سفیر دیل دیلی: سازمان مجاهدین یک وزنه تعادل قدرتمند در مقابل رژیم ایران

سفیر دیل دیلی ـ مسئول بخش ضد تروریسم وزارت خارجه آمریکا 2007 ـ 2009 در کنفرانس بین المللی بروکسل با عنوان «کمپ اشرف و سیاست در قبال ایران»، با حضور خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، شرکت کرد و طی سخنانی گفت:
از حضور در کنفرانس بروکسل و تبادل نظر با چنین رهبران سرشناسی در مورد موضوعی با این اهمیت بین المللی، منطقه یی و مشخصا مربوط به ایالات متحده آمریکا، بسیارخوشوقتم،

من این سعادت را داشتم که اخیرا با ژنرال جیمز جونز زمانی که فرستاده ویژه به خاورمیانه بود و با دادستان کل مایکل موکیزی وقتی گفتگوی دادگستری بین آمریکا و اتحادیه اروپا را زیر پوشش داشت و با سفیر ریچاردسون در کلمبیا کار کنم.
به طور ویژه از شرکت در جلسه کمیته های حمایت کننده از حقوق بشر در ایران خرسندم. این کمیته کار ارزشمندی از طریق جلب توجه بین المللی و منطقه یی به چالشهای موجود در قرارگاه اشرف انجام می دهد، این توجهات دو حیطه بسیار مهم را برای ساکنان اشرف شامل می شود. اولاً شرایط سخت انسانی موجود در آنجا را مطرح نگه میدارد و همچنان بر اهمیت تجدید نظر در نامگذاری سازمان مجاهدین خلق ایران متمرکز است.
زمان بندی این کنفرانس بدون نقص است، همین حالا وزارت خارجه آمریکا، مشغول بررسی حول نامگذاری سازمان مجاهدین خلق ایران و ادامه نگهداری یا لغو این نامگذاری است. این به گونه یی فوق العاده اهمیت دارد که تمامی اطلاعات مربوط به این کنفرانس در این لحظات خطیر در اختیار دولت آمریکا قرار داده شود. البته «شرایط» به شکل معنی داری در اشرف و خاورمیانه تغییر یافته اند، به نحوی که به روشنی تجدید نظر در نامگذاری را مشروع می کنند. درمورد حضور امروز ما در اینجا عامل زمان بسیار مهم است، همچنان که سفیر بولتون گفت، رژیم ایران به تکمیل سلاحهای هسته یی ادامه می دهد، زمان همچنین مهم است زیرا 3400 زن و مرد مستقر در کمپ اشرف و آسیب پذیری آنها در آینده، تابع پیشرفت ایالات متحده و اعضای ائتلاف در عادی کردن مناسبات در عراق پس از صدام حسین است، ولی بهای گسترش حق حاکمیت عراق نباید از جیب ساکنان قرارگاه اشرف پرداخته شود. بازیگران منطقه یی، آمریکا، اتحادیه اروپا و سازمان ملل باید فشار خود را بر دولت عراق حفظ کنند تا با ساکنان اشرف به شکلی شرافتمندانه، همراه با رسیدگی و خویشتنداری و احترام، برخورد کند. نخستین نگرانی من وضعیت انسانی در اشرف است، وضعیت رو به پس رفت باید تغییرکند و ارتقا یابد.. پلیس عراق بارها اقدام به نفوذ به داخل قرارگاه از نقاط مختلف کرده است. بعضی از موارد به ژوئیه 2009، اکتبر 2010، نوامبر 2010 و اخیرا ژانویه 2011 بر می گردد که منجر به مجروح شدن افراد شده اند.
محدودیتهای بیشتر برای ساکنان اشرف در زمینه دسترسی به تسهیلات پزشکی، محدود کردن ویزیتهای تخصصی و بستری شدن در بیمارستان وجود دارد. این محدودیتها که همراه با پخش دائم شعارهای گوشخراش علیه قرارگاه از طریق 180 بلندگو اعمال می شود، تلاشهایی برای ایجاد شرایط غیرقابل زیست از نظر فیزیکی است. این حملات ضد انسانی باید متوقف شوند و تکرار نشوند.
