آنها بیش ازسه دهه است در مبارزه خود علیه دیکتاتوری بنیادگرا در ایران پایداری میکنند و میخواهند برای جامعه خود، خانواده خود، آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و برابری برای زنان ایرانی به دست آورند. همراه با ما، آنها نیز عمیقاً و قاطعاً باور دارند که روزی مبارزه آنان قرین پیروزی خواهد شد. همه چیز حاکی از آن است که رویدادهایی که در شمال آفریقا و سراسر خاورنزدیک جریان دارد، با خود نسیمی از امید به همراه دارد که از وزیدن باز نخواهد ایستاد. 
 امید همانجاست که آن نسیم از همه جا قویتر است. کمپ اشرف و تمام ساکنانش امروز در معرض حملات مختلف، فشارها و تهدیدهای رژیم ایران و نیروهای نظامی قراردارند. من مایلم نهادهای بینالمللی تمام تدابیر لازم را خیلی سریع به کار گیرند تا حضور دائمی یک تیم بازرسان ملل متحد در کمپ اشرف تأمین شود. ساکنان اشرف ازجمله توسط بلندگوهایی محاصره شده اند که شبانه روز آنها را شکنجه میکنند. من به مبارزه خانم مریم رجوی، رئیس جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران برای استقرار یک جمهوری دموکراتیک در ایران و به خاطر قاطعیت وی درقبال کمیسیون حقوق بشر و به خاطر قاطعیتی که مایل است ما هم داشته باشیم، درود میفرستم. ما باید این شهامت را داشته باشیم. برای ایران بسیار اهمیت دارد که نیروهایی سازمانیافته داشته باشد، زیرا چنانچه نسیم امید از وزش باز نایستد به این نیروها نیاز دارد و نیاز خواهد داشت. در واقع، دموکراسی به کندی پخته و رام میشود، همچنانکه برابری مرد وزن، حق آزادی بیان، آزادی دین و احترام به حقوق اقلیتها. تمام این عناصر برای ایران فردا از اهمیتی حیاتی برخوردار است که قطعاً با اعتقاد راسخ دموکراتهایی مانند همه شما که اینجا حضور دارید، تحقق خواهد یافت. صحبتم را با سپاسگزاری از تمام کسانی که برای آزادی ایران و علیه دیکتاتورهایی که مردم خود را سرکوب میکنند، تعهد پذیرفته اند به پایان میبرم.