وقتی شورای ملی مقاومت ایران در سال2002 برای اولین‌بار وجود یک برنامه تسلیحات هسته‌یی سری توسط رژیم ایران را افشا کرد، جامعه بین‌المللی به‌کلی از آن بی‌خبر بود. در ابتدا رهبران رژیم ایران، چنین برنامه‌یی را انکار کردند. اما وقتی افشاگریها ادامه یافت و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی توانست از سایتهای افشا‌شده توسط اپوزیسیون جنبش مجاهدین خلق بازدید کند، جامعه بین‌المللی کشف کرد که رژیم ایران به‌مدت هیجده سال برنامه غنی‌سازی اورانیوم خود را در سایتهای نطنز و اراک پنهان کرده است. مقاومت ایران، نزدیک به هشتاد افشاگری در باره ابعاد مختلف برنامه تسلیحاتی هدایت‌شده توسط پاسداران کرده است. طبق گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، رژیم ایران به‌نقض چهار قطعنامه شورای امنیت ملل متحد در این زمینه ادامه داده و به گفته خود مقامات رژیم نزدیک به سه هزار کیلو اورانیوم غنی‌سازی نموده است که قادر است حداقل سه کلاهک هسته‌یی با آن بسازد.
خانمها و آقایان، در‌حالی‌که نسیم آزادی در این بخش از جهان می‌وزد، در‌حالی‌که جنبش اعتراضی مردم ایران به‌ویژه زنان و جوانان ایران به‌رغم شدت سرکوب گسترش یافته است و در‌حالی‌که تضادهای درونی رژیم بر سر چگونگی بقای آن شدت یافته است و با توجه به پیشرفتهای مقاومت سازمانیافته توسط سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت ایران به‌رهبری خانم مریم رجوی، زمان آن فرا‌رسیده است که غرب شجاعت به خرج داده و برای همیشه به سیاست استمالت در برابر مستبدین ایران، خاتمه دهد. صحبت زیاد می‌شود اما ما نیازمند عمل‌کردن هستیم. افراد شجاع واقعی هم‌اکنون در اشرف و در ایران هستند که روزمره جان خود را به‌خطر می‌اندازند.
خانمها، آقایان، این تغییر سیاست باید با تصمیمات عینی تجلی پیدا کند، به‌ویژه ارجای پرونده فاجعه‌بار نقض حقوق‌بشر و ادامه برنامه تسلیحات هسته‌یی به شورای امنیت ملل متحد و اتخاذ تحریمهای عمومی علیه حکام دیکتاتور در ایران.
همان‌طور‌که به کرات توسط مقاومت ایران و مریم رجوی یادآوری شده است، این سیاست قاطعیت در برابر رژیم ایران زمانی واقعاً مؤثر خواهد بود که به‌موازات آن مقاومت مشروع مردم ایران از نظر سیاسی به‌رسمیت شناخته شود.
از این رو، خانمها آقایان، لازم است نام سازمان مجاهدین خلق از لیست آمریکا حذف شده و امنیت مخالفین ایرانی در کمپ اشرف در عراق توسط مقامات ذیصلاح تضمین شود.
من هم‌چنین نگران وضعیتی هستم که به‌موجب نصب 210 بلندگو در اطراف کمپ به وجود آمده است. این اقدامی است برای شکنجه روانی غیرقابل‌تحمل بر ساکنان اشرف. ما امروز با تأکید می‌خواهیم که شورای حقوق بشر ملل متحد، یونامی، آمریکا و نیز دولت کشور خود من، سوئیس، در جهت برچیده‌شدن فوری این وسایل شکنجه اقدام کنند.
