از وقایع تونس و مصر، مردم ایران بار دیگر به‌خیابانها آمدند و خواست خود برای تغییر رژیم را ابراز کردند

سبعیت این رژیم علیه مردم ایران وحشتناک است. بیش از 120‌هزار تن اعدام شده‌اند و دهها هزار تن تحت شکنجه قرار گرفته‌اند اما دنیا از جزئیات آن آگاه نشد، چرا که رژیم اجازه نمی‌دهد اخبار به‌خارج از ایران درز کند. دو سال پیش، مردم ایران به خیابانهای تهران و سایر شهرها ریختند تا علیه انتخابات قلابی ریاست‌جمهوری رژیم اعتراض کنند. آنها هم‌چنین قصد داشتند از شکافی که در داخل رژیم ایجاد شده بود بهره‌برداری کنند. اما رژیم با سبعیت آنها را سرکوب کرد. صدها تن به‌قتل رسیدند و هزاران تن دستگیر شدند. اخیراً ، بعد از وقایع تونس و مصر، مردم ایران بار دیگر به‌خیابانها آمدند و خواست خود برای تغییر رژیم را ابراز کردند. آنها نه‌فقط خواستار سرنگونی احمدی‌نژاد، بلکه خواستار سرنگونی خامنه‌ای شدند.

مایکل موکیزی،

وزیر دادگستری آمریکا ۲۰۰۷ ـ ۲۰۰۹

خانم رجوی از شما سپاسگزارم و نیز تشکر می‌کنم از کمیته همبستگی به‌خاطر برگزاری این سپموزیوم فوق‌العاده در شهری که تاریخ آن، به استمرار ایده آزادی گواهی می‌دهد. از همه شما به‌خاطر حضور در این سمپوزیوم قدردانی می‌کنم. مطمئنم که هم شما و هم من دوست داشتیم این جلسه را در شهری دیگر یعنی تهران آزاد برگزار می‌کردیم. امیدواریم که این کار را به‌زودی انجام دهیم.

بسیاری از ما که در این‌جا هستیم و از جمله خود من فرصت داشته‌ایم، از جمله همین دیروز، تا استدلال خود را را بارها ارائه دهیم، مبنی بر این‌که واقعاً هیچ‌گونه مبنایی در چارچوب قانونی یا حقیقی برای ادامه نامگذاری سازمان مجاهدین خلق ایران در لیست وزارت امور خارجه آمریکا وجود ندارد. دلایل بسیاری برای لغو نامگذاری مجاهدین وجود دارد که در میان آنها می‌توان به‌همکاری نزدیک مجاهدین با آمریکا و سایر کشورهای آزاد در افشای برنامه هسته‌یی رژیم اشاره کرد. اما وقایعی که در دنیا رخ می‌دهد معمولاً حتی از مبرم‌ترین بیانات و بهترین اشکال استدلالات حقوقی و سیاسی پیشی می‌گیرند. وقایع خاورمیانه و شمال آفریقا از این دسته هستند. حکومتهای مطلقه در تونس و مصر سرنگون شده‌اند و حتی رژیم بی‌رحم و سرکوبگر معمر قذافی در لیبی نیز به‌لرزه درآمده است. او تا به‌حال موفق شده در قدرت بماند اما با توسل به‌بدترین شیوه‌های بی‌رحمی و سرکوب عریان، اما این رژیم در حقیقت شکننده است. او مخالفان خود را «تروریست» توصیف می‌کند، دقیقاً همان عبارتی که رژیم ایران در مورد سازمان مجاهدین به‌کار می‌برد. رژیم ایران شما و همه ما را به‌عنوان «تروریست» معرفی می‌کند.

