بان کی‌مون دبیرکل سازمان ملل‌متحد در گزارش نوبه‌یی خود به شورای امنیت در 19 ژوئیه تأکید کرده است که نیروهای امنیتی عراق در 8آوریل گذشته وارد اشرف شده و قسمت شمالی آن را تحت کنترل گرفته‌اند و گفته است که در اثر این حادثه خشونت‌بار 34نفر از ساکنان کمپ کشته شده‌اند. یادآوری می‌شود که در روزهای بعد تعداد شهدا به علت نرسیدن کمکهای پزشکی به مجروحین به 36تن رسید.
در ماده 56 نیز بان کی‌مون صراحتاً نگرانی خود را «از از دست رفتن جانهای ساکنان» ابراز کرده و «مسئولین عراقی را به خودداری از استفاده از خشونت و ارائه تضمین به دستیابی مکفی ساکنان کمپ به کالاها و خدمات» تشجیع و تشویق می‌کند. دبیرکل می‌افزاید: «مایلم همه طرفهای ذیربط را برای افزایش تلاششان جهت بررسی راه کارها و پیدا کردن یک راه‌حل مرضی الطرفین تشویق کنم که حاکمیت عراق را محترم بشمارد ضمن این‌که با قانون حقوق‌بشر بین‌المللی و اصول انساندوستانه منطبق باشد».
به‌محض اعلام این خبر، مقاومت ایران که در خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده‌اش نمایندگی می‌شود تأکید کرد که «همه ملاحظات دبیرکل سازمان ملل را از سوی ساکنان اشرف» می‌پذیرد و افزود: «شرط کلیدی موفقیت، قبول مسئولیت از جانب آمریکاست و این‌که حداقل قیمت را برای حفاظت از جان انسانهای بیگناه و بیدفاع، که با یکایک آنها موافقتنامه حفاظت تا فرجام نهایی امضا کرده است، بپردازد».
به‌دنبال همه این امور، یعنی گزارش دبیرکل و موافقت مقاومت ایران، همه طرفهای ذیربط باید به موارد زیر ملتزم باشند:
یکم. ایالات متحده و اتحادیه اروپا باید پشتیبانی خود را از راه‌حل ارائه شده از سوی پارلمان اروپا ابراز داشته و همراه با سازمان ملل و همه ارگانهای آن اقدام به تأمین و تضمین حفاظت اشرف تا پایان اجرای راه‌حل پیشنهادی پارلمان اروپا بنمایند. این نیازمند این است که ناظران سازمان ملل‌متحد تا پایان روند در اشرف به شکل دائم مستقر شوند.
دوم. دبیرکل به تحقیقی پیرامون این حادثه فراخوانده تأکید کرده که (این تحقیق) «کماکان به تأخیر افتاده»، در نتیجه باید تحقیق در مورد جنایت هشت آوریل تحت اشراف سازمان ملل برای جلوگیری از تکرار فاجعه صورت گیرد.
سوم. همه طرفها باید دولت عراق را وادار کنند که به فراخوان بان کی‌مون مبنی بر پایان بخشیدن به استفاده از زور و خشونت و رفع محاصره ضدانسانی و متوقف کردن شکنجه روانی ساکنان و خارج کردن افراد مسلح از درون اشرف، تن دهد. و یک التزام عراقی در رابطه با قوانین و عرفهای بین‌المللی وجود داشته باشد.
برگرفته از ایلاف فرامنطقه ای
