علاوه بر تظاهرکنندگان, تهران مراقب واشینگتن نیز می باشد, تنشها بین آمریکا و رژیم ایران روز دوشنبه بالا گرفت, زمانی که معلوم شد رئیس جمهور اوباما موشکهای پاتریوت به 4 کشور خارمیانه ارسال می کند, این حرکت در جهت حفاظت از متحدان آمریکا در خلیج فارس از جانب هر حمله احتمالی است که از جانب تهران صورت گیرد
روزنامه ایندیپندنت نیز در این باره گزارشی منتشر کرد و به نقل از مقامات آمریکایی نوشت، رژیم ایران یک تهدید جدی در این منطقه است. این روزنامه با اشاره به تغییر سیاسیت اوباما در قبال رژیم ایران، نوشت: با تقویت دفاعی آمریکا در خلیج فارس، آشتی با رژیم ایران تضعیف می‌شود.
ایندیپندنت افزود: چند روز بعد از سخنرانی سالانه اوباما که در آن اخطار داد اگر رژیم ایران به نگرانیهای بین‌المللی بی‌اعتنایی کند با عواقب فزاینده مواجه می شود، دولت اوباما بی سروصدا طرحهایی را آشکار ساخت که طی آن حضور نظامی خود در خلیج فارس را افزایش داده است.
پایگاه اینترنتی تلگراف نیز در مقاله یی با عنوان «بالاخره باراک اوباما نسبت به تهدید ایران هوشیار می‌شود» به‌قلم کان کاخلین، سردبیر امورخارجی و کارشناس برجسته در امر خاورمیانه و تروریزم، نوشت: حدود یکسال بطول انجامید تا باراک اوباما نسبت به این واقعیت هوشیار شده که هیچ میزانی از دلجویی نمی‌تواند رژیم ایران را متقاعد کند تا در برخوردش با غرب رویکرد سازنده‌تری اتخاذ کند.
این مقاله افزود:
شکست اوباما در شکستن بن‌بست اتمی رژیم ایران به این معناست که اکنون آقای رئیس جمهور، هیچ آلترنایتو دیگری بجز اینکه برنامه تحریمها علیه این رژیم را تشدید کند، ندارد.
هیلاری کلینتون وزیرخارجه آقای اوباما از تحریمهای ”فلج‌کننده” صحبت کردهکه علیه رژیم ایران اعمال شوند تا این رژیم را به سر عقل آورد. اینکه برای چنین تحریمهایی حمایت بین‌المللی باشد یا نباشد؛ نکته‌یی قابل‌بحث است اما اگر غرب نسبت به اعمال تحریمهای جدید، جدی است؛ در اینصورت لازم است که مرزهای ایران و به‌خصوص بنادر آن را از نزدیک زیر نظر و مانیتور داشته باشد تا مطمئن گردد که این تدابیر به‌دقت اجرا می‌شوند.
تلگراف نتیجه گیری کرد:
به همین دلیل است که؛ پنتاگون در حال تقویت حضور نیروی دریایی خود در این منطقه است و در این ارتباط، توپخانه پاتریوت ضدموشکی خود را نیز در خلیج، افزایش داده است. در برخورد با رژیم ایران که عمیقاً غیرمنطقی عمل می‌کند، هر اقدام معقول احتیاطی در دسترس، باید در نظر گرفته شود.
