برگردان از مجله تایم، 18آوریل2011
در ساعتهای اولیه روز جمعه 8آوریل درحالی‌که واشنگتن و رسانه‌ها بر روی احتمال تعطیلی دولت متمرکز بودند، ارتش عراق به یک کمپ از غیرنظامیان ایرانی که به نام کمپ اشرف خوانده می‌شود یورش برده و حداقل 28تن از ساکنان آن را به قتل رساندند و صدها نفر دیگر را مجروح کردند . اگر‌چه دولت عراق ادعا کرده است که فقط سه نفر کشته شده‌اند و این واقعه را به‌عنوان تلاشی برای بازپس‌گیری زمینهای کشاورزی توصیف می‌کند، یک تیم بازرسی سازمان ملل 28 جسد شامل اجساد زنان را کشف کرد و مشخص نمود که بیشتر آنها با شلیک گلوله کشته شده‌اند. مقامات عراقی به خبرنگاران اجازه دیدار از کمپ را نداده‌اند.
کمپ اشرف که در شمال غربی عراق و 120 کیلومتری مرز ایران قرار دارد برای 20سال است خانه 3400تن از اعضای مجاهدین خلق (ام ئی کی و هم‌چنین به نام پی‌ام او آی خوانده می‌شود) که یک گروه کلیدی اپوزیسیون است و بر علیه رژیم ایران فعالیت می‌کند، می‌باشد. از سوی فرماندهان ارشد آمریکایی در عراق در سال 2003 به ساکنان کمپ اشرف استاتوی حفاظت شده قانونی تحت کنوانسیون چهارم ژنو وعده داده شده بود. ژنرال دیوید پترائوس اظهار کرده بود که تحویل مسئولیت کمپ اشرف به دولت عراق مشروط بر تضمین مستقیم عراق بوده است مبنی بر این‌که استاتوی حفاظت شده ساکنانش ادامه خواهد یافت. با این حال، یورش گستاخانه از سوی 2500 سرباز به‌شدت مسلح عراقی در 8آوریل اولین یورش بیهوده بر علیه شهروندان کمپ اشرف نبود. در ژوئیه 2009، در طی دیدار رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا به این کشور، ارتش عراق به این کمپ حمله کرد و ساکنان بی‌سلاح را به قتل رساند.
در هر دو واقعه آمریکا از خشونت ابراز تاسف کرده است ولی در اتخاذ اقدام موثر شاید به‌دلیل عجله‌اش در ترک عراق ناکام مانده است . تا این اواخر یک پایگاه موقت تاکتیکی ارتش آمریکا به نام پایگاه موقت گریزلی درمجاورت کمپ اشرف قرار داشت. ولی این پایگاه بسته شده است و این امر هم‌چنین موجب عقب‌نشینی هیأت ناظر سازمان ملل در آنجا شده است. در آخرین یورش اخیر، سربازان آمریکایی، به فاصله کوتاهی قبل از حمله در کمپ یا در نزدیکی آن بودند ولی قبل از اقدام نیروهای عراقی دست به عقب‌نشینی زدند و متاسفانه در هرکدام از این موارد، پرزیدنت اوباما و وزیران خارجه و دفاع بعد از نقض قوانین بشردوستانه از سوی رژیم عراق به‌طور ضعیف و عاجزانه‌یی پاسخ داده‌اند. بیانیه وزارت‌خارجه به این مسأله که ”بحران و از دست رفتن جانها از سوی دولت عراق و ارتش عراق شروع شده ”اذعان کرده است ولی گفته است که دولت آمریکا کاری بیش از ”ترغیب ”دولت نخست‌وزیر نوری مالکی ” برای ممانعت از خشونت و نشان‌دادن خویشتنداری ”انجام نداده است. مارک تونر جانشین موقت سخنگوی وزارت‌خارجه به‌طور مفیدی در 12آوریل افزود که ”بایستی به‌خاطر داشته باشیم که این یک موضوع حق حاکمیت دولت عراق است“.– یک موضع ملاحظه‌گرانه (تمکین) که مشکل می‌تواند دولت مالکی را بر سرعقل بیاورد.
بی‌عملی آمریکا، امنیت خود ما را با ایجاد شبهه بر سر اراده‌مان در اجرای درست تعهداتمان به خطر می‌اندازد. قولی به ساکنان کمپ اشرف داده شده که استاتوی کنوانسیون ژنو آنها مورد احترام قرار خواهد گرفت ولی آمریکا اینک مانند یک ناظر بی‌علاقه عمل می‌کند . (به تصاویر رئیس‌جمهور آمریکا در حال بازدید از عراق نگاه کنید.)
مجاهدین، یک سازمان سیاسی است که بیش از همه آیت‌الله‌ها و دیکتاتورهایی که بر ایران حکومت می‌کنند از آن بیم دارند. متاسفانه دولت آمریکا، تحت سرپرستی هم جمهوریخواهان و هم دموکراتها در بستن دست آنها شریک بوده‌اند. ایران در سال 1997 دولت کلینتون را فریفت تا مجاهدین را در لیست دلبخواه سازمانهای تروریستی خارجی (اف تی او) وزارت‌خارجه قرار دهد، با این انتظار که با این حرکت، روابط را با یک رهبر به ظاهر مدره، یعنی رئیس‌جمهور وقت محمد خاتمی بحالت عادی درآورد. این ایجاد روابط حسنه رخ نداد. دولت بوش در از لیست خارج کردن مجاهدین ناکام ماند، چون می‌ترسید انجام چنین کاری می‌تواند درحالی‌که سربازان ما در عراق در حال جنگ می‌باشند باعث خشمگین شدن ایران شود. با این وجود ایران به‌طور مخفیانه برای حملات شورشیان بر علیه نیروهای ما تسلیحات و بمبهای کنار جاده‌یی آی ئی دی مهیا کرد.
