این کمیتة همبستگی به همت فعالیت و عزم زنان ایرانی وجود دارد که همواره یادآور همه وقایع مربوط به اشرف بوده‌اند که سمبل مقاومت ایران می‌باشد. به‌مناسبت روز جهانی زن، از صمیم قلب به آنها ارج می‌گذارم. همان‌طور که می‌دانید، مخالفان ایرانی در سال‌1986 با توافق دولت وقت عراق در این کمپ مستقر شدند، زمانی که چیزی به‌جز یک قطعه زمین برهوت نبود. آنها این کمپ را تماماً با امکانات خود ساختند. بعد از اشغال عراق در مارس‌2003، ساکنان اشرف در هفت نوبت توسط ارگانهای مختلف دولت آمریکا مورد مصاحبه قرار گرفتند. در سال‌2004 بعد از این مصاحبه‌ها ساکنان بالاخره به‌عنوان افراد حفاظت‌شده بر طبق کنوانسیون ژنو شناخته شدند. مقامات آمریکایی هم‌چنین با تک‌تک ساکنان بی‌دفاع و غیرمسلح اشرف توافقی را امضا کردند که بر اساس آن دولت آمریکا متعهد به‌تضمین امنیت آنها تا مشخص‌شدن وضعیت نهایی‌شان می‌شد. متأسفانه در ژانویه‌2009 آمریکا حفاظت اشرف را به‌دولت عراق سپرد. نیروهای عراقی این کمپ را با یک محاصره ضدانسانی مواجه ساختند و کمیته‌یی برای بستن آن تشکیل شده است.

این کمیته مانع از ورود و خروج ساکنان شده و هم‌چنین خانواده‌ها، پارلمانترها، وکلا، سازمانهای غیردولتی و پزشکان حق ورود به اشرف را ندارند. به‌دنبال آن، محدودیتهایی نیز در زمینه ورود دارو و تجهیزات پزشکی، سوخت و اقلام غذایی که با پول خود ساکنان خریداری می‌شود، ایجاد شده است. این کمیته هم‌چنین اقدام به‌نصب بلندگوهای بسیار نیرومند کرده است که ساکنان را تحت شکنجه روانی قرار می‌دهد. سران رژیم ایران که به‌نقش اشرف به‌عنوان نماد آزادیها و دفاع از حقوق‌بشر و نیز به‌عنوان مانعی در برابر پیشرفت بنیادگرایی و تروریسم واقف هستند، امکانات گسترده‌یی را برای نابودی اشرف به‌کار بسته‌اند. این وضعیت گواه فوریت و ضرورت اقدام از جانب سازمان ملل متحد و آمریکا جهت بازپس‌گیری حفاظت اشرف می‌باشد. کمیته ما که از حمایت اکثریت نمایندگان مجلس فدرال سوئیس برخوردار است، به‌خواستهای ذکر شده توسط خانم رجوی می‌پیوندد که پیام آن را چند لحظه پیش دیدیم. ما از ملل متحد می‌خواهیم ناظرانی را به کمپ اشرف اعزام کرده و تدابیر لازم را برای اجرای کنوانسیونهای ژنو و توقف نقض حقوق‌بشر اتخاذ کنند. ما هم‌چنین از آمریکا می‌خواهیم تا حفاظت ناظران ملل متحد و ساکنان اشرف را به‌عهده بگیرد، ما خواهان برچیده‌شدن بلندگوها و توقف شکنجه روانی ساکنان اشرف هستیم. ما هم‌چنین خواستار توقف محاصره و محدودیتهای اعمال‌شده توسط نیروهای عراقی علیه اشرف و نیز انحلال کمیته سرکوب اشرف بوده و معتقدیم که ساکنان اشرف باید مانند گذشته از امکان دسترسی به پزشکهای متخصص، دارو و رسیدگیهای پزشکی در بیمارستانهای عراق برخوردار باشند.