دبیرکل پاکس کریستی بین الملی( به عنوان یک جنبش اعتقادی صلح)، در نامه یی به دبیرکل ملل متحد نوشت:
با اوجگیری قیام آزادیخواهانه مردم ایران نابودی ساکنان اشرف بیش از پیش در دستور کار رژیم ایران قرار گرفته است. برای ممانعت ازیک فاجعه انسانی، سازمان ملل متحد بایدمسئولیت حفاظت ساکنان اشرف را به عهده گیرد.
دراین نامه خطاب به بان کی مون دبیرکل ملل متحد ازجمله آمده است:
کمپ اشرف در عراق, محل اقامت حدود 3400 تن از اعضای مجاهدین خلق ایران, مخالفان رژیم حاکم برایران است که از 23 سال قبل تاکنون آن را احداث کرده اند. از زمان اشغال عراق درسال 2003 ساکنان اشرف بعنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو شناخته شده اند. حملات مرگبار ژوییه 2009 توسط نیروهای عراقی علیه ساکنان بیدفاع اشرف , وضعیت اشرف را به یک موضوع انسانی در سطح بین المللی تبدیل کرده است.
برخلاف همه تضمینهای دولت عراق به آمریکا، کمیته یی ازسوی نخست وزیری عراق محاصره همه جانبه یی را بر کمپ اشرف تحمیل کرده و ورود هیاتهای ناظر, وکلا ی ساکنان اشرف و حتی خانواده های آنها به کمپ را ممنوع کرده است. این کمیته دسترسی ساکنان اشرف به دارو و پزشکان متخصص را بشدت محدود کر ده وگاه تا ماهها ورود سوخت به کمپ را بطور کامل ممنوع کرده و عملا اشرف را به یک زندان تبدیل کرده است.
خط سرکوب و تحت فشار قرار دادن ساکنان اشرف که رژیم ایران آشکارا و بارها خواستار آن شده ، ابعاد خشن نیز بخود گرفت و همزمان با سرکوب مردم ایران که در تظاهرات سراسری خود خواهان آزادی و تغییر دموکراتیک هستند, نیروهای ارتش و پلیس عراق در بیست وهشتم و بیست ونهم ژوئیه 2009،ساکنان اشرف را مورد حملات وحشیانه قرار دادند. در این حملات 11تن از ساکنان اشرف به قتل رسیدند، بیش از 500 تن مجروح شدند و 36تن نیز بطور خودسرانه دستگیرشدند. درپی این حملات، مقامات رژیم ایران از این فاجعه انسانی بشدت استقبال کردند. لاریجانی رییس مجلس رژیم ایران, در تلویزیون دولتی، ضمن ابراز امیدواری به اینکه دولت عراق به ساکنان اشرف اجازه اقامت در عراق ندهد, گفت: ” ما از حمله استقبال میکنیم هر چند که دیربود.”
متعاقبا”نخست وزیر مالکی، عهد کرد اعضای مجاهدین را اخراج کند واعلام نمود اخراج آنها به نقره سلمان، مکان متروکه یی درصحرهای جنوب عراق، قدمی در راستای اخراج آنان از عراق خواهد بود.”( رویتر نهم دسامبر 2009 )
با اوج گیری قیام آزادیخواهانه مردم ایران نابودی ساکنان اشرف بیش از پیش در دستور کار رژیم ایران قرار گرفته است. از این رو برای ممانعت از یک فاجعه انسانی، مواد زیر باید فورا توسط امریکا و سازمان ملل متحد مورد پیگیری قرار گیرد:
1. سازمان ملل متحد مسئولیت حفاظت ساکنان اشرف را به عهده گیرد زیرا دولت عراق در عمل اثبات کرده که، نه نیت و نه توان و صلاحیت حفاظت از ساکنان اشرف را ندارد.
2. تا زمان برعهده گرفتن حفاظت اشرف توسط ملل متحد، نیروهای آمریکایی باید تضمین کنند که ساکنان اشرف در معرض حمله، خشونت و جابجایی اجباری در داخل عراق نخواهند بود.
3. دولت عراق باید رسما حقوق ساکنان اشرف را براساس قطعنامه 24 آوریل 2009 پارلمان اروپا برسمیت بشناسد.
پاکس کریستی بین المللی به عنوان یک جنبش معتقد صلح امیدوار است که ثبات و نظم، بدون تاخیر، باز گردد و حقوق انسانی پناهندگان کمپ اشرف محافظت شود.
با احترام
Claudette Werleigh
کلودت ورلی
دبیرکل پاکس کریستی بینالمللی