آنچه که در پی این دستورات اتفاق اُفتاد، گُسترش "مُوازی کاری" از اندرونی قُوه مُجریه به قُوه قضاییه از یک طرف و از طرف دیگر، ابعاد بین المللی یافتن تشتُت علنی در دستگاه حُکومت بود. اعلام آزادی خانُم سارا شورد از سوی پایوران دستگاه های گوناگون دولتی - همانگونه که مُبتکران این اقدام انتظار داشتند - به سُرعت بازتاب بین المللی گُسترده ای یافت تا ساعاتی بعد در همین سطح، شگفتی از میزان درهم ریختگی رژیم حاکم بر ایران را برانگیزد.
تردید طرفهای خارجی جمهوری اسلامی در این باره که به راستی چه کسی در ایران فرمان می راند و کُدام دسته بندی تصمیم نهایی را می گیرد، می تواند به یکی از چالشهای خطرناک حُکومت تبدیل شود و پیامها، سیاستها و تاکتیکهای آن را زیر نور دیگری قرار بدهد.
کشمکش روز آدینه، ناتوانی "رهبر" از مهار رقابت سختی که بین فراکسیونهای باند او درگرفته را مُستند می کند. تلاشهای بی نتیجه آیت الله خامنه ای که پیش از آغاز جُنبش اجتماعی دستورهای وی از جایگاه "فصل الخطاب" ارزیابی و ثبت می شد، او را به بازنده اصلی جدال گُماشتگان اش تبدیل کرده است.
