سخنرانی قاضی تد پو ، عضو کمیته خارجی کنگره آمریکا درجلسه ای با حضور شخصیتهای برجسته سیاسی و اعضای کنگره آمریکا - صبح بخیر. من تد پو هستم و ایالت بزرگ تگزاس را در کنگره، نمایندگی میکنم. بسیار خوشحالم که امروز اینجا درکنار شما و یک جمع از رزمندگان بسیار بسیار برجسته آزادی ـ من آنها را این طور می نامم ـ  هستم.
رزمندگان آزادی، نظیر کسانی که هم اکنون در این جمع حضور دارند. نظیر رزمندگان آزادی در آن سوی دنیا در کمپ اشرف هستند.
میدانید در سراسر طول تاریخ ملتها هر کس که به دنیا آمده و زندگی کرده، در عمق وجود خود طالب آزادی بوده است. ساخت و طبیعت ما این طور است. اهل هر جا که باشیم، چهره و قیافه مان هر طور که باشد، یا در هر برهه از تاریخ که زندگی کرده باشیم، این طور خلق شده ایم.
با این حال و متأسفانه اکثر مردمانی که تا کنون به دنیا آمده اند با آزادی زندگی نکرده اند. تحت سلطه و ستم یک حاکم بوده اند. نبرد برای آزادی پایان ناپذیراست. تنها دشمنان آن تغییر می کنند و امروز ما درگیر یک نبرد بزرگ برای آزادی در کنار دوستان، هموطنان و برای بعضی از شما، اعضای خانواده هایتان در کمپ اشرف، هستیم.
کمیته امور خارجی کنگره که من در آن خدمت می کنم، هفته گذشته به مسائل متعددی در زمینه روابط خارجی رسیدگی کرد. یکی از کارهایی که کمیته امور خارجی انجام داد و به نظر من بسیار برجسته بود، تصویب الحاقیه مربوط به قطعنامه شماره ۲۵۸۳  بود که اینجا روی دیوار نصب شده است. این الحاقیه با اعلام رأی شفاهی به اتفاق آرا در کمیته امور خارجی کنگره نمایندگان تصویب شد.
در اینجا میخواهم از رئیس کمیته ایلیانا رزلهتینن از ایالت فلوریدا و تمام اعضای کمیته امور خارجه اعم از جمهوریخواه و دموکرات که موضعی قاطع گرفته و به آن الحاقیه رأی دادند، قدردانی کنم.
این اقدامی مهم است به چند دلیل، زیرا سیاست و جهت گیری ایالات متحده را در ارتباط با مسأله کمپ اشرف مشخص میکند.
اول اینکه ایالات متحده در قبال حفاظت اشرف و حصول اطمینان از امنیت ساکنان کمپ اشرف متعهد است.
دوم اینکه کمیته امورخارجه در این الحاقیه اعلام میکند که کمپ اشرف و ساکنان کمپ اشرف نباید در جای دیگری در عراق بازاسکان داده شوند. باید همان جا که هستند بمانند.
و سوم، در الحاقیه گفته شده که یونامی و سازمان ملل متحد برای نظارت بر امنیت کمپ اشرف در کمپ حضور خواهند داشت. و اینها همه به نام حفظ صلح و حفاظت از کسانی که در آنجا ساکنند باید انجام شود. آن طور که من می نامم رزمندگان آزادی
اخیراً خود من و بعضی دیگر از اعضای کمیته امورخارجی کنگره به عراق رفتیم به چند دلیل، که یکی از آنها رفتن به کمپ اشرف و مشاهده مستقیم شرایط کمپ بود، زیرا گزارشهایی در دست داشتیم درباره آنچه در این کمپ می گذرد و اینکه چگونه دولت عراق در حال سرکوب آزادی در آنجاست .
لذا با مالکی در نشستی شرکت کردیم که تقریباً دو ساعت طول کشید. در گفتگویی که با آقای مالکی داشتیم میخواستیم روایت طرف عراقی از ماجرای حمله به کمپ اشرف در ماه آوریل را بشنویم که درآن بیش از سی تن کشته شدند
آقای مالکی هم موضع رسمی عراق را به ما تحویل داد که تقصیر ساکنان کمپ اشرف بوده که همه آن افراد کشته شده اند، یعنی آن سی نفر و بیشتر و دیگران که زخمی شده اند.
