جوزف سیرنسیونی, مشاور اتمی سابق پرزیدنت اوباما: ما داریم استارت این سیستم بازبینی را, که در دوران جنگ سرد از آن برخوردار بودیم, می زنیم,... سیستمی که دولت بوش بر این نظر بود که دیگر به آن نیازی نداریم. ما عناصری از آن را برداشته و آنها را متناسب با اوضاع جدید, مدرنیزه می کنیم. همچنین, مخالفتهایی بر سر برخی از موضوعات تامینی وجود دارد, از جمله مسافت یابی. چه این کشور, جریان اطلاعاتی ناشی از آزمایشات موشکی را مخفی نگاه دارد, یا نه, در هر حال, ما در گذشته و در جریان پیمان کنترل تسلیحاتی, چنین اطلاعاتی را به اشتراک می گذاشتیم, در حالی که دیگر نیازی نداریم که این کار را بکنیم, در نتیجه , نگرانی هایی وجود دارد که این امر, ممکن است یک ریسک, در زمینه تکثیر تسلیحات کشتار جمعی را در بر داشته باشد. به عبارت دیگر, اگر آمریکا بتواند اطلاعات موشکی روسیه را بدست آورد, پس چین هم می تواند, پس کره شمالی هم می تواند, شاید ایران هم بتواند. آنها در تلاش هستند که جزییات این پیمان را بدست آورند. ما انتظار داریم که ظرف دو هفته آینده, این پیمان آماده شده و بعد, یک روزی در ماه فوریه, مراسمی برای امضای آن, با حضور دو رییس جمهور, برگزار شود.
   مجری: بنابراین, شما فکر نمی کنید که این یک معامله پرهیاهو, باشد, منظورم این موضوع مسافت یابی یا این سیستم بازبینی, است.
  سیرنسیونی: نه, اراده ای در هر دو طرف برای اجرای آن وجود دارد, و من فکر می کنم که ما به زودی, به معامله ای در این زمینه دست خواهیم یافت... سئوال این است که چرا, علیرغم اینکه جنگ سرد 15 سال است که تمام شده, ما هنوز در این باره داریم صحبت می کنیم؟ بله, جنگ سرد 15 سال است که تمام شده, اما مشکل این است که تسلیحات جنگ سرد باقی است. آمریکا هنوز 1500 بمب هیدروژنی سوار بر موشک دارد که آماده اند ظرف 15 دقیقه پرتاب شوند. روسها هم همینطور. یک تصادف یا اشتباه محاسبه, می تواند ما را به روزهای سخت جنگ سرد برگرداند. در نتیجه, این پیمانها, هر چند مربوط به تسلیحات قرن بیستم است, برای امنیت ما در قرن بیست و یکم, حیاتی است.
   مجری: آیا احتمال آن خیلی کمتر است که در واقع, یک اتفاق دیگری بیفتد, و مثلا تروریستها به مواد اتمی دست یابند؟ ما ایران را داریم, کره شمالی را داریم. تمرکز باید مطمئنا روی این جنبه باشد.
   سیرنسیونی: تردیدی در این مورد وجود ندارد. تهدید ریسک تروریسم اتمی, خطر شماره یک است, به همین دلیل, ضروری می باشد که میزان این تسلیحات را کاهش داد و همه مواد اتمی موجود را امن کرد. اما خطری در زمینه یک اشتباه محاسبه نیز وجود دارد. در سال 1995, یعنی بعد از جنگ سرد, روسها بدلیل اشتباه گرفتن پرتاب یک موشک در منطقه برای آزمایشات آب و هوا , با یک موشک استراتژیک آمریکا , در وضعیت آماده باش کامل قرار گرفتند و برای اولین بار در تاریخ اتمی, سیستم کنترل فرماندهی را باز کردند و به بوریس یلتسین گفتند که ما در معرض یک حمله قرار داریم و شما باید دکمه را فشار دهید, اما خوشبخaتانه او این کار را نکرد...