خانم رجوی، به عنوان یک شهروند آمریکایی، میخواهم در نزد مردم ایران و کمپ اشرف نسبت به هرگونه ارتباطی بین دولت من با این حمله وحشیانه، معذرتخواهی کنم. چون حمایت من در آخرین جنگ عراق از مردان و زنان جوان و زیبایی که زندگی خود را در این جنگ از دست دادند و دلارهای مالیاتی من برای خریداری این هاموی ها، این هاموی های ساخت آمریکا و با پول آمریکا، به خاطر این نبود که برای انجام این حمله بکار گرفته شوند. من می خواهم این سخن ژنرال شلتون را تکرار کنم که «نه تا من هستم نمیگذارم».

صدها میلیارد دلار پول مالیات دهندگان آمریکایی برای سرنگون کردن و جایگزین کردن صدام حسین صرف شد. مهمتر از آن، مهمتر از آن، هزاران آمریکایی جوان جانشان را برای فراخوان آزادی دادند. برای چی؟ برای اینکه نوری مالکی دوره گرد ملاهای ایران بشود و ساکنان کمپ اشرف را کشتار کند؟! به هیچ وجه.
اول برای یهودیان آمدند و من یهودی نبودم بنابراین اعتراضی نکردم. بعد برای فعالین کارگری آمدند و من فعال کارگری نبودم بنابراین اعتراضی نکردم. بعد برای من آمدند و کسی نمانده بود که اعتراض کند.
عموی من پرزیدنت کندی در برلین 50سال پیش سخنانی گفت که امروز هم انعکاس دارد. وقتی او هدف همه مردم آزاد جهان را همان هدف مردم محاصره شده شهر برلین خواند، می گفت: مبارزه برای آزادی مرزی ندارد. وقتی او می گفت من یک برلینی هستم، امروز هم می توان گفت که برلین امروز کمپ اشرف است.
اگر او امروز زنده بود با همه شما بود که بگوید من ایرانی هستم من اشرفی هستم.
این افراد جوان که هفته گذشته جان دادند می گویند: برای آنهایی که از تاریخ درس نمی گیرند، تاریخ خودش را تکرار می کند.
فکر کردم جایی بعد از هولوکاست خواند: «دیگر، هرگز نه». من بعد از آنچه در سربرنیتسا و در کوزوو پیش آمد شنیدم که «دیگر هرگز نه». چه وقت ما می خواهیم از تاریخ درس بگیریم؟ چه وقت می خواهیم از همه آن صلیبها در ساحل نرماندی در همین فرانسه، از کسانی که زندگیشان را برای این اصل برتر دادند درس بگیریم که ما همه انسان هستیم و همه ما به هم وابسته هستیم، همه ما از خدا هستیم همه در آزادی دیگری سهیم هستیم، چون بیعدالتی در هر کجا تهدیدی برای عدالت در همه جاست.
اینها اعضای خانواده ما هستند، اینها اعضای خانواده بشریت هستند. اینها فقط قربانیان اشرفی نیستند. اینها قربانیان جهان امروز ما هستند، جهانی که وقتی افراد بیگناه توسط دولتی تحت عنوان حق حاکمیت و ادعای آزاد بودن، کشته میشوند، رویش را از این صحنه برمیگرداند.
ای نوری المالکی! خون این برادران روی دستهای توست. تو باید در دادگاه بین المللی جنایت علیه بشریت محاکمه شوی!
آنچه که امروز را متفاوت از سایر زمانها در تاریخ می کند، این است که نمی توانیم رو برگردانیم و بگوییم ما ندیدیم. ما الان آن ویدئو را دیدیم. ما داریم آن را مشاهده می کنیم و این ما را مسئول می کند چون اگر شما مشاهده کردید مسئولید که در برابر آن کاری بکنید. به این دلیل است که من اینجا هستم چون می خواهم فراخوان تاریخ را تکرار کنم. هرگز نگذارید تاریخ خودش را تکرار کند، چون ما تاریخ را تکرار نکردیم.
اجازه بدهید ما سخنان خانم رئیس جمهور رجوی را که درباره این مبارزه گفته است، ادامه دهیم که می توان و باید. ما می توانیم و باید به این وضعیت پایان دهیم