کین توزی آشکار رژیم ایران نسبت به قرارگاه اشرف و ساکنان آن را می شود در دو اعدام اخیر به خاطر دیدار از اشرف و عکس گرفتن از تظاهرات بعد از انتخابات درایران مشاهده کرد. آنها درست دو روز پیش در ایران به دار آویخته شدند. این نگرانی ادامه دارد. از نظر عراقیان و آمریکا، اعضای اشرف و مجاهدین خلق بهترین وزنه تعادل در قبال تهاجم رژیم ایران هستند. رژیم ایران به عنوان یک حکومت تروریست تمام عیار، که از تروریسم در افغانستان و همه خاورمیانه حمایت می کند و به سرعت تبدیل به یک تهدید هسته یی می شود. باید با رژیم ایران برخورد کرد و جلویش را گرفت، و سازمان مجاهدین از ارتباطات، دوراندیشی و هوشیاری فرهنگی لازم برخوردار است و عملکرد گذشته اش نشان می دهد جهان را در جریان اطلاعاتی در مورد رژیم ایران قرار داده که قبلاً در اختیار نداشته اند.
مجاهدین خلق ایران، یک وزنه تعادل قدرتمند در مقابل رژیم ایران است، و همچنانکه نشان داده شده موفقیت آن در متوقف کردن اپوزیسیون یک هدف و دستآورد مهم برای رژیم ایران محسوب می شود، بهمین دلیل این کشور به شکار گروه ها در داخل ایران و احتمالاً عراق ادامه می دهد. رژیم ایران همچنان جهان را به چالش می کشد در حالیکه توان هسته یی خود را با توان پرتاب سلاح هسته یی اش همسان به پیش می برد.
نکته دوم من حذف نام سازمان مجاهدین خلق از لیست آمریکاست. متحدین ما، چه اتحادیه اروپا و چه انگلستان، سازمان مجاهدین را از لیستهای مشابه خود خارج کرده اندآمریکا نیز باید همین کار را بکند.
لیست سازمانهای تروریستی خارجی یک بی اعتباری بزرگ برای آمریکا در آنچه به مهم ترین منابع، افراد و دوستانمان بر می گردد، به ارمغان می آورد و به رهبری خارجی که قسم خورده ما را بکشد حفاظت عطا می کند. مناسب است وزیر خارجه این مسأله خجالت آور و اشتباه دردناک را هر چه زودتر ترمیم کند. اضافه بر اتحادیه اروپا و انگلستان که سازمان مجاهدین را از لیست خود خارج کرده اند تعداد زیادی از اعضای کنگره آمریکا و سناتورها حمایت خود را از این مسأله اعلام کرده اند، و یک قطعنامه بشماره 1431 با 113 امضاء در مجلس نمایندگان جهت خارج کردن این سازمان از لیست وجود دارد، و رئیس زیر کمیته تروریسم مجلس نمایندگان نیز حذف نام آنها را از لیست توصیه کرده است. با توجه به اینکه مجلس جدید آماده تصحیح مسائل است، این موضوع نیز باید بلافاصله و در همکاری بین قوه مقننه و مجریه ترمیم شود. و بالاخره و مهم تر از همه «شرایط» لیست گذاری به شکل جدی تغییر کرده و تضمین حذف نام آنها از لیست محسوب می شود. رژیم ایران بدلیل محبوبیت مجاهدین از آنها هراس دارد، آنها از تشویق انتخابات آزاد و حکومت قانون توسط مجاهدین هراس دارند، رژیم ایران از مجاهدین می ترسد به خاطر آزادی ادیان و به خاطر اینکه دنبال سلاحهای هسته یی یا سلاحهای کشتار جمعی نیستند، رژیم ایران از مجاهدین می ترسد چون به آزادی بیان و مطبوعات معتقدند. همین الان رژیم ایران از سازمان مجاهدین می ترسد.
آیا رژیم ایران می تواند یک تونس باشد؟ با به قدرت رسیدن سازمان مجاهدین از طریق یک تغییر دمکراتیک؟ امیدواریم اینطور باشد!
در پایان، این طنزی به غایت تلخ و خجالت آور و از نظر بین المللی گیج کننده است که ایالات متحده و رژیم ایران در مورد نگهداشتن سازمان مجاهدین خلق در لیست هم افق و همداستان هستند. ما باید آنها را از لیست خارج کنیم.