پس از پایان مطالب او ما گفتیم بسیار خوب حالا بیایید برویم به کمپ اشرف و روایت طرف دیگر را بشنویم. من مدتهای طولانی قاضی بوده ام و همیشه هر دعوایی دو طرف دارد.
پس گفتیم بسیارخوب شما حرفتان را زدید حال برویم بشنویم ساکنان بازمانده درباره حمله آوریل چه میگویند. اما او گفت این طور نخواهد شد و شما به کمپ اشرف نخواهید رفت. چرا نمی شود؟ آیا آقای مالکی از حقیقت واهمه داشت؟ آیا می ترسید که ما حقیقت را دریابیم؟ دلیلش چه بود که اجازه نمی داد اعضای کنگره به کمپ بروند و مستقیماً ببینند آنجا چه گذشته است، نه فقط در آوریل گذشته، بلکه از ابتدای موجودیت این کمپ و اینکه الان چه می گذرد. اما او نگذاشت ما برویم.
به نظر من حقیقت همیشه از نخستین تلفات یک رژیم سرکوبگر است. به این ترتیب ما به کمپ اشرف نرفتیم. و نتوانستیم طرف دیگر ماجرا را بشنویم، گو اینکه میدانیم آنجا چه اتفاقی افتاده است.
پس امنیت این ساکنان اولویت درجه اول است. ما تعهد داریم، ایالات متحده تعهد دارد اطمینان حاصل کند این ساکنان در امنیت و ایمنی باشند، حال چه آقای مالکی خوشش بیاید چه نیاید.
من حقیقتاً از بابت نفوذ رژیم ایران و آن کوتوله وحشی احمدی نژاد، که دوست دارم این طور صدایش کنم، نگرانم. از اعمال نفوذ او بر دولت مالکی ودستوراتش برای رفتار با کمپ اشرف. این طور به نظر من میرسد که اگر مقامات رژیم ایران خواستار جابه جایی کمپ هستند، ما به طور اتوماتیک با آن مخالفت خواهیم کرد، چرا که احمدی نژاد دوست ایالات متحده نیست. او یک دیکتاتور سرکوبگر مردم است و می خواهد ایرانیان را در یک کشورخارجی، در عراق، نیز سرکوب کند.
خوب چرا ما نباید ازهم اکنون فعال شویم؟ این قطعنامه، این الحاقیه به لایحه کمیته امورخارجی از امنیت این ساکنان حفاظت خواهد کرد. به نظر من این هم اهمیت و اولویت بسیار بالایی دارد که ایالات متحده  به جلو گام بردارد و نام سازمان مجاهدین را از لیست حذف کند. وزارت امورخارجه نمیخواهد این کار را بکند. من تمام اسنادی را که آنها در توانشان بوده ارائه کنند دیده ام و اصلاً قانع نشده ام که سازمان مجاهدین خلق باید در لیست باقی بماند.
به همین دلیل همراه با ۸۰ عضو جمهوریخواه و دموکرات کنگره  قطعنامه یی را مبنی بر حذف مجاهدین از لیست پیشنهاد کردم. زمان این اقدام فرا رسیده زیرا تا زمانی که مجاهدین لیست گذاری شده تلقی میشوند، حفظ آزادی ساکنان کمپ اشرف دشوارتر خواهد بود و آقای مالکی و دولتش و رژیم ایران لیست آمریکا را برای سرکوب ساکنان اشرف بهانه می کنند. هیچ لرومی ندارد  که ما همچنان چنین بهانه یی به دست آنها بدهیم.
پس من از همه شما که اینجا هستید قدردانی میکنم. به این دلیل که خانواده و دوستانتان در کمپ اشرف هستند و شما نگرانشان هستید و برای امنیتشان نگران هستید. و به آنها هم می گویم که ما در واشینگتن عده زیادی هستیم که از شرایط سخت و رنج آنها آگاهیم و میخواهیم آنها به همان چیزی برسند که در عمق وجود هر یک از ما وجود دارد، یعنی توان آزاد بودن. توان تعیین سرنوشت خود و توان زندگی در آزادی در هر جا که انتخاب کنند و اگر انتخابشان این باشد که روزی به ایران بازگردند، آن کشور در دست مردم ایران باشد نه آن کوتوله وحشی، احمدی نژاد.