لانکستر هاوس
لندن، انگلستان
کلینتون، وزیر امور خارجه: بسیار سپاسگزارم. از شما و دولتتان به‌خاطر کوششی که در ایفای نقش حیاتی رهبری در مساعی مشترک ما نشان داده اید سپاسگزارم. از فرانسه که در خط مقدم این مآموریت بوده است و از جمله میزبانی بسیاری از ما را هفته گذشته در پاریس به عهده داشته است تشکر فراوان دارم و از همه کسانی که گرد این میز نشسته‌اند واقعاً متشکرم. ما از یک کشتار بالقوه جلوگیری کردیم، یک منطقه ممنوعه پرواز را برقرار ساختیم، سپاهی را که در حال پیشروی بود از حرکت بازداشتیم، شرکای بیشتری به این ائتلاف افزودیم و فرماندهی اقدام نظامی را به ناتو منتقل ساختیم. انجام این همه کار در ظرف مدت یک هفته سرشار از نگرانی شدید در سطح بین‌المللی، چندان بد نیست.
ایالات متحده از ایستادن در کنار شرکای ناتو، عرب و اروپایی برخود می‌بالد. ما به درخواستهای مردم لیبی و جامعه عرب که خواستار اقدام فوری بودند پاسخ داده‌ایم. و ما برای گذراندن دو قطعنامه قوی از تصویب شورای امنیت سازمان ملل ‌متحد به کشورهایی از سراسر جهان، از جمله هر سه کشوری که آفریقا را در شورای امنیت نمایندگی می‌کنند، پیوسته ایم. پس این براستی یک کوشش بین‌المللی و بازتابی از نگرانی ما برای امنیت غیرنظامیان و پشتیبانی ما از خواستهای مشروع مردم لیبی بوده است.
خوب، ما اکنون در یک نقطه عطف در نشستی در لندن گرد آمده‌ایم. ناتو برای اجرای تحریم صدور اسلحه و برقراری منطقه ممنوعه پرواز نقش فرماندهی را به عهده داشته است. روز یکشنبه ناتو موافقت کرد که مسؤلیت اضافی محافظت از غیرنظامیان را نیز به عهده گیرد. شب گذشته پرزیدنت اوباما اطمینان کامل خود را نسبت به این‌که این ائتلاف فشار خود را بر باقیمانده نیروهای قذافی ادامه خواهد داد ابراز کرد. من نیز این اطمینان را مورد تأیید قرار می‌دهم. عملیات نظامی این ائتلاف تا زمانی که قذافی به‌طور کامل شرایط مندرج در قطعنامه 1973 را بپذیرد، حملات خود را به غیرنظامیان متوقف سازد، سربازان خود را از نقاطی که با توسل به‌زور به آنها وارد شده‌اند فراخواند و رسیدن کمکهای اساسی بشر دوستانه را به همه مردم لیبی اجازه دهد، ادامه خواهد یافت.
ولی فراتر از اقدامات نظامی، همه ما برای کوشش در کنار یکدیگر در سه مسیر فراخوانده شده‌ایم. نخست، گسترش کمکهای انسانی که سخت مورد نیازند، دوم، اعمال فشار بر قذافی و منزوی ساختن رژیم او ازطریق تحریمهای نیرومند و دیگر اقدامات، سوم، پشتیبانی ازمساعی مردم لیبی برای تحقق بخشیدن به آرمانهای خود از طریق تغییر سیاسی. در جبهه کوشش‌های امدادگرانه ما در لوای رهبری سازمان ملل متحد، با ناتو و اتحادیه اروپا، دیگر سازمانهای بین‌المللی و شرکای منطقه‌ای برای امداد رسانی همکاری خواهیم داشت.
عملیات نظامی نیروهای ائتلاف رساندن کمکهای بیشتر به مردم را امکان پذیر کرده است. برای مثال، یک کاروان امدادرسانی که توسط برنامه غذای جهانی سازماندهی شده بود در آخر هفته گذشته با 18تن کالا، از جمله مواد غذایی و پتو به بنغازی راه پیدا کرد. ولی کمکهای بسیار بیشتری لازم هستند و ما باید به سرعت و با همکاری و هماهنگی وضعیت را ارزیابی کرده و واکنش نشان دهیم. ما می‌دانیم که فراتر از بحران بشردوستانه، پیشرفت درازمدت در لیبی از طریق اقدامات نظامی صورت نخواهد گرفت.
