دانایی‌فر که به شدت نگران بی آبرویی روز افزون دار و دسته مالکی در عرصه عراقی، عربی و بین المللی، به خاطر جنایت علیه بشریت در حمله به اشرف بود، ابلهانه تلاش کرد با دستاویز قرار دادن حق حاکمیت و سیادت عراق از عملکرد مالکی دفاع کند. غافل از اینکه بی آبرویی مالکی در اینست که مجری فرمانهای نیروی قدس و ولی فقیه رژیم آخوندی است و حق حاکمیت و سیادت مردم عراق را به فاشیسم دینی در ایران فروخته است.
دانایی‌فر به نحو مضحکی جنایت حمله به اشرف را چنین توضیح داد: مجاهدین «به ارتش عراق اجازه ورود به این پادگان را نمی‌دهند. عراقی‌ها بخشی از زمین اطراف پادگان که خالی از سکنه بود را می‌خواستند به کشاورزان بدهند و منافقین به همین دلیل با ارتش عراق درگیر شدند که در این درگیری حدود 40نفر کشته و بیش از 300نفر هم زخمی‌شدند و ارتش عراق هم بخشی از پادگان را تصرف کرد».
پاسدار دانایی فر اذعان کرد از سال1364 مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و حزب الدعوه مالکی را «همراهی» می کرده است. وی افزود: ما به طور کلی «درهم‌تنیدگی» و «فرو‌رفتگی» های بسیار زیاد فرهنگی با عراق داریم که با هیچ کشوری دیگری نداریم.
دانایی فر به طور تلویحی به تابعیت رژیمی بسیاری از مقامهای حکومتی و عوامل رژیم در عراق اذعان کرد و گفت: بسیاری از عراقیهایی که در ایران بوده اند، تابعیت دوگانه دارند.
مقاومت ایران، اظهارات دانایی فر در مورد اینکه مجاهدین می بایست تا پایان سال2011 از عراق اخراج شوند را نشانه روشنی از طرحهای رژیم آخوندی و نیروی تروریستی قدس برای راه اندازی یک حمام خون جدید در اشرف می‌داند. و دبیرکل، شورای امنیت، آقای اد ملکرت، نماینده ویژه دبیرکل، آمریکا و اتحادیه اروپا را به اقدامهای فوری برای بر عهده گرفتن حفاظت ساکنان اشرف و جلوگیری از وقوع یک فاجعه جدید انسانی فرا می خواند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
10 اردیبهشت 1390 (30 آوریل 2011)