اما دیروز رویداد مهمی در رابطه با تقابل جهان با قذافی رخ داد که بسیار مفید خواهد بود. برای اولین بار در تاریخ معاصر، شاید هم برای اولین بار در تاریخ، شورای امنیت سازمان ملل‌متحد موضع‌گیری کرد که سرکوب وحشیانه مردم توسط یک حاکم مستبد، یعنی آن‌چه قذافی انجام می‌دهد، آن‌چنان تهدیدی را علیه صلح جهانی رقم می‌زند که دخالت سازمان ملل‌متحد را ایجاب می‌کند. رژیم ایران بی‌رحم‌تر از قذافی است و سرکوبگری آن طی سه دهه گذشته به‌طور سیستماتیک ادامه پیدا کرده است. با‌وجود این وحشیگری و سرکوب سیستماتیک، این رژیم حیله‌گر هم هست چون اهمیت اشرف را به‌خوبی درک می‌کند. در حقیقت، دیروز بعد از تصویب قطعنامه سازمان ملل متحد، این رژیم بر تعداد بلندگوها در اطراف اشرف افزود و این رقم اکنون به 240 بلندگو رسیده است که به‌طور شبانه‌روزی ساکنان را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند.

سبعیت این رژیم علیه مردم ایران وحشتناک است. بیش از 120‌هزار تن اعدام شده‌اند و دهها هزار تن تحت شکنجه قرار گرفته‌اند اما دنیا از جزئیات آن آگاه نشد، چرا که رژیم اجازه نمی‌دهد اخبار به‌خارج از ایران درز کند. دو سال پیش، مردم ایران به خیابانهای تهران و سایر شهرها ریختند تا علیه انتخابات قلابی ریاست‌جمهوری رژیم اعتراض کنند. آنها هم‌چنین قصد داشتند از شکافی که در داخل رژیم ایجاد شده بود بهره‌برداری کنند. اما رژیم با سبعیت آنها را سرکوب کرد. صدها تن به‌قتل رسیدند و هزاران تن دستگیر شدند. اخیراً ، بعد از وقایع تونس و مصر، مردم ایران بار دیگر به‌خیابانها آمدند و خواست خود برای تغییر رژیم را ابراز کردند. آنها نه‌فقط خواستار سرنگونی احمدی‌نژاد، بلکه خواستار سرنگونی خامنه‌ای شدند. سازمان ملل‌متحد در هیچ‌یک از این موارد دخالت نکرد. قوی‌ترین بیانیه‌یی‌که رئیس‌جمهور ایالات متحده در آن زمان ارائه داد حاوی این نکته بود که جهان به‌نظاره نشسته است. و البته که جهان در طول تاریخ بارها حتی هنگامی که انسانها به‌قتلگاه رانده شده‌اند در‌حالی‌که دست روی دست گذاشته بوده به‌نظاره نشسته است. بنابراین صرف بیان این‌که جهان نظاره‌گر وقایع است، نمی‌تواند موجب آرامش خاطرما شود.

و من آن‌چنان خوشبین نیستم که دولتهای روس و چین از قدرت وتو خود در شورای امنیت به‌نفع رژیم استفاده نخواهند کرد. اما شک نکنید که قطعنامه لیبی که یک نقطه‌عطف را رقم زد می‌تواند مبنایی برای ارائه این استدلال شود که مردم ایران هم وقتی مثل الآن در معرض محاصره قرار دارند شایسته اقدام بین‌المللی هستند.

وزیر خارجه آمریکا هیلاری کلینتون در آن هنگام از هزاران تظاهرکننده معترض در پایتخت ایران اعلام حمایت کرد و گفت که دولت اوباما از مطالبات مردمی که در خیابانها هستند پشتیبانی می‌کند. او هم‌چنین توجهات را به‌تناقض و دورویی موضع رژیم ایران جلب کرد که از قیام مردم در مصر و تونس تجلیل کرده ولی در‌همان‌حال اپوزیسیون خود را در داخل کشور سرکوب می‌کند.