وزارت‌خارجه آمریکا هنوز به این معامله یک طرفه چسبیده و مجاهدین را در لیست تروریستی نگاه داشته، آن هم با وجودیکه اتحادیه اروپا در سال 2009، و بریتانیا در سال 2008، مجاهدین را از لیستهای تروریستی خودشان خارج کردند. ایران از این نامگذاری به‌عنوان بهانه‌ای برای شکنجه بی‌رحمانه و اعدام فوری اعضای مجاهدین استفاده می‌کند، اقدامات قرون وسطی ای که‌ام ئی کی را در وحله اول، به تبعید راند. حتی حالا هم، ایران و عراق برای حمله به ساکنان کمپ اشرف، روی نامگذاری تروریستی توسط آمریکا، به‌عنوان یک بهانه‌ای که آن را وانمود می‌کنند، انگشت می‌گذارند.
سازمان مجاهدین یک سازمان تروریستی نیست. به‌طور وسیعی تصدیق می‌شود که پروسه نامگذاری تروریستی قویاً خدشه‌دار است . کره شمالی در این لیست نیست، و نه ارتش جمهوریخواه ایرلند و نه طالبان هیچ‌وقت وارد این لیست نشدند. ده‌ها تن در کنگره، از جمله رئیس و اعضای ارشد کمیته روابط خارجی مجلس، و نیز دادستان کل سابق آمریکا، مشاور امنیت ملی سابق، دو تن از روسای پیشین ستاد مشترک ارتش، وزیر سابق امنیت داخلی، رئیس سابق سیا، دو تن از سفرای سابق آمریکا در ملل متحد، فرمانده سابق فرماندهی مرکزی، و دو تن از روسای سابق ضدتروریستی وزارت‌خارجه آمریکا به فراخوان علنی برای خارج کردن ام ئی کی از لیست و حفاظت از ساکنان کمپ اشرف ملحق شده‌اند.
ایران متعصب‌ترین حامی حفظ استاتوی تروریستی سازمان مجاهدین، می‌باشد . این‌که نابودی این کمپ و ساکنان آن، یکی از اهداف ایران است، یک مسأله علنی و سابقه‌دار می‌باشد . موفق الربیعی، مشاور امنیت ملی سابق مالکی گفته بود که قصد داشت زندگی را برای ساکنان کمپ اشرف ”غیرقابل تحمل ”کند. در فوریه 2009، حاکم عالی ایران، آیت.. علی خامنه‌ای، وقتی داشت توافقنامه‌ای را با مالکی برای ”از بین بردن اشرف ”فاش می‌کرد، به‌طور علنی شکایت نمود که عراق ”بیش از حد کند عمل می‌کند ”.
ولو این‌که در گذشته، مجاهدین درگیر اقداماتی بوده که ما در پی حمایت از آن نیستیم، اما طی دهه گذشته تمامی فعالیتهای نظامی خود را متوقف کرده است. آنها تمامی سلاحهای خود را رها کرده و به وعده آمریکا در زمینه استاتوی اشخاص حفاظت شده و غیرنظامی تحت کنوانسیون چهارم ژنو اتکا کردند. تمامی ساکنان کمپ اشرف، در آن زمان تعهد نامه مکتوبی را امضا کردند که خشونت را تقبیح می‌کرد. مریم رجوی، یک پلاتفرم 10 ماده‌ای حقوق‌بشری را منتشر کرد که از دمکراسی، از جمله آزدیهای مذهبی و جنسیتی حمایت می‌کند. مجاهدین هم‌چنین به‌طور مستمر، اطلاعات فوق‌العاده گرانبهایی را در مورد برنامه تسلیحات اتمی ایران در اختیار دولت آمریکا قرار داده است.
در سال 2003، وقتی که نیروهای ما وارد عراق شدند، دولت آمریکا به حامیان مجاهدین قول داد که اگر آنها دست از سلاحهای خود بکشند، ما از آنها حفاظت خواهیم کرد. به مجاهدین اجازه داده شد که با دوستان و خانواده‌های خود دیدار داشته باشند و می‌توانستند کمپ را برای دریافت خدمات درمانی ترک کنند.
اکنون همه اینها، تغییر کرده‌اند. ما قول خود را زیر پا گذاشته‌ایم. دولت ما هم‌چنان در برابر نقض خشن و بی‌رحمانه کنوانسیون چهارم ژنو سکوت کرده است. وزارت‌خارجه باید فوراً مجاهدین را از لیست خارج کرده و این جنگجویان شجاع آزادی را به‌عنوان مهمترین مقاومت سازمان‌یافته در برابر رژیم ایران، به‌رسمیت بشناسد . ما یک تعهد قانونی و اخلاقی برای حفاظت از ساکنان کمپ اشرف داریم. دولت دیگر نباید دعوت تهران را در یک خیال واهی برای دست یافتن به سازش و توافق اجابت کند. اقدام نکردن ما، تنها منجر به از دست رفتن جانهای بیشتری برای آزادی ایران می‌شود.
موکیزی در سالهای 2007 تا 2009 به‌عنوان دادستان کل آمریکا خدمت کرد.
لوئیس فری در سالهای 1993 تا 2001 به‌عنوان مدیر اف بی‌آی خدمت کرد. فری و موکیزی در مورد کمپ اشرف و مجاهدین در مباحث علنی که توسط موسسه تحقیقات سیاست خاورنزدیک آمریکا حمایت می‌شد، صحبت کرده‌اند.
