دراین نامه آمده است: امریکا از اول سال 2009 حفاظت و کنترل کمپ اشرف را تحویل دولت عراق داد. اما دولت عراق برخلاف همه تضمینهایی که برای رعایت حقوق ساکنان اشرف داده بود، یک محاصره همه جانبه را بر کمپ تحمیل کرد. بدستور کمیته نخست وزیری عراق ورود هیاتهای ناظر، وکلای ساکنان اشرف و حتی خانواده های آنها به کمپ ممنوع شد. این کمیته دسترسی ساکنان اشرف به دارو، دکتر و نیازمندیهای پزشکی را محدود کرد و بعضا برای ماهها اجازه ورود سوخت به کمپ را ممنوع کرد. دولت فعلی عراق یکسال است به منظورسرکوب وتحت فشارگذاشتن ساکنان اشرف مانع فروش تولیدات دستی و صنعتی شان برای تامین مخارج روزانه شان میشود و کمیته سرکوب اشرف درنخست وزیری عراق عملا کمپ اشرف را به یک زندان تبدیل کرده است.
20 سازمان بین المللی مدافع حقوق بشر و قانون بین المللی خطاب به دبیرکل ملل مبتحد نوشته اند: متاسفانه دولت عراق کمترین توجهی به اعتراضات مکرر هزاران قانونگذار اروپایی و آمریکایی وسازمانهای بین المللی و مدافع حقوق بشر نکرده است. تجربه یکساله نشان میدهد دولت عراق نه تنها هیچ قصد ی برای حفاظت از ساکنان بیدفاع اشرف ندارد بلکه آنها را تحت محاصره کامل قرار داده و به آنها حمله کرده است.
از آن جا که با اوج گرفتن قیام آزادیخواهانه درایران، نابودی ا شرف و ساکنان آن بیش از پیش در دستور کار رژیم ایران قرار گرفته است، برای ممانعت از یک فاجعه انسانی دیگر،موارد زیر باید فورا توسط ارگانهای مانیتور کننده کمپ اشرف یعنی امریکا و سازمان ملل متحد مورد پیگیری قرار گیرد :
1. سازمان ملل متحد مسئولیت حفاظت ساکنان اشرف را برعهده بگیرد زیرا دولت عراق طی یکسال گذشته در عمل اثبات کرده است که نیت، توان و صلاحیت حفاظت از ساکنان کمپ اشرف را ندارد.
2. تا زمانیکه سازمان ملل حفاظت ساکنان اشرف را بر عهده بگیرد، نیروهای آمریکایی باید حفاظت ساکنان اشرف را در برابر حمله، خشونت و جابجایی اجباری در داخل عراق، تضمین کنند.
3. دولت عراق باید رسما حقوق ساکنان اشرف را براساس قطعنامه 24 آوریل 2009 پارلمان اروپا برسمیت بشناسد.
سازمانهای مدافع حقوق بشر و قانون بین المللی که از حقوق ساکنان اشرف حمایت کردند عبارتند از:
1- سازمان بین المللی آموزش و توسعه- آ مریکا
2- انجمن وکلای انساندوستانه- آمریکا
3- انجمن وکلای سوسیالیست- انگلستان
4- مرکز حقوق بشر- جمهوری آذربایجان
5- انجمن همبستگی بین المللی وکلا- ژاپن
6- انجمن وکلای دمکراتیک- ایتالیا
7- کمیته حقوق بشر- قرقیزستان
8- هماهنگ کننده سراسری برنامه علیه شکنجه و معافیت از مجازات– هند
9- انجمن بین المللی حقوق بشر- کنیا
10- انجمن بین المللی حقوق بشر- سوئد
11- انجمن صلح سازان- کامرون
12- سازمان بنگال غربی- هند
13- جنبش ملی صلح- بنین
14- انستیوی عدالت، تحقیق و توسعه - هند
15- جنبش معتقدان به خدا ، صلح و نجات زمین- هند
16- انستیو جامعه مدنی- ارمنستان
17- پرفسور باورینگ- استاد دانشگاه حقوق لندن
18- انستیو صلح و دمکراسی- جمهوری آذربایجان
19- انستیو حقوق بشر- بنگلادش
20- خانم کارن پارکر-متخصص قانون انساندوستانه بین المللی-آمریکا