اولا این دانشگاه یک موسسه نوپا نیست. دانشگاه علوم پزشکی ایران ۶ هزار دانشجو و هزار و ۷۰۰ کارمند منجمله 700  نفر عضو هیات علمی دارد. دارای 7 دانشکده علوم پزشکی علوم پایه، توانبخشی، پرستاری مامایی، بهداشت و مدیریت اطلاع رسانی پزشکی و پیراپزشکی است. همچنین ده بیمارستان آموزشی و مجموعه درمانی زیرمجموعه این دانشگاه محسوب می شدند.  دانشگاه علوم پزشکی ایران، بیمارستان های فیروزآبادی، لولاگر، شهدای یافت آباد، شهید فهمیده تهران و مجتمع درمانی رسول اکرم را در اختیار دارد. همچنین این دانشگاه، مسئولیت اداره یازده بیمارستان را در استان جدید البرز را بر عهده دارد. نوزده مرکز تحقیقاتی نظیر مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، مرکز تحقیقات سوختگی، مرکز تحقیقات علوم دارویی رازی و ۹ مرکز آموزشی - درمانی (بیمارستانی) در شهر تهران زیر نظر این دانشگاه اداره می شوند.

دانشگاه علوم پزشکی ایران یکی از سه دانشگاه دولتی علوم پزشکی در تهران است. این دانشگاه فعالیت‌هایش را در سال ۱۳۵۴ آغاز و پس از تشکیل دانشکده‌های پرستاری و پیراپزشکی، در سال ۱۳۵۶ دانشکده پزشکی تاسیس کرد. پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ و نیز کودتای موسوم به «انقلاب فرهنگی»، فعالیت‌های این مرکز پزشکی به طور محدود تداوم یافت تا این که در سال ۱۳۶۵ با ادغام چند دانشکده و موسسه آموزش عالی در مرکز پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران شکل گرفت. در سال ۱۳۷۳ با انحلال سازمان‌های منطقه‌ای بهداشت و درمان استان‌ها و واگذاری مسئولیت اداره واحدهای مناطق به دانشگاه‌های علوم پزشکی، منطقه غرب استان تهران تحت پوشش این دانشگاه با عنوان جدید دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ایران قرار گرفت.

 وزیرک هم نیمچه قدمی به عقب نشست که بله مشاورت کافی برای این عمل با رئیس دانشگاه و یا دیگران انجام نگرفته است.

"هیچ کس در مجلس و کمیسیون بهداشت از ماجرای این انحلال خبر نداشته است. آنها می گویند که از طریق روزنامه ها مطلع شده اند و این تصمیم ناگهانی را به نظرشان"توهین به مجلس" است."غلامحسین مسعودی ریحان، نائب رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با اعلام اینکه "وزیر بهداشت اشتباه خود را در عدم مشورت با مجلس در جریان انحلال دانشگاه قبول کرده است"، به نقل از وزیر بهداشت گفت: "باید مشورت می کردم اما ترسیدم که در صورت مشورت جلوی این کار بزرگ گرفته شود."

 یعنی وزیرک در قدم اول تیشه بر ریشه تمامی توجیهات انتقال دانشگاه مربوطه به شهرستانها، زد و احمدی نژادی بودن خودش و تصمیمش را چنین اعلام کرد که انحلال نوعی گسترش است!

"دستجردی در حضور نمایندگان کمیسیون های آموزش و بهداشت مجلس اعلام کرد که انحلال دانشگاه علوم پزشکی ایران بر اساس مصوبه شورای گسترش دانشگاه های علوم پزشکی صورت گرفته است."

دانشجویان قهرمان با اعتراضات مستمر خود نشان میدهند که حکومت آخوندی تا چه حد در انزوا ی اجتماعی قرار دارد که هر" تصمیم بزرگ" هم که میگیرد باید مثل دزدهای سر گردنه در تاریکی اجرا کند تا کارش پیش برود.

ادعای همزمان گسترش همراه با انحلال، بیش از آنکه یک ژست ابلهانه و اجباری تدارتکچی های رژیم باشد، یک عارضه بالینی رژیمی است که شاخ ولی فقیه اش شکسته و امواج بحرانهای داخلی و بین المللی پایه های او را از هر طرف فراگرفته است. وقتی عکس العمل  اعتراضی دانشجویان پزشکی در کشور هنوز ادامه دارد، میتوان تصور کرد که پروژه هدفمند کردن رایانه ها تا کجا به اعتراض و در گیری خواهد انجامید. در آنروزها تظاهرات دانشجویان  و اقشار دیگر بهم خواهد پیوست. آنروز بحث انتقال یک دانشگاه به یک شهر دیگر به مقوله ی شیرین انتقال کل رژیم به گورستان تبدیل خواهد شد. این هم کار بزرگی است.