دانش آموز بود و فقط ۱۷ سال داشت که اسطوره یی در مقاومت و ایستادگی در تیرماه1360 شد.
سرفرازانه جان را فدای آزادی و انقلاب مردم کرد و با فریاد مرگ بر خمینی درود بر رجوی رعشه‌ی مرگ بر جان پاسداران و جلادان انداخت. او عاشقانه و دلاورانه و مجاهد گونه بوسه بر تیرک تیرباران زد.
تمام زندگی تشکیلاتی او ۳سال بود. ولی ولی شاخص فدا و ازخود گذشتگی و عشق بود.اکنون که به آن دوران نگاه می کنم، انگار می‌خواست کار ۵۰ سال را در همین ۳ سال انجام بدهد و همین کار را هم کرد.
نصرت فرزند خانواده بسیار زحمتکشی بود آنچنان که در همان سنّ نوجوانی بعد از مدرسه دست فروشی میکرد.نصرت با صورت خنده رویش در زمانی که نشریه مجاهد نیمه مخفی چاپ میشد و بصورت نیمه علنی بفروش میرسید.همیشه مسئولیت تابلو را داشت.تابلو کسی بود که نشریه را بدست می‌گرفت و با صدای بلند در بازار و محلهای پر رفت و آمد کرمانشاه ظاهر می شد.و فریاد می زد مجاهد، مجاهد نشریه سازمان پر افتخار مجاهدین.
کار سازماندهی شده بود.و تعدادی هم اطراف محافظ بودند.در آن‌زمان حزب چماق به دستان به رهبری بهشتی گروه شیت را در کرمانشاه برای سرکوب درست کرده بودو نصرت و یارانش فقط با دفاع کردن از خود، باید چهره این دینفروشان را افشا میکردند.
در این صحنه نصرت بارها و بارها کتک خورد ولی هرروز جسورتر می شد.گویا هر چه شرایط سختتر می شد نصرت شادابتر از خطر استقبال می کرد. شبها هم با قوطی رنگ و یک فرچه مشغول نوشتن شعار و افشا گری بود.چندین بار با پاسداران شب و سیاهی درگیر شد ولی با جسارت ایستاد. نصرت قهرمان در اواخر دوران مبارزات سیاسی با خمینی جنایتکار در اوایل سال 60، دستگیر شد. در چند روز کوتاه زندانش چنان حماسه یی آفرید که آخوندها مجبور شدند نصرت را در عجز و استیصال تمام با اولین دسته از زندانیان مجاهد به جوخهٔ تیرباران بسپارند. یکی از نفراتی که با وی در دادگاه چند دقیقه یی حاضر شده بود تعریف می کرد وقتی که حاکم ضد دین از نصرت پرسید اگر آزادت کنیم چه کار می کنی با جسارت گفت: با تفنگ راهم را ادامه میدهم.
در آغاز چهل و ششمین سال تاسیس سازمان، زمانی که این یادداشت را مینوشتم، احساس می‌کنم نصرت‌ها و برادر بزرگش که ۴ سال بعد تیرباران شد در اشرف سرفراز و در رزم هر روز مجاهدین حاضرند و خوشا اشرف و سازمانی که در باغ فدا و صداقت خود چنین گلهایی را را پرورش داده است و خوشا تمام اشرفیان و اشرف نشانانی که راه نصرت‌ها را تا رسیدن به آزادی وحاکمیت مردمی در ایران ادامه می دهند.
