رحمان کریمی ـ عاشق جانفشان خلق، فراز دار می رود، به پیش یار می رود

 طرفین، یعنی مظلمه سخت سادیستی حاکم برایران و مظلمه سوداگران سودپرور جهان؛ هنوزفاجعه عظیم فراگیررا در سیاست اتحاد وانتقاد به نشست و برخاست های بی حاصل سپری می کنند . ما صدای آن اتفاق شوم درراه را همواره فریاد کرده و می کنیم. رشیدترین فرزندان ایران زمین با ایثار جان خود این فریاد های حق را جاودانه و تاریخی می کنند. شعر زیر با یاد و ادای احترامی ست به علی صارمی، محمد آقایی، جعفرکاظمی و تمامی شهدای راه آزادی .         

                    عاشق جانفشان خلق، فراز دار می رود، به پیش یار می رود  

                                                                                                   رحمان کریمی

 سحرگه ست و مرغ حق

میان گزمه های حق کـُشان

خواب بی خیال خرگوشان

به پای دار می رود

فراز دار می رود

به پیش یار می رود .

 

سحرگهان اگر که خامش است

صدای طبل و هرچه سنج

نعره زنان سفیر عشق ، غریق عشق

به پای دار می رود

فراز دار می رود

به پیش یار می رود .

 

سحرگهان و بی گهان

اگر چه خفته اند غافلان

برای رنج و درد توست هموطن !

که شیر ما ، دلیر ما

هلهله افکن و سبک

به پای دار می رود

فراز دار می رود

به پیش یار می رود .

 

غلغله افکن سحر

تاج شرف به روی سر

نامه رسان شهر عشق

اشرف همچو نهر عشق

به پای دار می رود

فراز دار می رود

به پیش یار می رود .

 

عاشق عاشقان ببین

عارف عارفان ببین

خالص خالصان ببین

نعره زنان و بی دریغ 

به پای دار می رود

فراز دار می رود

به پیش یار می رود . 

 

گرد جهان سفر کنید

بی خبران خبر کنید

مسیح دیگری زما

بشیر دیگری زما

به پای دار می رود

فراز دار می رود

به پیش یار می رود . 

 

                                                                             24 ژانویه 2011