همه ما باید هم‌چنان به اعمال فشار بر رژیم قذافی و عمق بخشیدن به انزوای آن ادامه دهیم. این اقدامات برقرار نگهداشتن یک جبهه متحد در اعمال فشارهای سیاسی و دیپلوماتیکی که به‌وضوح خواستار کناره گیری قذافی است، پیام نیرومند حاوی پاسخگویی قذافی را در بر دارد و انتخاب را برای اطرافیان وی محدود می‌کند را شامل می‌شود. این اقدامات هم‌چنین فشارهای مالی از طریق اعمال سختگیرانه تحریمهایی که در قطعنامه‌های 1970 و 1973 شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رسیدند را شامل می‌شود.
چنانکه پرزیدنت اوباما شب گذشته اظهار داشت، در حالیکه هدف مأموریت نظامی ما نجات دادن جان مردم است، ما باید هدف وسیعتر خود را که لیبی متعلق به یک دیکتاتور نیست، بلکه متعلق به مردم آن کشور است دنبال کنیم. حال، ما نمی‌توانیم و نباید سعی کنیم اراده خود را به مردم لیبی تحمیل کنیم، ولی می‌توانیم و باید چنانکه سرنوشت خود را رقم می‌زنند در کنار آنها بایستیم. و ما باید در حمایت از انتقالی که منجر به چنین زمان و امری خواهد شد، یکصدا سخن بگوییم. ما با اتحادیه کشورهای عرب موافق هستیم که قذافی مشروعیت حکومت خود را از دست داده است. ما با اتحادیه کشورهای آفریقایی موافق هستیم که در لیبی یک فرآیند انتقال دموکراتیک لازم است. و ما از سفر خطیب، فرستاده ویژه سازمان ملل، به لیبی پس از این کنفرانس به‌منظور ارزیابی شرایط و تهیه گزارشی برای جامعه بین‌المللی حمایت می‌کنیم.
ما بر این باوریم که فرآیند انتقال در لیبی می‌بایست از طریق یک فرآیند وسیع و فراگیری صورت گیرد که بازتاب دهنده خواسته‌های مردم لیبی باشد و از حقوق آنها محافظت کند. شورای ملی انتقال و بخش وسیعی از جامعه مدنی لیبی و سایر طرفهای ذینفع نقش حیاتی در این امر ایفا می‌کنند. امروز کمی پیش، من فرصت این را داشتم که با نمایندگان ارشد این شورا ملاقات و درباره راه پیش رو بحث و گفتگو کنم. سازمان ملل، اتحادیه آفریقا، اتحادیه کشورهای عرب، سازمان کنفرانس اسلامی، و اتحادیه اروپا همه باید نقشهای مهمی را ایفا کنند. و بدین ترتیب، ایالات متحده در تعهد خود به حاکمیت، تمامیت ارضی، و اتحاد ملی لیبی بجامعه بین‌المللی خواهد پیوست.
زمان، زمان تغییرات اساسی برای لیبی، کشورهای مجاور آن در منطقه، و سراسر جهان است. مردم تحت حاکمیت دولتهای گوناگون و تحت شرایط گوناگون همان خواسته‌های بنیادین را بیان می‌کنند- مشارکت مدنی و سیاسی، پایان بخشیدن به فساد، رهایی از خشونت و ترس، فرصتی برای حفظ منزلت انسانی و حرمت زندگی خصوصی، و تحقق یافتن استعدادهای خدادادی شان. ما می‌دانیم که به آسانی نمی‌توان به این اهداف دست یافت، ولی قطعاً ارزش این را دارند که دست در دست یکدیگر برای دستیابی به آنها بکوشیم. و من بسیار مفتخرم که سران این ائتلاف در این زمان و مکان گردهم آمدند تا این اهداف را پیگیری کنند.