برگردان از تلویزیون الجزیره، 2مارس
هنگامی که رئیس جمهور تونس بن علی از کشور فرار کرد، یک مجله فرانسوی با چاپ تصاویر 6تن از رهبران مادام العمر که آنها را کاندیدای رفتن بشمار آورد وبا تیتری جنجال برانگیز نوشت: نفر بعدی چه کسی است؟دو تن از آنان رفتند و دیگران در انتظار شناخت سرنوشت شان هستند.
ملاحظه میکنید که بن علی با انجام سه سخنرانی بالاجبار کنارهگیری کرد و مبارک نیز همینطور و شمارش سخنرانیهای رؤسای جمهور شکست خورده شروع شده است.
مثلاً قذافی دو سخنرانی با تصویر و صدا ایراد کرد و در انتظار سخنرانی بعدی هستیم. در آخرین سخنرانیهای بن علی و مبارک مشابهتهایی وجود دارد. باهم میبینیم:
بن علی: در رابطه با خواستههای سیاسی گفتم که شما را درک میکنم. بله گفتم شما را درک کردم. تصمیم گرفتم آزادی کامل به مطبوعات و تمامی رسانهها بدهم و اینترنت را نبندم.
مبارک: به شما میگویم، من به عنوان رئیس جمهور نه بههیچوجه تنگنایی میبینم و نه خشم در گوش دادن  به خواستههای جوانان کشورم و پاسخگویی به آن.
در سرتاسر دو سخنرانی قذافی تندروی دیده میشود. باهم میبینیم.
قذافی: در صورت لزوم انبارها را باز میکنم و تمامی مردم لیبی را مسلح میکنم، تمامی قبائل لیبی را، لیبی به یک گلوله آتش تبدیل خواهد شد.
حتی رئیس جمهور یمن با لحن شدید صحبت میکند که نیروهای مسلح تا آخرین قطره خون از جمهوری حمایت خواهد کرد.
وجه تشابههای دیگری نیز هست.
بن علی میگوید:
خودم را برای انتخابات 2014 کاندیدا نخواهم کرد.
روز 14 ژانویه سرنگون شد.
مبارک گفت که خودم را برای انتخابات 2011 کاندیدا نخواهم کرد
روز 11فوریه سرنگون شد.
علی عبداله صالح گفت که خودم را برای انتخابات 2013 کاندیدا نخواهم کرد؟
سؤال بعد از آن نامشخص است.
قذافی که کرسی دائمی در حکومت دارد میگوید من رئیس جمهور نیستم تا کنارهگیری کنم.
تبلیغات رؤسای جمهور مادام العمر کشورشان را دارای وضعیت استثنایی میدانند.
مصر تونس نیست.
لیبی تونس و مصر نیست.
یمن، تونس، مصر و لیبی نیست.
بعد کشور ایکس میگوید ایکس تونس، مصر، لیبی و یمن نیست و الی آخر.
شمارش تصاعدی طولانی است.
حتی آرزوهای مردم گزنده شده است. مادر حامله میگوید:
خانم یمنی: نمیخواهم بچهام به دنیا بیاید و علی عبداله صالح را ببیند. میخواهم  وقتی که به دنیا آمد چهره جدیدی را ببیند و آینده و آزادی را ببیند.
طنز تلخی است، در گذشته برای خلاصی از رؤسای جمهور از ابزارهای سنتی استفاده میشد، انقلاب، سم و گلوله. الان رئیس جمهور مخلوع سؤال میکند چه کسی او را کشت، جواب داده میشود فیس بوک یا توئیتر.
اضافه بر این برای تمسخر رؤسای جمهوری که فکر میکنند ملت در حال رفتن هستند و برای تودیع آمدهاند. یا این تبلیغ طنز برای تشویق کشوری برای استقبال رئیس جمهور مخلوع برای دریافت مفت و مجانی رئیس جمهور دوم».