در حالیکه رژیم ایران درگیر یک روند تصاعدی سرکوب شدید است و نقض حقوق بشر در ایران بیداد می کند و در شرایطی که نقض حقوق بشر توسط استبداد مذهبی و وضعیت آزادیها در ایران, در شواری حقوق بشر ملل متحد بررسی می شود, رژیم آزادی کش خود را کاندیدای عضویت در ارگانی کرده است که وظیفه آن ارتقای وضعیت حقوق بشر در جهان است
لوموند نوشت: نبرد سهمگینی در راهروهای مقر اروپایی ملل متحد درجریان است تا از وقوع این سناریوی فاجعه بار جلوگیری شود.

لوموند ـ 26 بهمن 88 ـ در مقابه ای با عنوان «آیا ایران بزودی به عضویت شورای حقوق بشرملل متحد درخواهد آمد؟» نوشت جمهوری اسلامی که درگیر یک روند تصاعدی سرکوب شدید و فزاینده است، میخواهد از ماه ژوئن به عضویت شورائی درآید که مأمور ارتقاء دفاع از حقوق بشر و صدور توصیه درمورد نقض این حقوق است. از تصادف روزگار، قرار است تهران روز دوشنبه 15 فوریه در برابر همین شورا مورد «بررسی ادواری عمومی» EPU  قرار گیرد, که مکانیسمی است علی القاعده برای زیر ذره بین قرار دادن کوتاهی های کشورهای عضو سازمان ملل متحد در زمینه حقوق بشر.
لوموند به نقل از یک دیپلومات غربی نویسد : «البته شورای حقوق بشر تأسیس نشده تا باشگاهی برای کشورهای پاکیزه دامن باشد، اما چنانچه ایران عضو شود، علامتی فاجعه بار فرستاده خواهد شد». و به این ترتیب تأیید می کند که نبرد سنگینی در راهروها درجریان است تا از وقوع چنین سناریوئی جلوگیری شود. درماه مه آینده، مجمع عمومی ملل متحد در نیویورک، برای تعیین جانشین پانزده تن از اعضاء شورا که دوره عضویتشان به پایان رسیده، رأی گیری می کند. شمار کل اعضای شورای حقوق بشر 47 عضو است که بین پنج گروه منطقه ای تقسیم شده است.
در گروه منطقه ای آسیا، تا کنون پنج کاندیدا برای چهارکرسی معرفی شده اند. علاوه بر ایران، قطر، مالزی، تایلند و مالدیو نیزکاندیدا شده اند. چنانچه یکی از چهارکاندیدای دیگر اعلام انصراف کند، ایران تقریبا به طور اتوماتیک انتخاب خواهد شد. همان دیپلومات با یاد آوری اینکه درسال 2007 غربیها برای سد کردن راه کشور روسیه سفید بسیج شدند، می گوید : «در این صورت ما همه تلاشمان را خواهیم کرد تا کشور دیگری کاندیدا شود». در سال 2007 نیز بوسنی که با تأخیر به میدان آمد، به جای روسیه سفید انتخاب شد.
لوموند در ادامه این مقاله می نویسد: هم اکنون شایعاتی رواج دارد که یکی از چهارکاندیدای دیگرگروه آسیا تحت فشار است تا راه را برای عضویت تهران بازکند.
به نوشته لوموند: علاوه بردامنه گسترده و شدت و خشونت سرکوب کنونی، رژیم ایران در عداد رژیمهایی است که همه ساله در قطعنامه ای راجع به وضعیت حقوق بشر بر آن انگشت گذارده می شود و سرانجام اینکه رژیم ایران «از سال 2005 دروازه های خود را به روی تمام گزارشگران سازمان ملل بسته است».
«بررسی ادواری عمومی» که تهران روز دوشنبه موضوع آن خواهد بود، این بار با دقتی بیش از معمول توجهات را برخواهد انگیخت. به گفته یک دیپلومات اروپائی، «این یک تست است. اگر ایرانیها بر رد تمام توصیهها اصرار بورزند، می توان استدلال کرد که به این ترتیب کاندیداتوری آنها برای عضویت در شورای حقوق بشر غیر واقعگرایانه است».

انجمنهای قلابی غیردولتی
لوموند در این مقاله پرده از ترفند رژیم در رابطه با انجمنهای قلابی غیردولتی برداشته و می نویسد: یک هیئت نمایندگی عریض و طویل ایرانی، که محمد لاریجانی، برادرعلی لاریجانی، رئیس کنونی پارلمان ایران، در رأس آنست، در ژنو فرود آمده است. در پی آن، دهها عضو انجمنهای غیردولتی قلابی ایرانی ـ به قولی سازمانهای دولتی غیردولتی ـ اجازه ورود گرفته اند. از آن میان مثلا ODVV به ویژه جلب توجه می کند که ظاهرا قراراست مدافع قربانیان خشونت باشد و اداره آن برعهده یک رئیس سابق سرویسهای اطلاعاتی است.
لوموند آنگاه با اشاره به موارد نقض حقوق بشر توسط رژیم می نویسد: شادی صدر، وکیل دادگستری متخصص دفاع از حقوق زنان، شرحی از زندانی شدن خود در یک زندان تهران در فردای انتخابات خرداد 88 را بیان کرد.
روز دوشنبه جلسه بررسی به این صورت برگزارخواهد شد که ابتدا ایران «پیشرفتها»ی خود در زمینه حقوق بشر را برخواهد شمرد. سپس یک «گفتگوی انتراکتیف» در سالن آغازخواهد شد که طی آن کشورهای عضو مجازخواهند بود سؤالات خود را مطرح و توصیههای مورد نظرخود را ارائه دهند.»