آلن گرسون - شجاعت اسپانیا: حسابرسی از عراق

 نقل از هافینگتون پست - 7 ژانویه 2011

جای شکرگزاری دارد که نهادی – یعنی دولت اسپانیا – نگرانی های انساندوستانه خود را در مورد سرنوشت 3400 ایرانی در کمپ اشرف در عراق ابراز نموده است. در روز 4 ژانویه 2011 دادگاه تحقیقاتی شماره 4 اسپانیا از ژنرال عبدالحسین الشمری خواست تا در روز 8 مارس 2011 در اسپانیا حضور یابد و اعلام کرد که در غیر این صورت وی متهم به شراکت در ارتکاب قتل حین فرماندهی یک حمله به 3400 ایرانی که اعضای سازمان مجاهدین خلق هستند، خواهد شد. سازمان مجاهدین خواهان جایگزینی رژیم ایران با دولتی است که بطور دمکراتیک انتخاب می شود. و به همین دلیل اعضای آن در ایران تحت حاکمیت آخوندها در معرض مرگ قرار می گیرند.

حمله ای که تحت هدایت ژنرال شمری علیه کمپ اشرف رخ داد، 11 کشته و 500 مجروح برجای گذاشت. امروز ساکنان کمپ اشرف بطور شبانه روزی در معرض امواج 180 بلندگوی قوی هستند که فریادهایی را پخش می کنند که آنها را تشویق به پایان دادن به مبارزه شان و بازگشت به ایران می کند – جایی که مرگ در انتظارشان است. عراق همچنین محموله های غذایی و خدمات پزشکی به اشرف را محدود کرده است.

آنچه موجب تشدید اثرات این فاجعه شده است این است که آمریکا پس از پرداخت هزینه های گزاف و از دست دادن بیش از 4000 تن از سربازانش، اجازه می دهد که نفوذش در عراق کاهش یابد حتی در زمانیکه نفوذ رژیم ایران رو به سعود است. در این بین، مخالفان ایرانی، یعنی مجاهدین خلق، قرار گرفته اند. ارتش آمریکا به آنها قول داده بود که از آنها طبق قوانین کنوانسیون چهارم ژنو مورخ 1949 پیرامون حفاظت از غیرنظامیان در دوران جنگ حفاظت بعمل آورد. اکنون در حالیکه آمریکا آماده عقب نشینی از عراق می شود، وعده حفاظتش نیز به فراموشی سپرده شده است.

رژیم ایران سعی دارد این خلاء را پر کند. و بنظر می رسد مقامات عراقی نیز با شور و شعف همکاری می کنند. اینکه ساکنان کمپ اشرف اعضای جنبش مخالف یعنی مجاهدین هستند که ملایان از آنها بیش از همه هراس دارند، آنها را به طور مضاعف هدف قرار می دهد.

اسپانیا قانون خود که اصل «حوزه جهانشمول» را برای محکومیت جنایات جنگی به اجرا می گذارد، جدی می گیرد و در عین حال این امکان را هم محتمل می داند که این قانون می تواند در امتداد اهداف سیاسی مورد سوء استفاده قرار گیرد. اسپانیا پس از اینکه حملات ژوئیه 2009 در کمپ اشرف را بعنوان جنایت جنگی علیه افراد حفاظت شده بر اساس کنوانسیون چهارم ژنو قلمداد نمود اکنون آماده عمل است. چنانچه دادگاه اسپانیا به این نتیجه برسد که ژنرال شمری در ارتکاب جنایات جنگی دست داشته است، این دادگاه می تواند خواهان تحقیقات و محکومیت در دیوان بین المللی کیفری در لاهه گردد.

این برای تمامی کسانی که از اعمال قوانین بین المللی و جلوگیری از نقض فاحش حقوق بشر حمایت می کنند خبر بسیار خوبی است. منتقدان ممکن است بگویند (آنچنان که در گذشته هم گفته اند) که این روش می تواند به دست اندازی دادگاههای خارجی در دیپلماسی بین المللی منتهی گردد. آنها مدعی خواهند شد که دادگاه اسپانیا در امور داخلی دولت جدید عراق دخالت کرده و به خود قدرت بررسی واقعه ای را بخشیده است که بطور مستقیم به اسپانیا مربوط نمی شود چراکه هیچ شهروند اسپانیایی را در بر نمی گیرد.

اما برای 11 نفری که جان خود را از دست داده اند و یا 500 تنی که در کمپ اشرف مجروح شدند و همچنین از نظر خویشاوندان هر یک از آنها مهم نیست که عدالت از دادگاه بین المللی کیفری سرازیر شود یا از دادگاه ملی اسپانیا در مادرید. آنچه حائز اهمیت خواهد بود این است که عدالت برقرار گشته است. آنها بدرستی ابراز عقیده خواهند کرد که آنچه اسپانیا بطور منطقی و حساب شده انجام داده است ابدا «دخالت» در امور داخلی عراق نیست. قانون انساندوستانه بین المللی به حدی تکامل و ارتقاء یافته که دیگر کشتار غیرموجه افراد حفاظت شده یک موضوع خلص داخلی محسوب نمی شود.

متاسفانه عراق علاقه جدی جهت آغاز تحقیقات در مورد این واقعه و مجازات مسئولان آن بروز نداده است. دادگاه ملی اسپانیا نتیجه گرفت که «هیچگونه تحقیقات واقعی و مجازات طبق حقایق موجود توسط عراق صورت نگرفته است».

