 22 خرداد سال پیش نه اصحاب مماشات حاضر بودند آن را قبول کنند و نه واداده های مبارزه علیه رژیم، و هرکدام به نحوی و به زبانی آنرا توجیه یا تئوریزه یا بی اهمیت جلوه میدادند و به قول ولایت فقیه آنرا دور میزدند تا مقاومت مردم ایران را هیچ بشمارند یا سربه نیستش کنند.
جواب رژیم ضدبشری به اعتراضات داخلی و بین المللی نیز بسیار پر معناست و در جوابهایش که  سرشار از عصبانیت فئودالی ست چنان عنان اختیار از کف داده و کف بردهان آورده که به گاوگندچاله دهانی پرداخت و در ارگانهای اطلاعاتی مطبوعاتیش همسر رئیس جمهور یک کشور را فاسدالاخلاق و در زمره«فواحش» خواند. 
بله اینست نقش سرکوبی عریان و بی حد و مرزی که رژیم آخوندی به مدت سی سال است در حق مردم ما روا نموده و جهان امروز میرود تا ذره ای از این شقاوت و ددمنشی را علیرغم سی سال انکار به عینه ببیند، اما صرفنظر از اینکه  اینک این جهان متمدن و مماشاتگر و چشم پوش بر شکنجه و اعدام مردم ایران، ببیند یا نبیند، بخواهد یا نخواهد، بپسندد یا نه  این ملت ایران است که تاریخ آینده را رقم میزنند و اینچنین پرغرور و پر صلابت در سالروز تاسیس گنجینه ملی میهنی خود یعنی سازمان پرافتخار مجاهدین خلق ایران، از اعماق زندانهای قرون وسطایی رژیم اعلام میکند: «چهل و پنج سال فعالیت مستمر و خستگی ناپذیر برای رسیدن به دموکراسی، آزادی، عدالت، پیشرفت و ریشه کن کردن فقر و بی سوادی، مجاهدین خلق ایران را تا قلب مردم ستمدیده و آزادیخواه ایران برده است ......... ولی از آنجایی که سرنوشت نهایی نبرد را خلق تعیین می کند ......... میهنم از نیازی حکایت دارد که در دستان شمایش یافته ام. ...... دجالان روزگار تلاش کردند که شما را از ما بگیرند ولی ما به صخره ای چنگ زده ایم که هیچ توفانی را یارای کندنش نیست».   ( علی صارمی ۱۴ شهریور ۱۳۸۹ )
مرتضی نامور