اما زمان آن فرا رسیده که ما هم به‌تناقض خود در قبال سازمان مجاهدین پایان دهیم و در حیطه اختیارات خانم وزیر کلینتون است که این نتیجه را محقق کند. دادگاه استیناف ایالات متحده در ناحیه کلمبیا به او دستور داده است که نامگذاری مجاهدین را مورد بازبینی قرار دهد. تاریخچه این نامگذاری مشخص می‌کند که این تصمیم از ابتدا در تلاشی گمراهانه برای گشودن باب گفتگو با ملایان اتخاذ شد و تلاش مزبور به یک شکست تمام‌عیار منجر شد. هم‌چنین این تاریخچه روشن می‌سازد که سازمان مجاهدین را تا حدودی به این دلیل در لیست نگاه داشتند که بیم آن می‌رفت رژیم ایران بمبهای کنار جاده‌یی و دیگر ابزار و وسایل مرگبار را در اختیار کسانی که در عراق در جنگ با نیروهای آمریکایی بودند و آنها را می‌کشتند، قرار بدهد. هرچند‌که به‌رغم نگهداشتن سازمان مجاهدین خلق در لیست رژیم به این کار هم‌چنان ادامه داد. وقت آن رسیده که این تاریخچه تأسف‌برانگیز خاتمه یابدو این به‌خصوص در دوران فعلی حائز اهمیت است. منظور اقدام مشخص و ملموسی است که دولت آمریکا می‌تواند بدون نیاز به‌حمایت سایرین در شورای امنیت آن را اتخاذ کند.

رژیم ایران از طریق عواملش در ایالات متحده و خارج از آن، به‌سازمان مجاهدین خلق حمله کرده و آن را تروریست می‌نآمد و حتی کسانی را که در سمپوزیومهایی مانند این شرکت می‌کنند مورد غضب قرار داده است. حتی خبرگزاری فارس، یک خبرگزاری رسمی رژیم ایران، تا آن‌جا پیش رفته که کسانی را که در دفاع از لغو نامگذاری سازمان مجاهدین خلق صحبت کرده‌اند، مورد حمله قرار داده است.

این البته مایه افتخار است که نام من در گزارش خبرگزاری فارس آمده است، زیرا حمله خبرگزاری فارس به‌من به‌منزله نوعی نشان افتخار است. اما به‌طور خاص من هنگامی احساس افتخار خواهم کرد که وزیر امور خارجه آن‌چه را که لازم است انجام دهد و نامگذاری سازمان مجاهدین خلق را لغو کند. این نه‌تنها با مصالح سیاسی ایالات متحده، بلکه با آرمانهای ایالات متحده نیز منطبق خواهد بود. این امر دست سازمان مجاهدین را باز خواهد گذاشت تا در آمریکا بتواند فعالیت مالی داشته باشد و به خریداری و کرایه تأسیسات ماهواره‌یی و پخش برنامه به‌سوی ایران بپردازد تا زیراب اقتدار ملایان را بزند.

تأثیر مهم دیگرش این است که بهانه موجود در دست دولت فعلی عراق برای امتناع از حفاظت ساکنان اشرف را خنثی می‌کند. ساکنان اشرف هدف آزار و اذیت و خشونتی هستند که از جانب عوامل رژیم ایران و با تأیید ضمنی و گاه با ترغیب فعالانه دولت مالکی در عراق اعمال می‌شود.

لغو نامگذاری مجاهدین در کنار قطعنامه لیبی زمینه قوی را جهت تضمین حفاظت بین‌المللی برای اشرف ایجاد خواهد کرد. برنامه سیاسی مجاهدین برای ایران مبتنی بر یک دولت غیرمذهبی و مبتنی بر جدایی دین از دولت و بر مبنای اصول دموکراتیک است، دولتی‌که به‌حقوق و کرامت زنان احترام می‌گذارد و عاری از تسلیحات هسته‌یی است. اهدافی که ایالات متحده نیز از آنها حمایت می‌کند و تحقق آنها برای دست‌یابی به‌صلح و امنیت جهانی مطلقاً ضروری است. آمریکا نباید سازمانی را در لیست تروریستی بگنجاند که در حمایت از این اصول ایستادگی می‌کند. این نامگذاری باید همین حالا خاتمه یابد.

از شما خیلی متشکرم.