طی چند سال اخیر من تلاش کرده‌ام جامعه بین‌المللی را وادار کنم تا به این تخلفات توجه کند. من به‌دفتر کمیسیونر عالی ملل متحد در امور پناهندگان، دفتر کمیسیونر عالی در امور حقوق‌بشر، دولتهای عضو شورای امنیت، مجمع عمومی ملل متحد و شورای حقوق بشر که این هفته اجلاسی در ژنو برگزار می‌کند مراجعه کرده‌ام. هم‌چنین به‌نهادهای تخصصی مانند گزارشگر ویژه شکنجه، یونامی و برخی سازمانهای غیردولتی بین‌المللی مانند گروه بحران بین‌الملل، عفو بین‌الملل و سازمان جهانی علیه شکنجه و غیره مراجعه کرده‌ام.
طی هفته گذشته من مشغول این کارها بودم و با نمایندگان مختلف کشورها در این نهادها ملاقات کردم تا تلاش کنم این دستگاهها به‌موضوع کمپ اشرف بپردازند. چراکه هرچه بیشتر توجهات بین‌المللی در دوایر مختلف روی موضوع اشرف متمرکز گردد، احتمال این‌که ما تغییری در شرایط آن‌جا ببینیم نیز بالا می‌رود.
دولت عراق خوشبختانه در مقایسه با رژیم ایران اکنون نسبت به‌فشارهای بین‌المللی حساستر است. بنابراین یک تلاش جمعی از طرف چند نهاد ارشد در رابطه با رفتار ناشایست با ساکنان اشرف می‌تواند مؤثر واقع شود. دولت عراق هرگونه تهدید جابه‌جایی اجباری مستقیم به ایران را متوقف نموده است ساکنان اشرف حق حفاظت‌شدن در برابر تهدید جابه‌جایی اجباری را دارند. آنها هم‌چنین از حق آزادی اجتماع و حفاظت‌شدن از شکنجه روانی و فیزیکی برخوردار می‌باشند.
باید تلاشی‌که برای مقابله با خطر رفولمان مستقیم انجام شد را مجدداً آغاز کنیم و این‌بار به‌سمت مقابله با رفولمان بالفعل متمایل کنیم. این کاری است که من مشغول آن بوده‌ام و در این راستا تلاشم را ادامه خواهم داد.