با این حال، خیلی دیر نیست که عراق، به مثابه یک دمکراسی نوپا، تعهد خود را به حکومت قانون نمایان سازد. آغازگر این اقدام می تواند اذعان به این نکته باشد که بطور کامل با ناظران بین المللی در جریان تحقیقات بین المللی با هدف برقراری عدالت در قبال عاملان و آمران بی عدالتی ژوئیه 2009 همکاری خواهد کرد. به همین سیاق، بر عراق است که قول دهد از آزار و اذیت مضاعف در قبال ساکنان اشرف دست خواهد کشید. جای تاسف دارد که تا به امروز دولت عراق آمادگی اتخاذ چنین اقداماتی را از خود نشان نداده است. در یک واقعه شوم دیگر، گزارشهای امروز حاکی از آن است که دولت عراق ماموران شناخته شده ایرانی و عراقی را تحت نام «خانواده های ساکنان» به اشرف منتقل ساخته و آنها با بمباران سنگ و پرتاب کوکتل بیش از 155 تن از ساکنان منجمله 83 زن مجاهد را زخمی کرده اند.

اسپانیا خوشبختانه عدم نیت عراق برای انجام مسئولیت های بین المللی اش را (با اقدام اخیر دادگاه) جایگزین ساخته است. اسپانیا با هشدار به عراق و جامعه بین المللی که خود این کشور به تنهایی در این مسیر گام خواهد نهاد مستحق تشویق از سوی تمامی کسانی است که حیات انسان را ارج می گذارند.

آلن گرسون رئیس دارالوکاله حقوق بین الملل گرسون است. او معاون مدیرکل سابق دادستان کل آمریکا، مشاور حقوقی سابق هیأت نمایندگی آمریکا در ملل متحد و عضو تیم وکلای مجاهدین است.

 

Allan Gerson

Lawyer and former Counsel to the US Delegation to the United Nations

Posted: January 7، 2011 03:43 PM

 

Spain's Courage: Holding Iraq Accountable

Thank goodness someone--the Government of Spain--has shown humanitarian concern about the plight of 3،400 Iranians in Camp Ashraf، Iraq. On January 4، 2011، an Investigative Court of the Spanish National Court summoned Iraq's Lt. Gen. Abdul-Hussein Shemmari to appear in Spain on March 8، 2011، or face charges of complicity in murder for having directed an assault on 3،400 Iranians who are supporters of the Mujahedeen Khalq (MEK). The MEK seeks the peaceful replacement of the regime in Iran with a democratically elected government، and for this reason its supporters face death under the mullahs' regime in Iran.

The attack on Camp Ashraf directed by the Lt. Gen. Shemmari left 11 dead and 500 wounded. Today، the people in Camp Ashraf are beset day and night by 180 blaring loudspeakers urging them to end their struggle and return to Iran--there to face death. Iraq has also constrained food deliveries and medical services to Camp Ashraf.

The tragedy is compounded by the fact that the United States، having expended enormous treasure and over 4،000 lives، allows its influence to wane in Iraq even as that of Iran rises. Caught in the middle are the MEK dissidents at Camp Ashraf. Never mind that the U.S. military had pledged to protect them under the terms of the Fourth Geneva Convention of 1949 Relative to the Protection of Civilians in Times of War. Now، as America gets ready to leave Iraq، America's pledge of protection is going by the wayside.

Stepping into this vacuum has been Iran. And، Iraqi officials seem only too happy to cooperate. That the residents of Camp Ashraf are members of the dissident movement that the mullahs fear most، the MEK، only makes them a more inviting target.

To its credit، Spain takes seriously its law providing for universal jurisdiction of war crimes، recognizing that it can be misused for political ends. Having viewed the attack that occurred at Camp Ashraf in July 2009 as a war crime against protected persons under the Fourth Geneva Convention، Spain is ready to take action. Were the Spanish court to find that Lt. Gen. Shemmari had been complicit in war crimes، it could ask for an investigation and prosecution at the International Criminal Court in The Hague.

This is good news for all who favor the application of international law to combat and deter gross human rights abuses. Critics might، and in the past have contended that such an approach will lead to foreign courts subverting international diplomacy. They will say that the Spanish court is interfering in the internal affairs of the new government in Iraq، arrogating to itself powers over an incident that does not directly concern Spain as no Spanish nationals were involved.

But، to the eleven people killed and 500 injured at Camp Ashraf and their families it will not matter if justice comes from the International Criminal Court or the Spanish court in Madrid. What will be important is that justice is served. Correctly، they will point out that what Spain has done، in a sober and measured way، is hardly an "intrusion" into Iraq's internal affairs. International humanitarian law has advanced to the stage where the unwarranted killing of protected people are no longer a purely internal matter.

Sadly، Iraq has shown no serious intent to investigate the incident and punish those responsible. The Spanish National Court found "there is no actual [Iraqi] investigation and prosecution of the facts on hand."

Still، it is not too late for Iraq، as a fledgling democracy، to demonstrate its commitment to the rule of law. It can begin by stating that it will comply in full with an international investigation with international observers aimed at bringing to justice those responsible for the outrage of July 2009. By the same token، it should also pledge to desist from tolerating further harassment of the residents of Camp Ashraf. So far، the government of Iraq، alas، has shown no willingness to undertake such measures. Ominously، today's reports indicate that the Iraqi government deployed both Iraqis and reputed Iranian agents، disguised as family members of the residents، to Ashraf where they hurled rocks and petrol bombs at the residents، wounding over 155، including 83 women.

Fortunately، in the face of Iraq's unwilling to shoulder its international responsibilities، Spain has stepped up to the challenge. By putting Iraq and the international community on notice that it will go forward on its own، Spain deserves the applause of all who value human life.


Allan Gerson is the Chairman of AG International Law in Washington D.C. He is presently involved with other attorneys in representing the PMOI/MEK in its efforts to be removed from the State Department List of Foreign Terrorist Organizations.

http://www.huffingtonpost.com/allan-gerson/spains-courage-holding-ir_b_806007.html?view=print